ΜΙΑ ΤΡΙΦΥΛΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΓΕΜΑΤΗ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ...

Τα τελευταία χρόνια όλη η Ελλάδα έχει γεμίσει με πλαστικά μπουκαλάκια του μισού λίτρου,μιας χρήσης, που πετάμε στα σκουπίδια ή στο δρόμο, μόλις πιούμε το νερό. Πριν λίγες δεκαετίες δεν πίναμε νερό στο πλαστικό μπουκάλι, αλλά πίναμε νερό από το δίκτυο ύδρευσης το οποίο στις περισσότερες περιοχές έφερνε στο σπίτι μας το φρέσκο νερό απ΄ τις πηγές Όμως το πέρασμα των χρόνων οι πηγές μολύνθηκαν από φυτοφάρμακα, το δίκτυο παλαιώθηκε, οι δεξαμενές δεν είναι καθαρές, οι Δήμοι αναγκάζονται να βάζουν χλώριο και άλλα συντηρητικά δηλητήρια στις πηγές και στις δεξαμενές, και έτσι όλοι σιγά-σιγά πίνουμε νερό σε πλαστικό μπουκάλι. Είναι κάπως σαν μόδα, με πρόφαση πως το νερό του δικτύου δεν είναι καλό, και ισχύει αυτό σε κάποιο βαθμό. Αλλά ξεχνούμε όλοι πως το νερό στο πλαστικό μπουκαλάκι, έχει εμφιαλωθεί έως και 1 χρόνο πριν!, έχει κι αυτό συντηρητικά για να μπορεί να αντέχει ένα χρόνο, το έχει δει ο ήλιος καθώς το μπουκάλι είναι διαφανές, και τέλος ας μην ξεχνάμε πως το νερό αυτό το πουλά μια εταιρεία που έχει αγοράσει την πηγή απ το κράτος, λές και είναι δικιά της. Και αδιαφορούμε όλοι το τι θα γίνει μετά το πλαστικό μπουκάλι… Πουθενά δεν ανακυκλώνεται, -στην Ελλάδα-το καίνε στις χωματερές ή το θάβουν στη γη . Η λύση στο όλο αυτό οικολογικό και οικονομικό πρόβλημα είναι πολύ απλή.
Οι κατα τόπους Δήμοι (ή και ιδιώτες)αναλαμβάνουν τον έλεγχο μίας, 2 και περισσότερων πηγών με καθαρό, αμόλυντο νερό. Υπάρχουν στην περιοχή μας πολλές τέτοιες πηγές ακόμα. Εγκαθιστούν εκεί το μηχάνημα εμφιαλώσεως σε γυάλινες ντραμουζάνες 5 λίτρων ή σε πλαστικές δεκάλιτρες που επαναγεμίζονται , καθώς το νερό θα καταναλωθεί μέσα σε λίγες μέρες. Δεν θα χρειάζονται τα συντηρητικά που βάζουν σήμερα. Πολλοί δημότες θα βρουν δουλειά ως μοντέρνοι ‘νερουλάδες’. Θα πηγαίνουν κατοίκον και στα καταστήματα εστιάσεως τις μεγάλες αυτές συσκευασίες, ή θα περνά το φορτηγάκι με την ανοξείδωτη δεξαμενή και θα γεμίζει τα δοχεία με φρέσκο πόσιμο νερό πηγής. Οι πηγές αυτές βρίσκονται μόλις μερικά χιλιόμετρα απ το σπίτι μας, ενώ τα εμφιαλωμένα που πίνουμε σήμερα έρχονται από την άλλη άκρη της Ελλάδας. Θα βγουμε όλοι κερδισμένοι. Θα γλυτώσουμε μια για πάντα από τις πλαστικές συσκευασίες μιας χρήσεως. Θα μειωθεί κατά πολύ ο όγκος των σκουπιδιών. Θα πίνουμε φρέσκο νερό και πολύ φτηνότερο. Θα βρουν εργασία δεκάδες άνεργοι. Αλλά μέχρι να γίνουν όλα αυτά, υπάρχουν πιό απλές λύσεις. Πηγαίνει ένας κοινός έμπιστος φίλος σε μια εξαίρετη πηγή, γεμίζει δεκάδες δοχεία, και τα μοιράζει στους 10-20 φίλους και γνωστούς, με ένα πολύ μικρό αντίτιμο, όσο χρειάζεται για τις βενζίνες και τον κόπο του. Και πάντως φτηνότερο απ όσο κάνει το εμφιαλωμένο του σούπερ μάρκετ.
Πώς δεν έχουμε σκεφτεί και δεν έχουμε κάνει πράξη αυτά τα απλά πράγματα? Γιατί αφήνουμε να μολύνουν τις πηγές με φυτοφάρμακα?. Πώς ο Δεσπότης Τριφυλίας έχει κλειστό το Μοναστήρι του Σωτήρος, πάνω απ το χωριό Μοναστήρι-Βαρυμπόπι, και δεν μπορει ο λαός να πάει να πάρει δωρέαν το θαυματουργό και ιαματικό νερό? Στο παρελθόν έχουν καταγραφεί δεκάδες θαύματα-θεραπείες από ανθρώπους που ήπιαν απ αυτό το νερό. Στην αρχαιότητα, προ Χριστου, ήταν εκεί ο Ναός του Σωτήρος Διός, πήγαιναν και τότε εκεί για την σωτηρία τους οι ασθενείς. Από τον Ναό αυτό φαίνεται ο Ναός του θεραπευτή Επικεύρειου Απόλλωνα της Ολυμπίας. Για να μην αναφερουμε το νερό απ τις πηγές της Ανω Λεντεκάδας-Αγίας Τριάδας που θα πρέπει να πουλιέται σε μινιατούρες για αγιασμό… Ολα αυτά ακούγονται υπερβολικά, κι όμως είναι απλώς αληθή και θα έπρεπε να τα ξέραμε.
Φιλικά, Αντώνιος Αντωνόπουλος, Κυπαρισσία.