Ο Κόλλιας Πλαπούτας είχε φύγει δεκαοχτάχρονος από το Σουλιμά της Μεσσηνίας περί το 1753, μετά το φόνο ενός Τούρκου Σπαή (φοροεισπράκτορα), μετά από διετή παραμονή κοντά στους Τζαβελαίους στο Δραγώι της Ολυμπίας. Στην Παλούμπα ο Κόλλιας αρχικά έγινε ταχυδρόμος, αργότερα Κάπος και τελικά Καπόμπασης στις προσταγές των Δελληγιανναίων. Εκεί ο Πλαπούτας έχτισε ισχυρό και απόρθητο πύργο όπου παρέμεινε μεχρι τα βαθιά του γεράματα.
Ο Κόλλιας Πλαπούτας σαν αμαρτωλός και Καπόμπασης, προσέφερε πολλά για την απελευθέρωση του έθνους. Στην Παλούμπα γεννήθηκε ο Δημήτρης Πλαπούτας και ο Γεωργάκης Πλαπούτας, στις 15 Μάη του 1786, καθώς και τ’ άλλα αδέλφια του. Ο Κόλλιας συµµετείχε στα Ορλωφικά (1769-1770) και στη συνέχεια (1779) πήρε µέρος-µαζί µε τα σουλτανικά στρατεύµατα- στην εξέλειψη των Αλβανών που αφού κατέστειλαν την εξέγερση εξελίχθηκαν σε µάστιγµα τόσο του χριστιανικού όσο και του µουσουλµανικού πληθυσµού. Με την έναρξη του Αγώνα ο Κόλιας κήρυξε την επανάσταση στο χωριό Μπέτσι, ενώ παρευρέθηκε στην πολιορκία της Τριπολιτσάς. Δεν είχε όµως λόγω ηλικίας (το 1821 ήταν 85 χρονών) πολεµική συµµετοχή. Πέθανε στη Στεµνίτσα το 1827. Ο Κόλιας απέκτησε τέσσερις γιους: τον Γιωργάκη και τον Δηµητράκη από τη νόµιµη σύζυγό του, Κυράτσω, το γένος Τζώρτζη, και τον Παρασκευά και τον Θανάση από την επίσηµη ερωµένη του, Λιόσα. Πηγή από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Ευχαριστούμε από καρδιάς την Αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας κ.Ελένη Αλειφέρη