Το καλύτερο πολίτευμα είναι να κυβερνούν οι άριστοι,
όμως ο μόνος τρόπος για να τους βρούμε,
είναι αν τους εκλέξει ο Δήμος, ο λαός, οι πολλοί.
Αυτός είναι ο λόγος, που το καλύτερο πολίτευμα είναι η Δημοκρατία.-
Η Δημοκρατία φοβάται και μισεί τα δύο άκρα: την ολιγαρχία (να αποφασίζουν για όλα λίγοι ή και ένας), και την οχλοκρατία (να αποφασίζουν όλοι για όλα)
Η Δημοκρατία κρατά το μέτρον και ισορροπίες. Έχει την ολιγαρχική πλευρά της , που είναι η Κυβέρνηση, η οποία (πρέπει να) είναι ολιγομελής για να είναι αποτελεσματική. ‘η πολλή δημοκρατία βλάπτει’. Αλλά έχει και την λαϊκή της πλευρά, τη Βουλή , η οποία πρέπει να έχει όσο πιο πολλούς για να υπάρχει αληθινή αντιπροσώπευση του λαού. Εδώ, ‘η πολλή δημοκρατία ωφελεί’
Η συνεργασία Κυβέρνησης-Βουλής , δείχνει πόσο λειτουργεί η Δημοκρατία...
διαφορά αρχαίας δημοκρατίας, και σημερινής
Η καλύτερη Δημοκρατία που υπήρξε έως σήμερα στη γη, ήταν της Αρχαίας Αθήνας. Οι άρχοντες εκλέγονταν από την Βουλή για ένα χρόνο (!), και πολλοί απ’ αυτούς κατόπιν κληρώσεως(!) . Όλοι οι Πολίτες ήταν Βουλευτές (το 20% του όλου πληθυσμού !) , και αποφάσιζαν (σχεδόν) για όλα , κάθε μέρα , με άμεση ψηφοφορία!! Και το κυριότερο: δεν υπήρχαν κόμματα !!
Ας θαυμάσουμε πόσο απλά τα λέει ο Αριστοτέλης, στο βιβλίο του ‘Αθηναίων Πολιτεία’: Ἀπάντων γάρ αὐτός αὐτόν πεποίηκεν ὁ δῆμος κύριον, καί πάντα διοικεῖται ψηφίσμασιν και δικαστηρίοις, ἐν οἷς ὁ δῆμός ἐστιν ὁ κρατῶν. Καί γάρ αἱ τῆς βουλῆς κρίσεις εἰς τον δῆμον ἐληλύθασιν. Καί τοῦτο δοκοῦσι ποιεῖν ὀρθῶς. Εὐδιαφθορώτεροι γάρ οἱ ὀλίγοι τῶν πολλῶν εἰσιν , καί κέρδει καί χάρισιν. –
--Ο Δήμος έκανε τον εαυτό του κύριο των πάντων, και τα πάντα διοικεί με ψηφίσματα , και με δικαστήρια. Ακόμα και οι αποφάσεις που έπαιρνε παλαιά η Βουλή, περιήλθαν στη δικαιοδοσία του Δήμου. Και -φαίνεται πως- έχουν πράξει ορθά. Γιατί πιο εύκολα διαφθείρονται από τα χρήματα και τα αξιώματα οι ολίγοι, παρά οι πολλοί.
Ωστόσο η αρχαία δημοκρατία, είχε και ελαττώματα: οι δημαγωγοί την έκαναν οχλοκρατία, μετά έγινε ολιγαρχία, δεν ψήφιζαν οι γυναίκες, υπήρχαν δούλοι.
Σήμερα , ψηφίζουν μεν οι γυναίκες , δεν υπάρχουν δούλοι, αλλά οι βουλευτές βγαίνουν από κόμματα που λειτουργούν σαν ό χ λ ο ς (!), έχουμε εκλογές κάθε 4 χρόνια (!), και η Βουλή είναι ολιγαρχική: μόνο το 0,00003 του όλου πληθυσμού!!
Τελικώς δεν αποφασίζει ούτε η Βουλή, αλλά ο εκάστοτε παντοδύναμος Πρωθυπουργός. (δηλαδή μια ο λ ι γ α ρ χ ί α , που αποτελείται κυρίως από: άντρες, πλούσιους, δικηγόρους, συγγενείς πολιτικών, καναλάρχες…) Δεν υπάρχει εναλλαγή αρχόντων. Δεν έχουμε ούτε το 10% της δημοκρατίας των αρχαίων.
-- Στις μέρες μας, η δημιουργία κρατών κατάργησε την αυτονομία των πόλεων, και η παγκοσμιοποίηση μείωσε την αυτονομία του κάθε κράτους.
--Υπάρχει πολυνομία, ειδίκευση σε κάθε τι, και γραφειοκρατία, και όλα αυτά μας απομάκρυναν από την αληθινή δημοκρατία.
Ωστόσο έχουμε πολλά τρομερά πλεονεκτήματα: τεράστια ενημέρωση και επικοινωνία με ηλεκτρονικά μέσα (και δυνατότητα ψήφου εξ αποστάσεως)
πώς θα εφαρμόσουμε την αρχαία δημοκρατία σήμερα??
Πώς (?) τα 10 εκατομμύρια Έλληνες θα εκλέξουν Βουλή και Κυβέρνηση, έχοντας πλήρη άμεση Δημοκρατία, χωρίς ολιγαρχία, χωρίς οχλοκρατία, χωρίς κόμματα?
-----------Κατ’ αρχάς, στην αληθινή δημοκρατία υπάρχουν 2 πυραμίδες:
1. η Βουλευτική πυραμίδα
● Αντί για κάθε 4 χρόνια εκλογές, θα έχουμε εκλογές κάθε χρόνο, μια συγκεκριμένη ημερομηνία, π.χ. στην εαρινή ή φθινοπωρινή ισημερία.
● Από τα 10 εκατομμύρια των κατοίκων, θα υπάρχουν αυστηρά κριτήρια ώστε να μειωθεί ο αριθμός των ψηφιζόντων, περίπου στο μισό , 5 εκατομμύρια.
Να έχουν ελληνική υπηκοότητα, ηλικία 25-65, απόφοιτοι Λυκείου, να μην έχουν καταδικαστεί για πλημμέλημα, να μην έχουν ψυχική νόσο, ή εξάρτηση από σκληρά ναρκωτικά , να πληρώσουν κάθε χρόνο π.χ. 100-200 ευρώ, για να έχουν την αίσθηση ότι κάτι σοβαρό κάνουν. Αν κάποιος δεν ψηφίσει μια φορά, χάνει το δικαίωμα του εκλέγειν. Οι εκλογείς να περνούν κάθε έτος από έλεγχο, ο καθένας μπορεί να κάνει ένσταση για το εκλογικό δικαίωμα ενός άλλου.
● --Αυτοί, τα 5 εκατομμύρια, θα ψηφίζουν κάθε χρόνο για να εκλέξουν την Εκκλησία του Δήμου , τους 50.000 βουλευτές, (αναλογία 1 προς 100 !!!)
Θα υπάρχει ένα μόνο -τοπικό- ψηφοδέλτιο, θα τους γνωρίζουμε από κοντά, όπως γίνεται στις δημοτικές εκλογές. Δεν θα υπάρχουν κόμματα, αλλά πλήρης α ν α λ ο γ ι κ ή α ν τ ι π ρ ο σ ώ π ε υ σ η του λαού στην Εκκλησία του Δήμου. Ας ψηφίσουμε τους καλύτερους, όσους έχουν ίδιες ιδέες με μας.
Για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα για Βουλευτής, πρέπει να έχει μερικά παραπάνω κριτήρια: ελληνική καταγωγή τουλάχιστον από 1 γονέα, να είναι 30-60 ετών, να έχει πάει στρατό (οι άντρες), να τον έχουν προτείνει 50 πολίτες, να καταθέσει παράβολο 500 ευρώ, να μην είχε ούτε στο παρελθόν ψυχική νόσο, να μην έχει εξάρτηση από αλκοόλ, τζόγο, θρησκείες, κλπ, να κάνει μια εργασία , να εκθέσει τις όποιες απόψεις του σχετικά με την πολιτική. κλπ.
● --Από τους 50.000 βουλευτές της Εκκλησίας του Δήμου , οι 5.000 πρώτοι σε σταυρούς, + άλλοι 5.000 που θα κληρώνονται, θα βγάζουν τους 10.000, οι οποίοι θα αποτελούν το Σώμα της Μεγάλης Βουλής.
Οι 10.000 θα συνεδριάζουν σε μια μεγάλη αίθουσα (π.χ. στάδιο) ή ηλεκτρονικώς, και η πρώτη τους δουλειά είναι να ψηφίσουν μεταξύ τους, τους 1000 κυβερνήτες-βουλευτές που θα πάνε στη Μικρή Βουλή.
● --Οι 1000 της Μικρής Βουλής, συνεδριάζουν στη σημερινή Βουλή, ανά 333, κατόπιν κληρώσεως, σε 3 τετράωρα , καθημερινώς, και αποφασίζουν για κάθε θέμα. Ο χιλιοστός, ο Άρχων της ημέρας, προεδρεύει στις συνεδρίες.
Η Βουλή των 1000 θα εκλέγει από τα Μέλη της ( ή και εκτός κοινοβουλίου) τον ετήσιο Πρόεδρο Κυβερνήσεως και τους 3 Αντιπροέδρους. Οι 4 αυτοί, μεταξύ τους, θα εκλέγουν υπουργούς, θα σχηματίζουν Κυβέρνηση, η οποία θα είναι εντολοδόχος της παντοδύναμης Βουλής, η οποία μπορεί ανά πάσα στιγμή να τους ανακαλέσει, να τους αλλάξει.
Η μεγάλη Βουλή (10.000) εγκρίνει ή όχι τις αποφάσεις της μικρής Βουλής. Σε περιπτώσεις διαφωνίας , ή σε ένα πολύ σημαντικό θέμα, ( διεθνείς συνθήκες, αμυντικός πόλεμος, αλλαγή νομίσματος, κλπ) αποφασίζει η Εκκλησία του Δήμου, οι 50.000, θα ισχύει σαν δημοψήφισμα. -- Αν ένας Βουλευτής επιλεγεί ως Υπουργός, ή αν παραιτηθεί ή καθαιρεθεί, αντικαθίσταται από επιλαχόντα.
Προεδρείο Βουλής: Το Προεδρείο και η Γραμματεία της Βουλής, θα είναι ‘τεχνοκράτες’, μη εκλεγόμενοι, ουδέτεροι πολιτικώς, όχι βουλευτές.
Συλλέγουν τις προτάσεις κάθε Βουλευτού, τις ιεραρχούν, τις κοινοποιούν στους υπόλοιπους, και τις φέρνουν προς ο λ ι γ ό λ ε π τ o διάλογο και κατόπιν αμέσως προς ψήφιση.
Συνεχείς ψηφοφορίες, ενστάσεις, αλλαγές, διορθώσεις, κλπ.
εξοστρακισμός βουλευτών
κάθε μέρα, στο τέλος κάθε συνεδρίασης, θα καθαιρείται ένας Βουλευτής, δια ψηφοφορίας των υπολοίπων, και θα αντικαθίσταται από τους επιλαχόντες. Έτσι θα έχουν όλοι την ‘έννοια’ και τον φόβο, για να μην φτάνουν στα άκρα.
εύρεση αξίων βουλευτών
Το προεδρείο θα τηρεί αρχείο, για κάθε βουλευτή που πρότεινε κάτι το οποίο ψηφίστηκε, και αποδείχτηκε σωστό στην πράξη. Αυτοί οι βουλευτές θα υπολογίζονται περισσότερο στις μελλοντικές τους προτάσεις. Έτσι όλοι θα έχουν το κίνητρο να προτείνουν σωστούς νόμους.
2. η Κυβερνητική πυραμίδα
Η Κυβερνητική ‘πυραμίδα’, είναι μικρή και αντίστροφη από την Βουλευτική.
Ο Πρωθυπουργός θα έχει 3 αντιπροέδρους, και μαζί θα εκλέγουν τους Υπουργούς. Εκτός του Υπουργού Εξωτερικών, ο κάθε Αντιπρόεδρος θα είναι επικεφαλής σε έναν από τους 3 τομείς: Πολιτισμός, Οικονομία, Ασφάλεια.
●--Στο Υπερυπουργείο Πολιτισμού υπάγονται τα εξής Υπουργεία : Παιδείας, Πολιτισμού, Υγείας, Τουρισμού, Δημόσιας Διοίκησης, Περιβάλλοντος, κλπ.
●-Το Υπερυπουργείο Οικονομίας θα εποπτεύει τα Υπουργεία: Οικονομικών, Εργασίας, Βιομηχανίας, Γεωργίας, Ναυτιλίας, Δημοσίων Έργων, Ενέργειας…
●-Το Υπερυπουργείο Ασφάλειας θα διοικεί τα Υπουργεία: Εθνικής Άμυνας, Ασφάλειας του πολίτη, Φυσικών καταστροφών, Μυστικών υπηρεσιών .
----Το κάθε Υπουργείο έχει 3 Υφυπουργούς, σε ανάλογους τομείς.
Στην κυβερνητική πυραμίδα, καθένας ελέγχεται από τον ανώτερό του, και ο ίδιος ελέγχει τους 3-5 υφιστάμενούς του. Ο Πρωθυπουργός ελέγχεται από την Βουλή , και ελέγχει μόνο τους 3 αντιπρόεδρους. Ο κάθε Αντιπρόεδρος ελέγχει το έργο των Υπουργών του, και ο κάθε Υπουργός τους 3 υφυπουργούς του.
Καταργείται το σημερινό αντιδημοκρατικό σύστημα του ενός παντοδύναμου Πρωθυπουργού, με τον έναν -μόνο- Αντιπρόεδρο.
Όταν η Κυβέρνηση οργανωθεί με αυτόν τον τρόπο, παράγει γρήγορα έργο, σπάνια κάνη λάθη, και συνεργάζεται άψογα με τις αποφάσεις της Βουλής.
--Για τις μεταρρυθμίσεις αυτές, θα χρειαστεί να αλλάξει το Σύνταγμα, και αυτό γίνεται εύκολα αν αλλάξει το άρθρο ‘κλειδί’, το 110 .
Οι αλλαγές μπορούν να γίνουν σε 2 ή 3 στάδια. π.χ. στην αρχή να γίνονται εκλογές κάθε 2 χρόνια, με απλή αναλογική, οι 300 βουλευτές να γίνουν ανεξάρτητοι από κόμματα, να υπάρχει και μια Μεγάλη Βουλή των 1.000.
---Όταν επιτύχουν οι μεταρρυθμίσεις αυτές στην Ελλάδα, κατόπιν θα γίνουν και σε άλλες χώρες. Νομίζουμε πως είμαστε αρκετά ώριμοι για το εγχείρημα. Οι Νεοέλληνες έχουν άποψη για όλα, το 80% ανήκουν στη μεσαία τάξη, και υπάρχει γερός κοινωνικός ιστός , τα οποία δεν υπάρχουν σε άλλα κράτη…
προσοχή ΚΙΝΔΥΝΟΣ : οι δημαγωγοί !!!
Η Δημοκρατία έχει κάτι μαγικό και αυτοκαταστροφικό. Οφείλουμε να την προφυλάξουμε από αυτούς που μαγεύονται απ’ αυτή, και πάνε να την καταστρέψουν! Δηλαδή, από τους δ η μ α γ ω γ ο ύ ς , που έχουν την τέχνη του λόγου, την πειθώ, και οδηγούν τον δήμο, εκεί που θέλουν αυτοί…
Ό,τι είναι οι Δημαγωγοί για τον Λαό, το ίδιο επικίνδυνοι είναι οι κόλακες και οι αυλικοί για τους άρχοντες.
Για να γλυτώσουμε από όλους αυτούς, θα χρειαστεί η συχνή εναλλαγή των αρχόντων στη εξουσία, (με την κλήρωση, τον εξοστρακισμό, τις συχνές εκλογές), αλλά και η αυστηρή ολιγολογία των ρητόρων (δηλ. να μιλούν μόνο 1 ή 2 λεπτά, αλλά και ο γραπτός λόγος τους να είναι περιληπτικός και απλός)
η φιλοσοφία της κληρώσεως
Δημοκρατία σημαίνει εναλλαγή στην εξουσία, και αυτό γίνεται πανεύκολα με την κλήρωση, -μεταξύ ισάξιων - , διότι ένας εκλεγμένος, δύσκολα φεύγει από την καρέκλα του. Αλλά υπάρχουν και άλλοι λόγοι για να υπάρχει κλήρωση.
Η αλήθεια είναι πως η εκλογή των αρχόντων είναι ‘αριστοκρατικός’ θεσμός, διότι επιτρέπει να εκλέγονται ως άρχοντες μόνο οι καλοί ρήτορες, οι πλούσιοι, οι διάσημοι, όσοι ξέρουν να τάζουν και να κολακεύουν τον ψηφοφόρο. Τα ίδια λέει και ο Αριστοτέλης: το σύστημα εκλογής των αρχών με κλήρωση είναι δημοκρατικό, ενώ με ψηφοφορία είναι ολιγαρχικό, (όπως) δημοκρατική είναι η εκλογή αρχόντων ανεξάρτητα από το εισόδημά τους, ενώ είναι ολιγαρχική η εκλογή βάσει εισοδήματος. Πολιτικά Δ 1924b,7-10
Η εκλογή των αρχόντων με κλήρωση, από έναν κατάλογο ανθρώπων που έχουν τις ανάλογες ικανότητες, είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της αρχαίας δημοκρατίας, το ‘αλατοπίπερο’. Μοιάζει ως παράλογο το να αφήνουμε την τύχη να αποφασίζει, αλλά ισχύει το αντίθετο, είναι η κατ’ εξοχήν δημοκρατία.
Μειώνει τον εγωισμό μας, που νομίζουμε πως σωστά εκλέγουμε τον σωστό που θα μας σώσει. Μαθαίνουμε πως εκτός από τις αποφάσεις μας, υπάρχει στη ζωή και το τυχαίο, το απροσδιόριστο. Φέρνει μια οριζόντια ισότητα. Έχει σε ετοιμότητα τον καθένα, αυξάνει την αδρεναλίνη. Μας μαθαίνει την αυτογνωσία: ας παραιτηθεί όποιος δεν είναι ικανός για μια θέση.
--Η συχνή εναλλαγή των αρχόντων, γίνεται με τους επιλαχόντες , δηλαδή αυτούς που περιμένουν για να αντικαταστήσουν τον οποιονδήποτε. Είτε με καθαίρεση, είτε με παραίτηση, πάντα υπάρχει ο επόμενος, που θα πάρει την σκυτάλη. Μέχρι τότε μαθαίνει τη ‘δουλειά’ κοντά στον πρώτο..
σημείωση: στις προτάσεις μας για την σύγχρονη δημοκρατία, χρησιμοποιούμε την κλήρωση, παραλλήλως με την εκλογή των αρχόντων, και μάλιστα εναλλάξ!!
Η Δημοκρατία φοβάται το 50% και το 100%
Όταν στις ψηφοφορίες έχουμε ποσοστό 85%, 90%, 95%, τότε έχουμε ολοκληρωτικό καθεστός, κινδυνεύουμε . Αντιθέτως, όταν οι μισοί διαφωνούν με τους άλλους μισούς, τότε επίσης έχουμε τραγωδία, έχουμε εμφύλια διαφωνία, και θα πρέπει να βρούμε μια άλλη τρίτη λύση, που να αποσπάσει ποσοστό άνω του 60%: 65%, 70%, 75%, κάπου κοντά στη χρυσή τομή, στα 2/3 του όλου.
Στην δημοκρατία, η αντίθετη άποψη είναι ‘χρυσάφι’, βοηθάει την επικρατούσα άποψη να γίνει καλύτερη…
η δημοκρατία θέλει κοινωνική δικαιοσύνη!!!
Ο μέγας σοσιαλιστής Αριστοτέλης, μας συμβουλεύει πως για να έχουμε δημοκρατία , πρέπει η διαφορά πλούσιου-φτωχού να μην είναι μεγάλη.
---Δημοκρατία υπάρχει όπου κυριαρχούν οι ελεύθεροι, και ολιγαρχία όπου κυριαρχούν οι πλούσιοι. Πολιτικά Δ, 1290b 1-2
---ένα είδος δημοκρατίας είναι εκείνο που δίνει περισσότερο βάρος στην ισότητα, να μην υπάρχει διαφορά πλούσιων και φτωχών. Γιατί στην δημοκρατία υπάρχουν κυρίως ελευθερία και ισότητα, και πρέπει να όλοι να μετέχουν στο πολίτευμα με τον ίδιο τρόπο. Πολιτικά Δ, 1291b 32-37
οι 3 εξουσίες είναι 1 !
Ο Αριστοτέλης πρώτος ανέλυσε την εξουσία σε: νομοθετική , εκτελεστική και δικαστική, ωστόσο στην Αρχαία Αθήνα και τις 3 τις ασκούσε ο λαός. Σήμερα υπάρχει παρανόηση, και έχουν χωριστεί οι εξουσίες, αφού δεν τις ασκεί ο Λαός, αλλά οι 3 ολιγαρχίες. Στην πραγματικότητα, η 3η , η Δικαστική, δεν είναι καν ‘εξουσία’ , απλώς τιμωρεί τον ένοχο αναλόγως με τους νόμους που όρισε η Βουλή. Αλλά και η 2η , η Εκτελεστική, δεν είναι εξουσία: απλώς (πρέπει να) εκτελεί τις εντολές της Βουλής, δηλ. του Λαού. Οι 3 εξουσίες είναι 1, δηλαδή οι άριστοι αντιπρόσωποι του Λαού, (η Βουλή και η Εκκλησία του Δήμου).
antoniosantonopouloskyparissia.blogspot.gr
σημειώσεις
1. --Στις σύγχρονες ‘ψευτοδημοκρατίες’ ψηφίζουμε σχεδόν πάντα με μυστική ψηφοφορία, με φάκελο, σε παραβάν!... Αυτό δείχνει πως δεν έχουμε το θάρρος της γνώμης μας, πως δεν είμαστε ανεκτικοί στην άποψη του άλλου, πως υπάρχουν εκβιασμοί, πιέσεις, κλπ. Σε μια αληθινή δημοκρατία η ψήφος είναι φανερή (και αιτιολογημένη). Αλλά αυτό γίνεται εθελοντικά, όχι με πίεση. Θέλει χρόνο να ωριμάσουν οι πολίτες ώστε να ψηφίζουμε όλοι φανερά.
2. -Ο μισθός του Βουλευτή θα είναι μικρός: 1000 ευρώ, του Βουλευτή της Μεγάλης Βουλής 500 ευρώ, ενώ οι 50.000 της Εκκλησίας του Δήμου, θα είναι άμισθοι.
3. –Οι αρχαίοι Αθηναίοι εξέλεγαν άρχοντες με κλήρωση, μόνο για μικρά αξιώματα. Τους στρατηγούς τους επέλεγαν ύστερα από πολλή σκέψη. Ωστόσο αν οι υποψήφιοι για μια θέση είναι ισάξιοι, τότε θεωρητικά μπορεί παντού να εφαρμοστεί η κλήρωση.
4. – Όσοι νομίζουν πως οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν ‘δούλους’ , πρέπει να μάθουν πως μόνο οι πλούσιοι είχαν 1,2 ή 3 ‘δούλους’-εργάτες-μετανάστες, όπως ακριβώς έχουν και σήμερα. Οι τότε δούλοι περνούσαν καλύτερα από τους μισούς σημερινούς εργάτες και χαμηλόμισθους υπάλληλους… Κι ας μην ξεχνάμε πως στην ‘πολιτισμένη’ Αμερική υπήρχαν σκλάβοι-δούλοι μέχρι και πριν 2 αιώνες.
5. --Όσοι κατηγορούν τους αρχαίους πως δεν ψήφιζαν οι γυναίκες, ας δουν πως πουθενά στον κόσμο τότε, δεν είχαν τόσο καλή θέση οι γυναίκες, και πως 25 αιώνες αργότερα, μόλις στα τελευταία 100 χρόνια στο σύγχρονο κόσμο έχουν δικαίωμα ψήφου ! Η θέση των γυναικών συνολικά, ήταν καλύτερη τότε απ ό,τι σήμερα.
6. --Με τις ανωτέρω μεταρρυθμίσεις, ο κάθε έλληνας Πολίτης που επιθυμεί, θα μπορεί να εκλεγεί για ένα χρόνο βουλευτής στην Εκκλησία του Δήμου, και αν έχει τις ικανότητες, και στη Βουλή!.
Βιβλιογραφία
--Κ. Καστοριάδης: η Αρχαία Ελληνική Δημοκρατία, και η σημασία της για μας σήμερα
--Αριστοτέλης : Πολιτικά, κεφάλαια: Γ,Δ,Ε., Αθηναίων Πολιτεία .