ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ ΜΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ Επίτιμος Υπαρχηγός ε.α. ΕΛ.ΑΣ.
Το Έθνος μας θα σε πληρώσει
Ο ΚΑΝΑΡΗΣ γύριζε το 1825 άπρακτος από την Αλεξάνδρεια, όπου είχε πάει να κάψει τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο. Και σα να μην έφθανε η πίκρα του για την αποτυχία, άκουγε και τα μουρμουρητά των ναυτών του, που μέρες είχαν να φάνε και να πιουν νερό.
Το καράβι τους είχε σώσει από μέρες την προμήθεια του.
Πλέοντας, λοιπόν στ' ανοιχτά, κάποιος ναύτης τον πλησιάζει και του λέει:
Καπετάν Κωνσταντή, ένα καράβι από μακριά. Καλά, του αποκρίνεται ήσυχα ο Κανάρης.
Σε μισή ώρα τα δύο πλοία βρέθηκαν κοντά και οι ναύτες του Κανάρη παρατήρησαν ότι ήταν ένα μεγάλο αυστριακό ιστιοφόρο.
Εμπρός, παιδιά, πιάστε, τους γάντζους, προστάζει ο πυρπολητής.
Μερικοί από του ναύτες πήραν τα τουφέκια τους, άλλοι κατέβασαν μια βάρκα και με τούς γάντζους κόλλησαν στο ξένο πλοίο. Τότε ο Κανάρης με τον αχώριστό του σύντροφο Μικέ και μερικούς άλλους ναύτες σκαρφαλώνει σ' αυτό με την πιστόλα στο χέρι και παρουσιάζεται στον πλοίαρχο.
Τι θέλετε; ρωτά με τρόμο ο Αυστριακός, γιατί νόμισε πως ήταν πειρατές. Θέλουμε να μας δώσεις ψωμί, τυρί, νερό και από ό,τι άλλο έχεις, γιατί πεθαίνομε από την πείνα.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: http://kyparissialive.blogspot.com/2021/05/1821.html?m=1