google.com, pub-4409140963597879, DIRECT, f08c47fec0942fa0 ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΗΡΩΙΚΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΗΡΩΙΚΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ

 0568D458-83B7-4F8B-B057-BAE03808C345


ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΟΠΑΝΑΚΙΟΥ ΤΗΣ ΟΡΕΙΝΗΣ ΤΡΥΦΙΛΙΑΣ ΜΕ ΕΠΟΧΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΕΛΠΙΔΑ...

Γύρω στο 1910 οι πρώτοι κάτοικοι των γύρω συνοικισμών στο Κάτω Κοπανάκι, αισθανόμενοι την ανάγκη να μορφωθούν τα παιδιά τους και να μην μείνουν «ξύλα απελέκητα», και επειδή εκείνη την εποχή με κρύο, βροχή ή με ζέστη τα παιδιά έπρεπε να περπατήσουν αρκετά μεγάλες αποστάσεις, για να πάνε στο Δημοτικό Σχολείο που ήταν στο χωριό Βαρυμπόπι, μέσα από μονοπάτια, ερημιές, ρεματιές και πολλές φορές ορμητικούς χειμάρους. Αποφάσισαν  να νοικιάσουν από κοινού ένα σπίτι στο Κάτω Κοπανάκι, το σπίτι του Μήτσο –

cf89cf81ceb1-cebcceb1ceb8ceb7cebcceb1cf84cebfcf83

ΩΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ Η ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΞΥΛΟΣΟΜΠΑ

Κώτσου Κυριακόπουλου πατέρα της Τσάνας, αργότερα γυναίκας του μπάρμπα Γιάννη Κοράκη. Πάνω λοιπόν από το κατώϊ ευτυχώς σε ξύλινο πάτωμα, δημιουργήθηκε η πρώτη αίθουσα διδασκαλίας, του Α! Μονοταξίου Δημοτικού Σχολείου Κοπανακίου. Τα θρανία ξύλινα, στριμωχτά κάθονταν τρία παιδιά σε κάθε ένα θρανίο. Αν δεν έφταναν τα θρανία τότε τα παιδιά έφερναν και τα σκαμνάκια τους, ή ένα κουτσουράκι για να καθονται, δεν ήταν λίγες οι φορές που  τα παιδιά παρακολουθούσαν το μάθημα καθισμένα στο πάτωμα

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ https://kyparissiagr.blogspot.com/2023/04/blog-post_517.html

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη