google.com, pub-4409140963597879, DIRECT, f08c47fec0942fa0 Το Σταφιδικό Συνέδριο της Κυπαρισσίας 1934

Το Σταφιδικό Συνέδριο της Κυπαρισσίας 1934

ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ τα 82 χρόνια από το Σταφιδικό Συνέδριο της Κυπαρισσίας (Σεπτέμβριος 1934) η «ΦΩΝΗ» τον περασμένο Σεπτέμβριο (20, 21, 22) δημοσίευσε τρία άρθρα του Ηλία Ε. Καραμπάτσου, οδοντίατρου και συγγραφέα του βιβλίου «Η Σταφιδική Εξέγερση του 1935 – Ο ατέρμονος αγώνας της αγροτιάς» – Εκδ. «Σύγχρονη Σκέψη». 

Πρόκειται για στοιχεία που πρώτη φορά είδαν το φως της δημοσιότητας, στη σύγχρονη εποχή, μέσα από δημοσιεύματα της εφημερίδας «ΑΓΩΝ» (Εβδομαδιαία Ανεξάρτητος Εφημερίς).  Παράλληλα εκείνη την εποχή έλαβε χώρα στην Κυπαρισσία διαμαρτυρία από το Δήμο Αυλώνος λόγω της πείνας που επικρατούσε. 

Λόγω του ενδιαφέροντος των συγκεκριμένων άρθρων και επειδή πολλοί Μεσσήνιοι δεν κατάφεραν να τα βρουν, δεχτήκαμε παροτρύνσεις να αναρτηθούν στην ηλεκτρονική καθημερινή εφημερίδα foninews.gr, που εδώ και 75 ημέρες είναι καθημερινά στα… σύρματα του διαδικτύου!  Μοιραζόμαστε, λοιπόν, την ενημέρωση μαζί με όλη τη διαδικτυακή κοινότητα, αναρτώντας  από σήμερα και για τις επόμενες δύο ημέρες τα τρία σημαντικά άρθρα του Ηλία Καραμπάτσου (ένα κάθε μέρα).

ΜΕΡΟΣ 2ο ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ
Μετά από την ολιγόλεπτη αποκατάσταση της τάξεως ο Πρόεδρος προτείνει την εκλογή του νέου και οριστικού Προεδρείου του Συνεδρίου. Κατά την πρόταση των μελών αυτού επακολουθεί εκ νέου θόρυβος με αποτέλεσμα τη διακοπή της συνεδρίασης. Σταφιδοπαραγωγοί από τη γύρω περιοχή εισβάλλουν στο χώρο και αποδοκιμάζουν τους αντιπροσώπους του ΑΣΟ, τους Βουλευτές και Γερουσιαστές: “Κατ’ αυτήν εισχωρήσαντες Κομμουνισταί καθώς και εγκάθετοι άλλων κομμάτων εχόντων συμφέρον να τορπιλισθεί το Συνέδριο εδημιούργησαν ταραχαί και επεισόδια. Με επέμβαση της Αστυνομίας συνελήφθησαν οι αναφερθέντες κομμουνισταί και οδηγήθηκαν εις τα κρατητήρια. Εκ των σκηνών τούτων εθορυβήθη ο κόσμος τόσον ώστε έκλεισαν αυθορεί τα καταστήματα και ετρομοκρατήθησαν οι μη ψύχραιμοι”! Μετά από λίγο αποκαταστάθηκε η τάξη, ενώ το Συνέδριο ανέβαλλε τη συνεδρία για τις 3 το απόγευμα.Συνελήφθησαν συνολικά 6 άτομα, απ’ αυτούς τραυματίστηκαν ελαφρώς οι αδελφοί Νικ. Και Παν. Παπαχριστοφόρου, ο Κανελλόπουλος (όχι ο Πρόεδρος Χαλαζωνίου, Σωτήρης) και ο Σιαπέρας.
Στην εφημερίδα «Σημαία Καλαμών» 11-09-1934, έχουμε την εξής περιγραφή των γεγονότων: “Μετά την ανάγνωση των τηλεγραφημάτων, προτάθηκε σε κάθε Επαρχία να προτείνει ανά 2 αντιπροσώπους της, προκειμένου να γίνει η εκλογή οριστικού Προεδρείου. Εκ μέρους της Επαρχίας Τριφυλίας προτάθηκε  τότε ο Γιώργης Λουπινάς, ενώ άλλη μερίδα σταφιδοπαραγωγών επέμενε στην εκλογή του κομμουνιστή Προέδρου της Κοινότητας Χαλαζωνίου, Σωτήρη Κανελλόπουλου. Συνέπεια τούτου δημιουργήθηκαν λυπηρά επεισόδια μεταξύ των συντηρητικών και των κομμουνιστών σταφιδοπαραγωγών και ολόκληρη η αίθουσα αναστατώθηκε από την προκλητικότητα και των δύο αντιμαχόμενων μερίδων. Σε μια στιγμή ο κ. Κακίσης ορμά εναντίον του κομμουνιστή Προέδρου της Κοινότητας Χαλαζωνίου Κανελλόπουλου, ενώ άλλοι κομμουνιστές επιτίθενται εναντίον του κ. Τζάννε και άλλων. Δημιουργείται πανδαιμόνιο, οι αντιμαχόμενοι ήρθαν στα χέρια, καθίσματα δε και μαγκούρες κατεφέρθησαν εναντίον αμφοτέρων. Η αστυνομία επενέβη τότε για να συλλάβει τους ταραξίες, αλλά οι κομμουνιστές εξαγριώθηκαν ακόμη περισσότερο. Ήρθαν στα χέρια με τους αστυνομικούς και μετά από πολύ κόπο κατόρθωσε να συλλάβει 7 κομμουνιστές, ενώ η πόλη διατελούσε σε αναστάτωση. Τα καταστήματα έκλεισαν αυθορεί και ο περισσότερος κόσμος έτρεχε για να κρυφτεί στις γύρω παρόδους και οικίες. Τέλος μετά από πολύ κόπο κατορθώθηκε η επαναφορά της τάξεως… Ήδη ολόκληρη η πόλη στρατοκρατείται, ισχυρές περίπολοι διατρέχουν τις οδούς της, ενώ κατεπειγόντως ζητήθηκαν ενισχύσεις εκ των γειτονικών αστυνομικών σταθμών. Οι συλληφθέντες κομμουνιστές είναι οι εξής: 1) Διακουμογιαννόπουλος Κώστας εκ Κυνηγού Πυλίας, 2)Παναγ. Παπαχριστοφόρου εκ Φιλιατρών 3) Νικόλαος Παπαχριστοφόρου εκ Φιλιατρών, 4) Παναγ. Βαρουξής εκ Χαλαζωνίου 5)Δ. Σιαπέρας εκ Χαλαζωνίου, 6) Σωτ. Κανελλόπουλος, Πρόεδρος Κοινότητος Χαλαζωνίου και 7) Διον. Λυριντζής εκ Χαλαζωνίου. Άπαντες οι συλληφθέντες κρατούνται στη διοίκηση Χωροφυλακής Κυπαρισσίας και άπαντες αρνούνται (προκειμένου να γλυτώσουν τις εκτοπίσεις) ότι είναι Κομμουνιστές”
(Σημαία 11-09-1934)
clip_image002

clip_image002
Σωτήρης Σταύρου Κανελλόπουλος (1908-1949). Στέλεχος του ΚΚΕ απο το1931 και έπειτα μέλος της Περιφερειακής Επιτροπής Πυλίας-Τριφυλίας. Ηγετική φυσιογνωμία που πρωτοστάτησε απο πλευράς Τριφυλίων σε όλα τα σταφιδικά συλλαλητήρια.
Η συνεδρίαση επανελήφθη στις 3 το απόγευμα, όπως είχε καθοριστεί, αυτή τη φορά στο καφενείο του κ. Γιαννόπουλου «Πανελλήνιον». Σ’ αυτήν απουσίαζε τόσο ο κ. Κόκιζας, όσο  και ο κ. Γρηγοριάδης. Κατ’ αρχήν το λόγο θα πάρει ο κ.Λουπινάς, ο οποίος εκφράζει την λύπη του, διότι κατά την εκφώνηση του ονόματός του, ως προτεινόμενου μέλους του Προεδρείου το πρωί, συνέβησαν τα έκτροπα. Ευχαρίστησε τους συνέδρους για την πρόταση αλλά δηλώνει ότι παραιτείται της εκλογής του ως μέλους του Προεδρείου. Ο κ. Τζάννες (φιλιατρών) δηλώνει ότι ως πολιτευόμενος δεν δέχεται τη θέση του κ. Λουπινά και παρακαλεί αυτό να ισχύσει για όλους τους πολιτευόμενους. (Ακολουθούν χειροκροτήματα). Εν τέλει το Συνέδριο εξέλεξε το κάτωθι Προεδρείο: Πρόεδρο τον Σωτήρη Αναγνωστόπουλο (αντιπρόσωπο Τριφυλίας). Αντιπροέδρους τους Μπουλαλά (Ολυμπίας) και Αργυράκη (Ηλείας). Γεν. Γραμματείς τους Χρ. Κουβελιώτη (Πυλίας) και Κούτσικα (Μεσσήνης). Συμβούλους τους Μαντιλάρη (Καλαμών) και Λαλούντα (Ηλείας). Το Προεδρείο εισέρχεται στη συζήτηση των ορισθέντων θεμάτων. Ο Πρόεδρος διαβάζει το πρώτο θέμα: “ Σύσκεψη και απόφαση επί της δημιουργηθήσης καταστάσεως μέχρι και των τελευταίων αποφάσεων του ΑΣΟ”. Κάποιος σύνεδρος προτείνει να γραφεί στα πρακτικά ότι δεν αντιπροσωπεύεται το Κράτος και οι διάφοροί κληθέντες οργανισμοί στο συνέδριο. Ο Πρόεδρος διαβάζει το τηλ/μα του Βουλευτή Ολυμπίας κ. Τσιρώνη που δικαιολογεί την απουσία του από το Συνέδριο και ακολούθησαν αποδοκιμασίες. Στη συνέχεια διαβάζει έγγραφο της Επιτροπής Αγώνος Ηλείας που εκφράζει ευχή ευοδώσεως των εργασιών του Συνεδρίου.
Τον λόγο λαμβάνει ο Μπουλαλάς (Ολυμπίας) ο οποίος αφού δια μακρών αναπτύσσει το σταφιδικό ζήτημα και αποδεικνύει ότι τα συμφέροντα του σταφιδικού κόσμου της ΝΔυτικής Πελοποννήσου συνταυτίζονται με αυτών της Βόρειας (αδελφών Αιγιατών κλπ) και ότι αυτοί είναι θύματα κομματικής και ανήθικης εκμετάλλευσης εκ μέρους του κυβερνόντος κόμματος, προτείνει να απονεμηθούν συντάξεις στις οικογένειες των παθόντων του Αιγίου. Επίσης να αξιωθεί εκ μέρους του Συνεδρίου η αυστηρή τιμωρία των ενόχων. Το Συνέδριο το αποδέχεται!
Στη συνέχεια ο Μαντιλάρης (Καλαμών) αιτεί από το Συνέδριο να διαλυθεί η αγανάκτηση του σταφιδικού κόσμου για τους κατηγορήσαντες τους ηγέτες της Κίνησης της Σταφιδικής Αμύνης ως διαφθαρέντας δια χρημάτων. Η συνέλευση το αποδέχεται. Ο Τζάνες (Φιλιατρών) λαμβάνει το λόγο και επιμένει στην τιμωρία των ενόχων, όχι όμως των χωροφυλάκων, αλλά των πραγματικών και παρακαλεί τον κ. Μπουλαλά να ξεχωρίσει τους μεν από τους δε. Ο Μπουλαλάς (Ολυμπίας) επαναλαμβάνει ότι με τη λέξη “ενόχων” δεν εννοεί τους χωροφύλακες, αλλά τα κυβερνητικά πρόσωπα εκείνα, τα οποία για κομματικούς σκοπούς διαίρεσαν τον κομματικό κόσμο σε δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Στη συνέχεια κακίζει την τακτική των Υφυπουργών Στεφανόπουλου και Σαγιά, οι οποίοι έχουν ταχθεί επίτηδες χωριστής ομάδας σταφιδοπαραγωγών. (Ο πρώτος με τους παραγωγούς της αποκαλούμενης “κατώτερης” ποιότητας σταφίδας, αυτούς της Νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, που επιθυμούν υψηλή τιμή Παρακρατήματος και ο δεύτερος με τους παραγωγούς “ανώτερης” ποιότητας της Βορείου Πελοποννήσου των οποίων το προϊόν εξάγεται ευκολότερα, δεν δίδουν Παρακράτημα και επιθυμούν χαμηλή τιμή αυτού).
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΤΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ  ΓΙΩΡΓΗ ΛΟΥΠΙΝΑ
Στη συνέχεια τον λόγο παίρνει ο γέρο Γιώργης Λουπινάς (Τριφυλίας, τέως Βουλευτής Κυπαρισσίας), μια πραγματική “αλεπού” του αγροτοσυνδικαλισμού της εποχής, ο οποίος θα επιχειρήσει να κλέψει και την παράσταση! Αφού λοιπόν χαιρέτησε τους ευγενείς αντιπροσώπους του Μεσσηνιακού και Ηλειακού λαού που ήρθαν από κοινού να συσκεφτούν και να αγωνιστούν τον επιβεβλημένο τίμιο αγώνα της σταφίδος από την οποία εξαρτάται η ζωή 400.000 Μεσσηνίων και Ηλείων, συνέχισε ως εξής: “Μετά την μελέτη των ληφθέντων μέτρων οφείλω να διακηρύξω ότι αυτά είναι άστοχα, άδικα και ύποπτα και οι δικαιολογίες γι’ αυτά είναι επιπόλαιες και προκλητικές. Είναι άδικα τα μέτρα διότι η συντήρηση και η καλλιέργεια αυτό το έτος είναι 30% μεγαλύτερη αυτής του 1932. Και ο σταφιδοπαραγωγός παραπλανώμενος από μακρού υπό των επισήμων με υποσχέσεις περί μεγάλων τιμών εξετίθετο σε δαπάνες δυσανάλογες προς τις μετέπειτα καθορισμένες τιμές της σταφίδας. Τα μέτρα είναι ύποπτα, διότι στο χρόνο που διακηρύσσονταν οι “μεγάλες τιμές” από τον Υφυπουργό της Εθνικής Οικονομίας, οι προπωληταί διαπραγματεύονταν και πετύχαιναν προπώληση μεγάλων ποσοτήτων σε μεγάλες τιμές της Αγγλίας! Διότι κατόπιν των προπωλήσεων αυτών, ο καθορισμός των μικρών τιμών διευκόλυνε τους προπωλητές αυτούς στην πραγμάτωση μεγάλων κερδών σε βάρος των παραγωγών. Διότι κανείς  δεν είναι ευήθης να πιστέψει ότι ο καθορισμός των μικρών τιμών γινόταν έπειτα προς διευκόλυνση των καταναλωτών του προϊόντος και τον εκτοπισμό των ανταγωνιστών αυτού, διότι οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι οι προαγοράσαντες στην Αγγλία σε μεγάλες τιμές, θα είναι ικανοί να τις διατηρήσουν για να αποφύγουν τη ζημίαν αυτήν προσωπικώς. Διότι τα ληφθέντα μέτρα συνδυάστηκαν με την καθορισθείσα έναρξη αγοράς πλεονασμάτων από 1ηςΟκτωβρίου. Ποιος στοιχειωδώς σκεπτόμενος δεν θα εξηγήσει τις τόσες σκανδαλώδεις διευκολύνσεις των εξαγωγέων, επί τη ζημία των υπόχρεων, λόγω των ληγόντων υποχρεώσεων τους να πουλήσουν, παραγωγών; Οι δικαιολογίες που προβάλουν οι αρμόδιοι είναι επιπόλαιες και προκλητικές, διότι η προβλεπόμενη “ανεπάρκεια” του ΑΣΟ προς αντίκρυσιν 400 μέχρι 500 δραχμών κατά 1000 λιτρον επί των  αγορασθησόμενων πλεονασμάτων, είναι εμφανές εάν ήταν αληθινή, θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί ως μη απαιτούσα περισσότερο των 25.000.000 δραχμών από α) Την  απαλλαγή του ΑΣΟ από τον έγγειο φόρο που ανέρχεται στα 40 εκατομ. δραχμές, απαλλαγή επιβεβλημένηχάριν της ισότητας μεταξύ των παραγωγών εφ’ όσον οι παραγωγοί και των λοιπών προϊόντων έχουν απαλλαγή αυτού του φόρου β) Από την απαλλαγή της εξαγωγής από του συναλλαγματικού παρακρατήματος ή διατήρηση του οποίου (και για το διατηρημένο ποσοστό του 3%) έχει αποβεί αληθινή αρπαγή, αφότου έπαψε το συναλλαγματικό παρακράτημα της σταφίδας να χρησιμεύει για τη διατήρηση μικρής τιμής του ψωμιού γ) Διότι το ποσό των επιπλέον απαιτούμενων 25 εκατομ. δραχμών για το αρχικό καθορισμό δίκαιας τιμής των πλεονασμάτων θα βρισκόταν στα ταμεία του ΑΣΟ ανεξαρτήτως των παραπάνω επιβεβλημένων κρατικών διευκολύνσεων εάν η ρουσφετολογική κραιπάλη στη διοίκηση του ΑΣΟ, η καταφανής σε όλες  τις σταφιδικές επαρχίες, περιοριζόταν δ) Διότι αποτελεί πρόκληση για τον σταφιδοπαραγωγικό κόσμο η προβολή τέτοιων δικαιολογιών από την Κυβέρνηση, όταν με επέμβαση του αρχηγού αυτής, πετάχτηκαν 4-5 εκατομ. του ΑΣΟ για αγορά άχρηστων αποθηκών στην Κορινθία που άνηκαν στον κ. Ζούζουλα, Γερουσιαστή και φίλου του Τσαλδάρη. (Χειροκροτήματα) Ενώ όμως τα παραπάνω έχουν έτσι αναμφισβήτητα, οφείλω να διακηρύξω ότι δεν θεωρώ τη μεταβολή των ληφθέντων μέτρων δυνατή, διότι βάση αυτών πραγματοποιήθηκαν συναλλαγές στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και σε κανέναν δεν επιτρέπεται ηθικώς η διασάλευση αυτών. Εκεί όμως που πρέπει να περιοριστούμε, είναι η επιδίωξη της εξουδετέρωσης των επιζημιών για τους παραγωγούς, των συνεπειών των μέτρων, η οποία μπορεί να επιτευχθεί δια της αποζημιώσεως των παραγωγών από το Κράτος και δια της αμέσου άρσεως των εγγυήσεων, αντί της κατάθεσης των δελτίων και της αμέσου αγοράς. Δεν είναι αυτό δυνατό από τον κ. Τσαλδάρη, ο οποίος βρήκε και επέβαλλε την σκανδαλώδη αποζημίωση των αεριτζήδων του χρηματιστηρίου Αθηνών, και προ πενταμήνου, επιβάρυνε τον ελληνικό λαό με 500 εκατομ. σκανδαλώδεις αυξήσεις των μισθών των υπαλλήλων και ιδιαίτερα των ανωτέρων αυτών;Και αυτό προς τα ληφθέντα μέτρα και την εξουδετέρωση αυτών. Τι όμως μπορεί να πει κάποιος για το πρωτοφανές φαινόμενο Κυβέρνησης η οποία προπαγάνδιζε μέσω δυο μελών της (Σαγιά και Στεφανόπουλο) δυο άκρως αντιτιθέμενες απόψεις και προκαλεί τη διαίρεση του λαού των σταφιδικών περιφερειών, με την ψευδή δικαιολογία της δήθεν αντίθεσης των συμφερόντων αυτών; Πρέπει να αισχυνόμεθα και διότι  θέσαμε στη ράχη μας μια τέτοια κυβέρνηση και διότι τη διατηρούμε αυτή. Ας φροντίσει ο οδυνηρά αισθανόμενος κατάπληξιν Ελληνικός λαός εν δεόντι χρόνω ν’ απαλλαγεί αυτής. Πώς τώρα θα καταστεί δυνατή η πάγια αυτή του σταφιδικού ζητήματος αντίκρυσις; Από το 1930 στο σταφιδικό συνέδριο των Αθηνών, υπέδειξα ως ανάγκη για την πάγια αντίκρυση του ζητήματος, την διεύρυνση των σκοπών του ΑΣΟ προς την κατεύθυνση της Ενιαίας Διαχείρισης της σταφίδας. Η σκέψη αυτή επιβαλλόμενη από την ανάγκη της παρακολούθησης σε κάθε εποχή του έτους, των τιμών των ανταγωνιζόμενων τη σταφίδα προϊόντων και της ρύθμισης των προσφορών, βάση αυτών μελετήθηκε σε πολλά συνέδρια όλων των σταφιδικών περιφερειών. Κατά δε το πρώτο εξάμηνο του 1933 διεκηρύχθη ως γενική απαίτηση του σταφιδοπαραγωγικού λαού όλων των περιφερειών η ανάληψη της διαχείρισης του ΑΣΟ διαμορφωμένου καταλλήλως. Δύο όμως είναι τα εμπόδια της ιδεώδους αυτής λύσεως: α) Οι εκμεταλλευτές του είδους, δηλαδή το Σταφιδεμπόριο και η Οινοπνευματοβιομηχανία και β) Η δυσπιστία η οποία υπάρχει περί των ικανοτήτων του σταφιδοπαραγωγικού λαού προς διεξαγωγή μιας τόσο κολοσσιαίας επιχειρήσεως. Και τη μεν αντίδραση των εκμεταλλευτών του είδους θα είναι σε θέση ασφαλώς ο σταφιδοπαραγωγικός κόσμος ενωμένος να εξουδετερώσει. Αρκεί η οριστική και μεγαλειώδης της γνώμης αυτού Ενωμένη Διαδήλωση, για να βάλλει στη θέση τους και τους εκμεταλλευτές του προϊόντος και τους άπειρους παραστάτες αυτών οι οποίοι θα εμφανιστούν άμα αρχίσει ο αγώνας, αλλά θα κρυφτούν όταν βρεθούν προ της αποφασιστικής σταθερής θέλησης του λαού. Γι’ αυτό απαιτείται προ παντός συνεννόηση με τους παραπλανηθέντας από τους εκμεταλλευτές του προϊόντος, Βορείους αδελφούς μας. Απαιτείται μετά από τη συνεννόηση, η λεπτομερής μελέτη από κάθε πλευρά του ζητήματος για να διασφαλιστούν μέσα σε πνεύμα δικαιοσύνης τα συμφέροντα όλων των σταφιδικών περιοχών. Άμα αυτό επιτευχθεί είναι εύκολη η επιβολή ενός συστήματος, δια του οποίου, αποτελεσματικώς και τους ανταγωνιστές του προϊόντος μας στο εξωτερικό και τους εκμεταλλευτέςστο εσωτερικό θα εξουδετερώσουμε και τιμή δίκαια για κάθε περιφέρεια θα διασφαλίσουμε. Όλων των παραπάνω όμως προέχει η άρση της δυσπιστίας περί των ικανοτήτων του σταφιδοπαραγωγικού λαού για την επιτυχή διεξαγωγή ενός τέτοιου επιχειρήματος. Φοβίζει δε, όλους η δυσπιστία αυτή, εφόσον προ έτους εβάλλοντο σύριζα θεμέλια των λειτουργούντων μέτρων προστασίας της σταφίδος δια της καταργήσεως της απαγορεύσεως των νέων φυτουργήσεων και χωρίς να βρεθεί ούτε Βουλευτής, ούτε Γερουσιαστής, ούτε Σύμβουλος του ΑΣΟ, με σθένος να βροντοφωνήσει ότι “είστε ανειλικρινείς Κύριοι”, διακηρύσσοντες αφενός μεν ότι είστε υπέρ των προστατευτικών μέτρων, αφετέρου δε, υπονομεύετε αυτά με την κατάργηση της απαγόρευσης των φυτουργήσεων, την οποία θέσπισαν δια του Νόμου 6208. Δια τούτο απολήγω, εάν αισθανόμαστε και την ίδια επί τοις γενομένοις υπαιτιότητα, εάν έχουμε ψυχικώς εξυγιανθεί ώστε να μπορούμε να παράσχωμεν προς αλλήλους του εντίμου ανθρώπου τη διαβεβαίωσιν ότι εφεξής εις τα ζητήματα των συμφερόντων μας δεν θα υπολογίζουμε τας γενικάς ατομικάς και κομματικάς αδυναμίας, αλλά θα ρυθμίζουμε αυτά κατά την απόλυτη και μόνη, της συνείδησής μας υπαγόρευσιν! Τότε μπορούμε να προχωρήσουμε στη σύσταση μιας επιτροπής μελλούσης να επιδιώξει τη συνεννόηση και μετά των άλλων εις τας ανωτέρω υποδείξεις μου επί του σταφιδικού ζητήματος (Χειροκροτήματα επί μακρόν).

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη