ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΗΜΑ του Παναγιώτη Αντωνόπουλου
Η καραντίνα εθίζει στην τεμπελιά. Αν αράξεις στον καναπέ, καλομαθαίνεις και αντί να ξεκαρφωθείς και να φύγεις, καρφώνεσαι και μένεις. Δοθείσης ευκαιρίας να πάω στο φαρμακείο, να προμηθευτώ ένα HAND HYGIENE GEL αντισηπτικό, ξεπόρτισα. Δυστυχώς στην αγορά η καλή μου διάθεση και η άριστη εσωτερική ψυχική φωτοχυσία μου, εξαφανίστηκαν. Τα μαγαζιά κλειστά, οι ευφορικές συμπεριφορές των περιπατητών ψυχρές, η κυκλοφορία πεζών και οχημάτων σε ακινησία, οι αλλοτινές στιγμές του γέλιου και του θορύβου αποτραβηγμένες στις έρημες γωνιές. Τρομοκρατήθηκα! Με τέτοιο νταραβέρι ξενέρωτο, το ‘βαλα στα πόδια κι έγινα Λούης. << Δε φταίνε οι συμπολίτες μου που κλείστηκαν στα σπίτια αλλά αυτός ο εστεμμένος ιός που τους αμπάρωσε μέσα >> σκέφτηκα και τράβηξα για το σταθμό του τρένου.
Στο ξενοδοχείο << ΙΟΝΙΟΝ >> σ’ ένα πλάτωμά του, πάνω στο πεζοδρόμιο, βρήκα ένα τραπεζάκι με δυο καρέκλες που θρηνούσαν τη μοναξιά τους.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ https://kyparissiagr.blogspot.com/2022/04/blog-post_67.html