Αν θα επαληθευτούν πλήρως οι προσδοκίες αυτές, σημειώνει το Ρόιτερς, θα γίνει σαφές αργότερα στη διάρκεια του έτους, όταν θα αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ για την πιο μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση της Ελλάδας και το τέλος του προγράμματος διάσωσής της. Ωστόσο, σημειώνει το δημοσίευμα, οι ηγέτες της ΕΕ έχουν κοινό συμφέρον να βοηθήσουν τον εύθραυστο συνασπισμό του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να παραμείνει στην κυβέρνηση, παρά να δουν τον αντιμνημονιακό "ταραξία" (σ.σ. anti-bailout firebrand) Αλέξη Τσίπρα να ανέρχεται στην εξουσία ζητώντας μαζική διαγραφή του χρέους.
Οι πιστωτές από τη Βόρεια Ευρώπη αντιτίθενται σφοδρά στην άμεση διαγραφή του χρέους, την οποία οι επικριτές της θεωρούν ότι θα επιβράβευε αδίκως την κακή διαχείριση της Ελλάδας κατά το παρελθόν. Τα κοινοβούλιά τους και οι ευρωσκεπτικιστές θα επαναστατούσαν ή θα προσέβαλαν δικαστικά την όποια διαγραφή χρέους. Η επιμήκυνση των λήξεων των δανείων και η μείωση του κόστους δανεισμού, όμως, έχουν γίνει ήδη μία φορά και είναι πολιτικά λιγότερα εκρηκτικές στη Γερμανία, την Ολλανδία και τη Φινλανδία. «Η επιμήκυνση των δανείων στον δημόσιο τομέα και η μείωση των επιτοκίων ανοίγουν ένα παράθυρο για νέο δανεισμό στην Ελλάδα από τον ιδιωτικό τομέα χωρίς τον φόβο ανταγωνισμού με τους πιστωτές του δημόσιου τομέα, όταν θα έρθει ο χρόνος αποπληρωμής τους», δήλωσε η κυρία Έλενα Ντέιλι, διευθύντρια της συμβουλευτικής εταιρείας EM για θέματα δημόσιου χρέους με έδρα το Παρίσι. Το προφίλ του χρέους μίας χώρας - το χρονοδιάγραμμα μελλοντικών αποπληρωμών ή αναχρηματοδότησης υποχρεώσεων - είναι πιο σημαντικό για τους επενδυτές από το απόλυτο μέγεθος του χρέους της, αναφέρει το δημοσίευμα.
Ερωτηθείς για το τι σχεδιάζουν να κάνουν οι ευρωπαϊκές Αρχές σχετικά με τα «βουνά» χρέους έναντι του δημόσιου τομέα που οφείλουν η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία, ένας υψηλόβαθμος αξιωματούχος της ΕΕ απάντησε με έναν γρίφο: «Ποιος ήταν πρωθυπουργός της Βρετανίας, όταν η χώρα αποπλήρωσε το χρέος της προς τις ΗΠΑ από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Η απάντηση είναι ο Τόνι Μπλερ το 2006, περισσότερα από 60 έτη μετά το τέλος του πολέμου. Στην πραγματικότητα, η Βρετανία έχει ακόμη κάποιο απλήρωτο χρέος στην Ουάσιγκτον από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έναν αιώνα μετά την έναρξή του.
Οι δαπάνες για τόκους απορροφούν σχεδόν το 5% του ελληνικού ΑΕΠ, ποσοστό διπλάσιο σε σχέση με αυτό της Γαλλίας. Η Ιρλανδία και η Πορτογαλία πληρώνουν επίσης ένα ποσοστό μεταξύ 4,5% και 5% του ΑΕΠ για την εξυπηρέτηση του χρέους τους. Η Ιταλία πληρώνει το 5,3% του ΑΕΠ για δαπάνες τόκων, ένα τεράστιο βάρος. Η προσπάθεια αναζωογόνησης μίας οικονομίας, που έχει τέτοιο επίπεδο εξυπηρέτησης του χρέους είναι σαν να επιταχύνεις με το χέρι πάνω στο φρένο, σημειώνει το δημοσίευμα. Κατά τρόπο ειρωνικό, η «βουτιά» στην αγορά ομολόγων την περασμένη εβδομάδα μπορεί να κάνει δυσκολότερο για την Αθήνα να αποσπάσει μία διαγραφή χρέους που θα επιτάχυνε την ανάκαμψή της, αναφέρει το δημοσίευμα, σημειώνοντας ότι τα spreads των ομολόγων των ασθενέστερων ευρωπαϊκών χωρών- οι διαφορές των αποδόσεων τους σε σχέση με αυτή των γερμανικών τίτλων - έχει μειωθεί σχεδόν στα προ της κρίσης επίπεδα, καθώς οι ξένοι επενδυτές θεωρούν την Ευρωζώνη σχετικά πιο ασφαλή από τις αναδυόμενες αγορές.