Μέχρι σήμερα αποδείχθηκε περίτρανα ότι το να αφήνεις
το μέλλον σου στα χέρια αυτών που κυβερνούν μέσω υπόγειων διαδικασιών απλά
ενισχύει την πεποίθησή τους ότι είμαστε άξιοι της μέχρι σήμερα μοίρας μας. Η
πλειοψηφία της γενιάς στην οποία ανήκω παρότι σπούδασε,
εργάστηκε, εξελίχθηκε και απέκτησε γνώσεις και δεξιότητες που σε οποιαδήποτε
άλλη κοινωνία θα χρησιμοποιούταν για το συλλογικό καλό και την πρόοδο των
πολιτών της, στη δική μας παραμένει στο περιθώριο.
Οι
εδώ και δεκαετίες γνώριμοι διαχειριστές του μέλλοντός μας προσπαθούν να μας
πείσουν ότι δεν μπορούμε να ορίσουμε μόνοι μας τις ζωές μας και ότι πρέπει να
εναποθέσουμε τις ελπίδες επιβίωσής μας στα δικά τους καθαρά και ικανά χέρια, εν
ονόματι της «ανάπτυξης» και της προόδου. Στην πραγματικότητα όμως είναι
τρομοκρατημένοι όταν συνειδητοποιούν ότι δεν είναι εύκολο πια να εξαγοράζουν τις
καρέκλες τους εκβιάζοντας και παγιδεύοντας τους πολίτες, με όπλο το δικαίωμα
στην εργασία.
Για
το λόγο αυτό, ενώ οι κοινωνίες συνεχίζουν να αποδομούνται, αυτοί ενισχύουν χωρίς
κανένα ηθικό φραγμό όλο και περισσότερο τους δεσμούς μεταξύ τους, σχηματίζοντας
ανίερες συμμαχίες και συνεργασίες βασισμένες στο προσωπικό όφελος, με σκοπό την
διατήρηση της εξουσίας. Επιδιώκοντας το προσωπικό και πολιτικό κέρδος
(οικονομικά οφέλη, ασυλία από ευθύνες, κοινωνική αναγνώριση), λειτουργούσαν και
λειτουργούν έχοντας συστήσει υπόγεια δίκτυα εξουσίας και χρήματος. Και χωρίς
καμία πλέον ιδεολογική νομιμοποίηση, φανερά πλέον εκβιάζουν την κοινωνία με
κύριο όπλο το χρήμα και την εργασία, αφού πρώτα της τα στέρησαν.
Η
απάντησή μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη: δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας
να δεχθεί ότι θα ζήσουμε παροπλισμένοι ζητιανεύοντας μερίδιο στο δικαίωμα της
εργασίας από αυτούς που μας φοβούνται και που ποτέ δε θα επιτρέψουν την ανεξαρτησία
και αυτοδιάθεση μας.
Ακόμη
και αυτοί που παρουσιάζονται ως ανεξάρτητοι σωτήρες μας είναι ουσιαστικά
κυνηγοί της εξουσίας και γρανάζια του ίδιου αυτού συστήματος που απλά
εναλλάσσει διαχειριστές μόνο εφόσον εξασφαλιστεί η υποταγή τους. Ακόμα και όταν
κρύβονται πίσω από νέα πρόσωπα, ποτέ δε θα επιτρέψουν στη νέα γενιά να
λειτουργήσει αυτόνομα. Αντιθέτως, δημιουργούν ή συμβάλλουν σε ένα σκηνικό εξαθλίωσής
μας με σκοπό τη δική τους οικονομική εξασφάλιση, ενώ τα παιδιά μας σπουδάζουν με
μοναδικό ορίζοντα να τους παρακαλούν για μια ευκαιρία εργασίας, ακόμη και από
τις θέσεις του προγράμματος κοινωφελούς εργασίας των 300 Ευρώ.
Όλοι
μαζί πρέπει πλέον να τους φωνάξουμε: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ
Πρέπει
οι πολίτες κάθε τοπικής κοινωνίας να απελευθερωθούμε από ένα σύστημα που παροπλίζει
τους άξιους και αναδεικνύει τους καλούς υπηρέτες του κλεπτοκρατικού συστήματος
σε διαχειριστές της ζωής μας. Να αποδείξουμε με την ψήφο μας ότι σταματήσαμε
πια να πιστεύουμε σε παραμύθια και σωτήρες, αλλά να τους αποδείξουμε ότι ΕΜΕΙΣ θα
σώσουμε τους εαυτούς μας.
Σε
όλες τις πόλεις και τα χωριά εμφανίζονται πραγματικά ανεξάρτητα σχήματα τοπικής
διακυβέρνησης, στηριζόμενα στις αρχές της τιμιότητας, της γνώσης, της διαφάνειας,
της συμμετοχικότητας και του σεβασμού στην ανθρώπινη υπόσταση. Σχήματα που
«ενοχλούν» και προκαλούν φόβο στο κατεστημένο σύστημα διατήρησης της τοπικής εξουσίας.
Όλοι
εμείς οι ενεργοί πολίτες πρέπει να επιλέξουμε τη στάση μας και να την
τεκμηριώσουμε με τον τρόπο ζωής μας, συνεισφοράς μας και καθημερινής μας
δράσης. Να είμαστε αποφασιστικοί σε ότι απορρίπτουμε και δημιουργικοί στις
εναλλακτικές προτάσεις.
Το μόνο που απαιτείται από
μας για να κάνουμε μία ολική ανατροπή, τουλάχιστον στις τοπικές κοινωνίες μας,
στις πόλεις και τα χωριά μας, είναι η συμμετοχή μας. Η ψήφος μας, σε όποιο
σχήμα και κίνηση πληροί τις προδιαγραφές της ρήξης, της ανατροπής και της
απόρριψης ενός άρρωστου συστήματος που απλά διαχειρίζεται την τοπική εξουσία, σε
βάρος της κοινωνίας των πολιτών, είναι μία επιλογή που αποτελεί αυτή τη χρονική
στιγμή ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ.
Ξεπερνώντας κομματικές
εξαρτήσεις, μηχανισμούς και εκβιασμούς, πρέπει να επιλέξουμε τις κινήσεις και
τους συνδυασμούς αυτούς που με νέους, άφθαρτους και ενεργούς πολίτες με
πολιτική σκέψη και ανήσυχο πνεύμα, θα εκφράσουν και θα εκπροσωπήσουν τους
εργαζόμενους, τους επαγγελματίες, τους αγρότες και τους επιστήμονες, αλλά και
θα σταθούν αλληλέγγυες στα θύματα της κρίσης, τους άνεργους, τους
ανασφάλιστους, τους νεόπτωχους, τις οικογένειες με παιδιά και τους νέους που
αναζητούν διεξόδους και όραμα.
Οι επιλογές μας πρέπει να
ενισχύσουν συνδυασμούς που θα δώσουν δύναμη και κύρος στην τοπική αυτοδιοίκηση,
ώστε να αναλάβει ενεργητικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση του τόπου, την
άσκηση κοινωνικής πολιτικής, την εφαρμογή πολιτικών αλληλεγγύης και συνοχής,
προστασίας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων. Να επιλέξουμε δυνάμεις που
θα ενισχύσουν τη συμμετοχή των πολιτών, θα καταργούν τον συγκεντρωτισμό, θα
αναδιοργανώνει χωροταξικά τους Δήμους, θα διασφαλίσει τους αναγκαίους
οικονομικούς πόρους, ενισχύοντας την οικονομική αυτοτέλεια των Δήμων.
Στις δημοτικές εκλογές
λοιπόν, ας σκεφτούμε το παρόν και ας ονειρευτούμε το μέλλον. Όλοι όσοι αγαπάνε
τη ζωή και τον τόπο που ζουν και κοπιάζουν, όσοι αγωνιούν για το μέλλον το δικό
τους και περισσότερο των παιδιών τους, όσοι δεν αποδέχονται ένα μέλλον
δυστυχίας, μιζέριας, αδράνειας και φτώχειας αλλά πιστεύουν σε αξίες όπως η
αξιοπρέπεια, η αλληλεγγύη, η αυτοδιάθεση, τη συμμετοχή, την διαφάνεια, την
προστασία του περιβάλλοντος, την Κυριακή 18 Μαΐου έχουν μία υποχρέωση.
Ας αναγεννήσουμε με την ψήφο μας
την ελπίδα στα μάτια των παιδιών, την αξιοπρέπεια στις πλάτες των ηλικιωμένων,
το χαμόγελο στα πρόσωπα των καθημερινών αγωνιστών.
Ας σβήσουμε με την ψήφο μας το
παλαιοκομματικό σύστημα που βάζει το εγώ πάνω από το εμείς και ας γίνει το
εμείς σκαλοπάτι της ευημερίας για την
κοινωνία μας.
Είναι στο χέρι μας.