Η χώρα μας είναι μία από τις μεγαλύτερες προμηθεύτριες των ΗΠΑ σε μία σειρά προϊόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα, όπως ελιές, ψάρια, φασόλια και τυριά, αλλά και σε διάφορα άλλα βιομηχανικά είδη, όπως σωλήνες και ξυραφάκια. Ενδεικτικό είναι πως το 2013 οι ελληνικές εξαγωγές ελιών στις ΗΠΑ ξεπέρασαν σε αξία τα 100 εκατομμύρια δολάρια. Μάλιστα, το μερίδιο αγοράς φτάνει για ορισμένες κατηγορίες του προϊόντος στο 73,2%. Βασικές ανταγωνίστριες της Ελλάδας στην εν λόγω αγορά είναι η Τουρκία, Ιταλία και η Ισπανία. Το θέμα αυτό αφορά, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, τη Μεσσηνία. Ένα προϊόν το οποίο, όπως ειπώθηκε στη συνέντευξη Τύπου της Ομάδας Γευσιγνωσίας Ελαιολάδου του ΤΕΙ Πελοποννήσου από την κυρία Άννα Μηλιώνη, υπεύθυνη ποιότητας και επικοινωνίας, μπορεί να αποτελέσει το «Δούρειο Ίππο» της ανάπτυξης για την περιοχή. Όμως, η μέση ετήσια παραγωγή μας είναι μόλις 2.500 τόνοι, ενώ με τη δυναμική και μόνο του ονόματος θα έπρεπε τα νούμερα να είναι αρκετά μεγαλύτερα. Βέβαια, το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει κάποιες σημαντικές κινήσεις, οι οποίες προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα καινούργιο - πετυχημένο- σκηνικό για το προϊόν. Ο λόγος για το Σύλλογο Υπέρ των Μεσσηνιακών Ελαιοκομικών Προϊόντων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΣΥΜΕΠΟΠ), ο οποίος προσπαθεί να συνεργαστεί με όλους τους ενδιαφερόμενους γύρω από την παραγωγή ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτα» και να διαμορφώσει μια συνολική πρόταση υπέρ του νομού, η οποία θα σταλεί στο αρμόδιο υπουργείο και θα ζητά – προς το καλύτερο- την τροποποίηση των σε ισχύ προδιαγραφών του προϊόντος. Σε αδρές γραμμές, η θέση των ανθρώπων του ΣΥΜΕΠΟΠ είναι ότι το προϊόν ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτα» θα πρέπει να παράγεται, να επεξεργάζεται και να συσκευάζεται εντός των ορίων της Μεσσηνίας. Επιπλέον, θα πρέπει να αποκτήσει συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία θα του δώσουν περαιτέρω προστιθέμενη αξία, αλλά και να αλλάξει η τυπολογία του. Ευχάριστη συγκυρία στην προσπάθεια του Συλλόγου ήταν και η επέκταση των δραστηριοτήτων της Ομάδας Γευσιγνωσίας Ελαιολάδου Καλαμάτας του ΤΕΙ Πελοποννήσου με τη δημιουργία Ομάδας Γευσιγνωσίας για την επιτραπέζια ελιά. Πρόσφατα οργάνωσε ένα πολύ πετυχημένο τριήμερο σεμινάριο με διττό σκοπό: την εκπαίδευση και επιλογή των ατόμων που θα συγκροτήσουν την Ομάδα Γευσιγνωσίας Επιτραπέζιας Ελιάς, καθώς και την εκπαίδευση παραγωγών, τυποποιητών και εξαγωγέων στο πεδίο αυτό.
Στο σεμινάριο δίδαξαν τα μέλη της Ομάδας Εργασίας του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιολάδου: Dr. Barbara Lanza και δρ. Ευστάθιος Πανάγου, επίκουρος καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, ενώ χορηγός ήταν η εταιρεία «Αγροβίμ» και το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου. Φιλοσοφία του εγχειρήματος είναι η Ομάδα να βοηθήσει, ώστε το μεσσηνιακό ελαιόλαδο και η ελιά Καλαμών να αποκτήσουν όλα εκείνα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα που απαιτούνται για να ανταπεξέλθουν στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Οι δύο παραπάνω προσπάθειες δε θα πρέπει να υποτιμηθούν, αλλά να ενισχυθούν, αφού είναι σίγουρο ότι η «Ελιά Καλαμάτας» είναι από τα πλέον γνωστά ελληνικά προϊόντα σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Από τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα δε θα πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι και τα σύκα, νωπά ή αποξηραμένα, κατέχουν σημαντικό μερίδιο στην αγορά των ΗΠΑ, που φτάνει το 37,1%, με κυριότερη ανταγωνίστριά μας τη γείτονα Τουρκία. Κι αυτό το προϊόν τα τελευταία χρόνια αποφασίσαμε - Κύριος οίδε γιατί- να το εξαφανίσουμε, αφού η μέση ετήσια παραγωγή φτάνει μόλις τους 3.000 τόνους. Κάποτε η περιοχή μας υπερηφανευόταν για το προϊόν της. Σήμερα το «ξεκωλώνουμε» για μερικά ευρώ ή για να φυτέψουμε άλλα «μοντέρνα» προϊόντα, αμφιβόλου απόδοσης. kalamatablogs.
