Χρονογράφημα του Παναγιώτη Αντωνόπουλου
Ουδόλως πιστεύω σε θεωρίες καταστροφών και ολέθρων κι έτσι δεν κλείνομαι κατ’ οίκον κεκλεισμένων των θυρών. Βολταντζάρω κι αν είναι να με πετύχει ο ιός ας με πετύχει. Ένας λιγότερος. Κατεβαίνοντας χθες την Ελευθερίου Βενιζέλου τραβώντας για το λιμάνι, έπεσα πάνω στον Πλάτωνα! Το γνωστό φιλόσοφο και γυρολόγο κι από άλλα χρονογραφήματα, που χαίρεσαι να τον ακούς να μιλάει στις ταβέρνες και τις μπυραρίες που συχνάζει. << Καιρούς και ζαμάνια έχω να σε δω! >> μου είπε και πιάνοντάς με αγκαζέ με οδήγησε αιφνιδίως στην μπάρα του << Καρνάγιο >>.
Ουδόλως πιστεύω σε θεωρίες καταστροφών και ολέθρων κι έτσι δεν κλείνομαι κατ’ οίκον κεκλεισμένων των θυρών. Βολταντζάρω κι αν είναι να με πετύχει ο ιός ας με πετύχει. Ένας λιγότερος. Κατεβαίνοντας χθες την Ελευθερίου Βενιζέλου τραβώντας για το λιμάνι, έπεσα πάνω στον Πλάτωνα! Το γνωστό φιλόσοφο και γυρολόγο κι από άλλα χρονογραφήματα, που χαίρεσαι να τον ακούς να μιλάει στις ταβέρνες και τις μπυραρίες που συχνάζει. << Καιρούς και ζαμάνια έχω να σε δω! >> μου είπε και πιάνοντάς με αγκαζέ με οδήγησε αιφνιδίως στην μπάρα του << Καρνάγιο >>.
Είχαμε φτάσει στο τρίτο ούζο, όταν τράβηξε βαθιά τζούρα και εκπνέοντας σύννεφο καπνού, ύπαιθρος γαρ, μου ανέπτυξε τα περί τελειώματος εκ της οικονομικής πτώχευσης. Στη συνέχεια άδειασε το ποτήρι έως τον πάτο κι έπιασε το πακέτο. Έδειξε με το χέρι του τα έρημα πέριξ και μου εξήγησε το αίτιον της συμφοράς με αναστεναγμό: <<Ας όψεται ο εστεμμένος >>. Εννοούσε το νέο ιό με την επωνυμία που την άντλησε από την επάρατη μοναρχία που είχε ως σύμβολο την κορόνα >>. Ψέλλισε: << Σαββάτο, τέτοιες ώρες πριν την κρίση και τον ιό γινόταν χαμός. Ερημιά τώρα… >>