Του Δημήτρη Α. Δριμή
τ. δήμαρχου Αετού, μέλους της Γραμματείας του τμήματος Αυτοδιοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ.
Τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα, τη σπατάλη, τα πάρτι, τις στρεβλώσεις και τα προνόμια στο χώρο της υγείας κατακεραυνώνουν οι κυβερνώντες. Οι ίδιοι, βέβαια, δηλώνουν αθώοι του εγκλήματος. Οι παρεμβάσεις τους, όμως, δεν θεραπεύουν. Αντίθετα, διαλύουν το σύστημα της δημόσιας δωρεάν υγείας. Η κρατική επιχορήγηση προς τον ΕΟΠΥΥ μειώνεται. H οικονομική κρίση, η αύξηση της ανεργίας, οι μειωμένες αποδοχές και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών δεν επιτρέπουν την αύξηση των εσόδων του οργανισμού. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν χρήματα στο χρηματιστήριο, έχασαν χρήματα με τα δομημένα ομόλογα και με το «κούρεμα» των ομολόγων, χωρίς να ρωτηθούν από την Τράπεζα της Ελλάδος, διαλύθηκαν.
Τα μειωμένα διαθέσιμα και έσοδα οδηγούν σε αδυναμία αποπληρωμής των ήδη μεγάλων χρεών, σε αδυναμία κάλυψης τρεχουσών υποχρεώσεων, σε μείωση παροχών προς τους ασφαλισμένους, σε αδυναμία καταβολής νοσηλίων στα νοσοκομεία, στην οικονομική κατάρρευση του όλου συστήματος υγείας. Τα νοσοκομεία υφίστανται τις συνέπειες της συνεχούς μείωσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, που σημαίνει αδυναμία συντήρησης των υποδομών τους, τις συγχωνεύσεις, για εξοικονόμηση προσωπικού, την υπαγωγή τους στον κανόνα 1 πρόσληψη για 5 απολύσεις, που σημαίνει υπολειτουργία, κρίσιμα και μεγάλα κενά. Οι συνεχείς περικοπές των κρατικών δαπανών, τόσο στη φαρμακευτική δαπάνη όσο και στα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων, οδηγούν σε ελλείψεις αναλώσιμων, όπως γαζών και φλεβοκαθετήρων, σε βάρδιες χειρουργείων με ένα ζευγάρι γάντια, σε μείωση του χειρουργικού χρόνου, σε ελλείψεις, πολλές φορές, φαρμάκων ακόμα και για κρίσιμες θεραπείες καρκινοπαθών, που αναγκάζονται να σπάνε τον κύκλο της θεραπείας τους. Η μείωση δε των δαπανών για εφημερίες και η αναστολή πληρωμής των πρόσθετων αμοιβών στους εργαζόμενους είναι συνήθης. Τα περιφερειακά (αγροτικά) ιατρεία έχουν μεγάλα κενά. Οι νέοι γιατροί προτιμούν να ξενιτεύονται παρά να εργάζονται υποαμοιβόμενοι. Η συνταγογράφηση έχει μετατραπεί σε μια μικρή Οδύσσεια, για τους κατοίκους των χωριών μας. Και ενώ η ανεργία καλπάζει, τα εισοδήματα συρρικνώνονται και μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν διαθέτει πλέον υγειονομική κάλυψη θεσπίζεται, με ισχύ από 1-1-2014, αφενός εισιτήριο 25 ευρώ για κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη εισαγωγής σε νοσοκομείο και αφετέρου χαράτσι 1 ευρώ, υπέρ του ΕΟΠΥΥ, για κάθε συνταγή που θα εκτελείται. Ο ασθενής, που θα εισαχθεί καταβάλλοντας τα 25 ευρώ, θα καταβάλλει και τη νοσηλεία του, σύμφωνα με τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (Κ.Ε.Ν.). Τα υπεραυξημένα ΚΕΝ επιβαρύνουν τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία και τους πολίτες και ανακουφίζουν, σε αντίστοιχο ποσό, τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Το χαράτσι δε του 1 ευρώ ανά συνταγή θα επιβαρύνει ιδιαίτερα τους χρόνια πάσχοντες και τους συνταξιούχους. Οι νέες αυτές επιβαρύνσεις προστίθενται σε μιά σειρά χαρατσιών που ήδη ταλαιπωρούν καθημερινά τους πολίτες, όπως: το χαράτσι στην τηλεφωνική γραμμή για ραντεβού με γιατρό του ΕΟΠΥΥ. Το τραγελαφικό είναι πως εξυπηρετείται 1 ΑΜΚΑ και 1 ειδικότητα γιατρού ανά τηλέφωνο, με κόστος κάθε τηλεφώνου 1,3 ευρώ. Αν κάποιος θέλει δεύτερη ειδικότητα ή ραντεβού και για το παιδί του θα πρέπει να ξανατηλεφωνήσει και να ξαναχρεωθεί. Η καταβολή 5 ευρώ για κάθε επίσκεψη στα νοσοκομεία (εξέταστρο) και η πληρωμή, τις περισσότερες φορές, 20 ευρώ για συνταγογράφηση φαρμάκων. Η καθιέρωση συμμετοχής σε διαγνωστικές εξετάσεις ύψους 15%. Η αύξηση της συμμετοχής των ασθενών σε αρκετά φάρμακα και η κατά 20%, περίπου, παραπάνω συμμετοχή τους για τα πρωτότυπα φάρμακα αντί για τα γενόσημα. Πολλά Φάρμακα, είναι, πλέον, εκτός λίστας συνταγογράφησης, που σημαίνει εξολοκλήρου πληρωμή τους από τον ασθενή. Το ίδιο συμβαίνει και με διαγνωστικές εξετάσεις, που είναι εκτός λίστας και ή τις κάνεις και τις πληρώνεις ή αδυνατείς και ο Θεός βοηθός. Η υγεία υφίσταται τις συνέπειες μιάς αντίληψης, που θεοποιεί τη μείωση του κόστους σε βάρος της ιατρικής επιστήμης και του οφέλους του ασθενή. Το κοινωνικό κράτος εξαϋλώνεται, το δημόσιο σύστημα υγείας και τα νοσοκομεία υπονομεύονται, η υγεία γίνεται εμπόρευμα δύσκολα προσπελάσιμο, για τους φτωχούς πολίτες που οδηγούνται στην οργή και την απόγνωση. Οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν, από τα ήδη λεηλατημένα εισοδήματά τους και πέρα από τις ασφαλιστικές τους εισφορές, για την φαρμακευτική και νοσηλευτική τους περίθαλψη. Θα το σκέφτονται, πιά, να απευθύνονται στις μονάδες υγείας. Για δε τους ανασφάλιστους καμία πρόνοια. Στο έλεος του Θεού.
Η μνημονιακή πολιτική διαλύει το, στοιχειώδες στη χώρα μας, εθνικό σύστημα υγείας, απαξιώνει την ανθρώπινη ζωή, εγκαθιδρύει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, φτωχοποιεί τους πολίτες, οδηγεί την Ελληνική κοινωνία στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Η πολιτική αυτή είναι «βαθιά ανθυγιεινή». Μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.
Τη διαφθορά, το πελατειακό σύστημα, τη σπατάλη, τα πάρτι, τις στρεβλώσεις και τα προνόμια στο χώρο της υγείας κατακεραυνώνουν οι κυβερνώντες. Οι ίδιοι, βέβαια, δηλώνουν αθώοι του εγκλήματος. Οι παρεμβάσεις τους, όμως, δεν θεραπεύουν. Αντίθετα, διαλύουν το σύστημα της δημόσιας δωρεάν υγείας. Η κρατική επιχορήγηση προς τον ΕΟΠΥΥ μειώνεται. H οικονομική κρίση, η αύξηση της ανεργίας, οι μειωμένες αποδοχές και η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών δεν επιτρέπουν την αύξηση των εσόδων του οργανισμού. Τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν χρήματα στο χρηματιστήριο, έχασαν χρήματα με τα δομημένα ομόλογα και με το «κούρεμα» των ομολόγων, χωρίς να ρωτηθούν από την Τράπεζα της Ελλάδος, διαλύθηκαν.
Τα μειωμένα διαθέσιμα και έσοδα οδηγούν σε αδυναμία αποπληρωμής των ήδη μεγάλων χρεών, σε αδυναμία κάλυψης τρεχουσών υποχρεώσεων, σε μείωση παροχών προς τους ασφαλισμένους, σε αδυναμία καταβολής νοσηλίων στα νοσοκομεία, στην οικονομική κατάρρευση του όλου συστήματος υγείας. Τα νοσοκομεία υφίστανται τις συνέπειες της συνεχούς μείωσης του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων, που σημαίνει αδυναμία συντήρησης των υποδομών τους, τις συγχωνεύσεις, για εξοικονόμηση προσωπικού, την υπαγωγή τους στον κανόνα 1 πρόσληψη για 5 απολύσεις, που σημαίνει υπολειτουργία, κρίσιμα και μεγάλα κενά. Οι συνεχείς περικοπές των κρατικών δαπανών, τόσο στη φαρμακευτική δαπάνη όσο και στα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων, οδηγούν σε ελλείψεις αναλώσιμων, όπως γαζών και φλεβοκαθετήρων, σε βάρδιες χειρουργείων με ένα ζευγάρι γάντια, σε μείωση του χειρουργικού χρόνου, σε ελλείψεις, πολλές φορές, φαρμάκων ακόμα και για κρίσιμες θεραπείες καρκινοπαθών, που αναγκάζονται να σπάνε τον κύκλο της θεραπείας τους. Η μείωση δε των δαπανών για εφημερίες και η αναστολή πληρωμής των πρόσθετων αμοιβών στους εργαζόμενους είναι συνήθης. Τα περιφερειακά (αγροτικά) ιατρεία έχουν μεγάλα κενά. Οι νέοι γιατροί προτιμούν να ξενιτεύονται παρά να εργάζονται υποαμοιβόμενοι. Η συνταγογράφηση έχει μετατραπεί σε μια μικρή Οδύσσεια, για τους κατοίκους των χωριών μας. Και ενώ η ανεργία καλπάζει, τα εισοδήματα συρρικνώνονται και μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν διαθέτει πλέον υγειονομική κάλυψη θεσπίζεται, με ισχύ από 1-1-2014, αφενός εισιτήριο 25 ευρώ για κάθε άνθρωπο που έχει ανάγκη εισαγωγής σε νοσοκομείο και αφετέρου χαράτσι 1 ευρώ, υπέρ του ΕΟΠΥΥ, για κάθε συνταγή που θα εκτελείται. Ο ασθενής, που θα εισαχθεί καταβάλλοντας τα 25 ευρώ, θα καταβάλλει και τη νοσηλεία του, σύμφωνα με τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια (Κ.Ε.Ν.). Τα υπεραυξημένα ΚΕΝ επιβαρύνουν τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία και τους πολίτες και ανακουφίζουν, σε αντίστοιχο ποσό, τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.
Το χαράτσι δε του 1 ευρώ ανά συνταγή θα επιβαρύνει ιδιαίτερα τους χρόνια πάσχοντες και τους συνταξιούχους. Οι νέες αυτές επιβαρύνσεις προστίθενται σε μιά σειρά χαρατσιών που ήδη ταλαιπωρούν καθημερινά τους πολίτες, όπως: το χαράτσι στην τηλεφωνική γραμμή για ραντεβού με γιατρό του ΕΟΠΥΥ. Το τραγελαφικό είναι πως εξυπηρετείται 1 ΑΜΚΑ και 1 ειδικότητα γιατρού ανά τηλέφωνο, με κόστος κάθε τηλεφώνου 1,3 ευρώ. Αν κάποιος θέλει δεύτερη ειδικότητα ή ραντεβού και για το παιδί του θα πρέπει να ξανατηλεφωνήσει και να ξαναχρεωθεί. Η καταβολή 5 ευρώ για κάθε επίσκεψη στα νοσοκομεία (εξέταστρο) και η πληρωμή, τις περισσότερες φορές, 20 ευρώ για συνταγογράφηση φαρμάκων. Η καθιέρωση συμμετοχής σε διαγνωστικές εξετάσεις ύψους 15%. Η αύξηση της συμμετοχής των ασθενών σε αρκετά φάρμακα και η κατά 20%, περίπου, παραπάνω συμμετοχή τους για τα πρωτότυπα φάρμακα αντί για τα γενόσημα. Πολλά Φάρμακα, είναι, πλέον, εκτός λίστας συνταγογράφησης, που σημαίνει εξολοκλήρου πληρωμή τους από τον ασθενή. Το ίδιο συμβαίνει και με διαγνωστικές εξετάσεις, που είναι εκτός λίστας και ή τις κάνεις και τις πληρώνεις ή αδυνατείς και ο Θεός βοηθός. Η υγεία υφίσταται τις συνέπειες μιάς αντίληψης, που θεοποιεί τη μείωση του κόστους σε βάρος της ιατρικής επιστήμης και του οφέλους του ασθενή. Το κοινωνικό κράτος εξαϋλώνεται, το δημόσιο σύστημα υγείας και τα νοσοκομεία υπονομεύονται, η υγεία γίνεται εμπόρευμα δύσκολα προσπελάσιμο, για τους φτωχούς πολίτες που οδηγούνται στην οργή και την απόγνωση. Οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν, από τα ήδη λεηλατημένα εισοδήματά τους και πέρα από τις ασφαλιστικές τους εισφορές, για την φαρμακευτική και νοσηλευτική τους περίθαλψη. Θα το σκέφτονται, πιά, να απευθύνονται στις μονάδες υγείας. Για δε τους ανασφάλιστους καμία πρόνοια. Στο έλεος του Θεού.