«Ο Γιαννούλης Χαλεπάς είναι ίσως ο κορυφαίος γλύπτης της νεότερης Ελλάδας. Είναι ένας καλλιτέχνης που έχει διάφορες φάσεις στην καλλιτεχνική του πορεία. Είναι αυτός που εισάγει το μοντερνισμό στην γλυπτική, ενώ ξεκινά από μια κλασικιστική παράδοση. Ενας καλλιτέχνης θρύλος καθώς συνδέεται με πολλούς μύθους γύρω από τη ζωή του, επειδή η ζωή του όλη ήταν μια περιπέτεια. Μια περιπέτεια με το διπλό, αυτό που λέμε ότι κάθε άνθρωπος έχει και τη σκιά του, το οποίο φαίνεται πολύ στα διμέτωπα και όχι μόνο σε αυτά». Ο κ. Αριδάς υπογράμμισε: «Εγώ ανατρέπω το σύνηθες. Εμείς χρειαζόμαστε τους ιστορικούς τέχνης να μας προλογίσουν, αλλά τώρα γίνεται το ανάποδο. Ο λόγος είναι προσωπικά βιώματα. Το βιβλίο αυτό καθαυτό πραγματεύεται ένα θέμα εξειδικευμένα. Ενα διάστημα βρέθηκα και εγώ στην Τήνο, στον παράλληλο δρόμο από εκεί που έμενε ο Χαλεπάς, είδα τους απογόνους της κοινωνίας που ζούσε και ερμήνευσα πράγματα και για τη ζωή του και για το έργο του. Χαρακτηριστικό του Χαλεπά είναι ότι έχασε όλη την περίοδο της ωριμότητάς του στο ψυχιατρείο. Το να βγει ένας άνθρωπος χάνοντας όλη την ωριμότητα και να καταθέσει πάλι γέρος πια καλλιτεχνικό λόγο, τον κάνει κάτι το ιδιαίτερο και αυτό ήταν το εφαλτήριο να ασχοληθώ εγώ μαζί του».