Για τη συναρπαστική εμπειρία που έζησαν αγρότες από την Τριφυλία στην Αλμερία της Ισπανίας αναφέρθηκε ο υπεύθυνος του Κέντρου «Δήμητρα» Κυπαρισσίας, Γιώργος Τσουμάνης.Όπως είπε ο κ. Τσουμάνης, ολοκληρώθηκε το εκπαιδευτικό ταξίδι που διοργάνωσε ο ΟΓΕΕΚΑ «Δήμητρα» και συγκεκριμένα το Κέντρο «Δήμητρα» Κυπαρισσίας, που αφορούσε στη μεταφορά 19 παραγωγών θερμοκηπιακών καλλιεργειών από την ευρύτερη περιοχή της Τριφυλίας στην Αλμερία της Ισπανίας, την περίοδο από 13 έως 27 Οκτώβρη. Οι συμμετέχοντες κάλυπταν όλο το εύρος της Τριφυλίας, μιας και ήταν από την Ελαία ως και την Τραγάνα.
«Στόχος», σύμφωνα με το 'Θάρρος' που έγιναν οι δηλώσεις, «του προγράμματος ήταν να καταρτιστούν οι παραγωγοί στις νέες τάσεις που αφορούν στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες, στο κέντρο των θερμοκηπιακών καλλιεργειών της Ευρώπης, που είναι η Αλμερία, στην οποία καλλιεργούνται 270 χιλιάδες στρέμματα θερμοκηπίων και ουσιαστικά είναι μια “πλαστική θάλασσα” δίπλα στη θάλασσα, 27 χιλιάδες εκτάρια, τη στιγμή που η δική μας περιοχή έχει 200 - 250 εκτάρια, δηλαδή γύρω στα 2.500 στρέμματα. Το πρώτο σοκ το νιώσαμε με το που πλησιάζαμε να προσγειωθούμε στο αεροδρόμιο της Αλμερία και αντικρίσαμε την εικόνα αυτή». Σχετικά με το πρόγραμμα, αυτό αφορούσε δύο φάσεις: την πρωινή, με επισκέψεις σε θερμοκήπια, ερευνητικά ινστιτούτα, συνεταιρισμούς, εργαστήρια αναλύσεων, εταιρείες εμπορίας και πολλαπλασιαστικού υλικού, εταιρείες πλαστικών. Στη συνέχεια, μετά το μεσημεριανό τους γεύμα, πήγαιναν σε αίθουσα και ακολουθούσε τρίωρη θεωρητική κατάρτιση πάνω σε θέμα που είχαν δει το πρωί. Υπήρχε μία αλληλουχία στο πρόγραμμα, καθώς αυτό που έβλεπαν το πρωί, το ανέλυαν το μεσημέρι και οι συμμετέχοντες έλυναν τις όποιες απορίες είχαν. Η θεωρητική κατάρτιση διήρκεσε 27 ώρες και η πρακτική 45 ώρες, καλύπτοντας όλο το εύρος της παραγωγικής διαδικασίας θερμοκηπιακών καλλιεργειών: από τη στιγμή που γίνεται η παραγωγή, το πώς είναι στημένο ένα θερμοκήπιο, ποια είναι η κατεργασία του εδάφους, ποιες ποικιλίες χρησιμοποιούνται εκεί, ποιες καλλιεργητικές μέθοδοι, πώς το τελικό προϊόν φτάνει στο συνεταιρισμό, απ’ όπου γίνεται η διακίνηση, με ποιο τρόπο γίνεται η διακίνηση. Επισκέφθηκαν, επίσης, δημοπρατήριο, καθώς και ό,τι έχει να κάνει σχέση με εταιρείες που ασχολούνται με αυτά, δηλαδή πώς γίνεται η υποστήριξη του Ισπανού αγρότη στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες.
Κατά τον κ. Τσουμάνη: «Το ταξίδι ήταν πολύ κουραστικό. Λείψαμε από την πατρίδα μισό μήνα περίπου, ήταν έντονες οι απαιτήσεις του προγράμματος, ήταν αρκετά πιεσμένο και θέλω να ευχαριστήσω τους συμμετέχοντες που ανταποκρίθηκαν πλήρως, παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες που είχαμε. Αυτό που εισέπραξα από αυτούς είναι ότι αποκόμισαν αρκετά οφέλη και, μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις απομυθοποιήθηκαν κάποια πράγματα. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στο τι είδαμε εκεί, να ξεκινήσω από το θέμα των θερμοκηπίων. Είναι πολύ πιο χαμηλού κόστους οι κατασκευές εκεί. Δεν απαιτείται να έχουν υψηλού κόστους κατασκευές, διότι είναι τέτοιο το κλίμα τους που ούτε θερμαίνουν το χειμώνα ούτε έχουν ισχυρούς ανέμους για να έχουν ακριβού τύπου θερμοκήπια. Είναι πάρα πολύ απλές κατασκευές και πολύ φτηνές. Το πρώτο είναι αυτό. Το δεύτερο, όσον αφορά στην τεχνική καλλιέργειας και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν εκεί, εκτιμώ πως η περιοχή μας είναι τουλάχιστον μία πενταετία - δεκαετία μπροστά! Αυτό που εισπράξαμε είναι ότι έχουν φθηνότερο κόστος παραγωγής από εμάς, διότι προμηθεύονται όλα τα εφόδια μέσω των συνεταιρισμών, των κοπερατίβων. Η τιμή πώλησης των προϊόντων, ανά παραγωγό, είναι πιο χαμηλή απ' ό,τι εδώ, οι ποικιλίες που είδαμε δεν είναι σαν εδώ, χρησιμοποιούν αποκλειστικά ποικιλίες που ζητάει η αγορά της Κεντρικής Ευρώπης, γιατί ουσιαστικά το 80% της παραγωγής τους πηγαίνει στις εξαγωγές (Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία). Όλη σχεδόν η διακίνηση των προϊόντων γίνεται μέσω των συνεταιρισμών και η εξήγηση είναι ότι εκεί είναι τόσο μεγάλος ο όγκος της παραγωγής, που ένας μεμονωμένος αγρότης είναι αδύνατο να προωθήσει το προϊόν του.