Ομως δεν φλερτάρει μόνο με το συνδυασμό του κ. Μάκαρη ο περιφερειάρχης. Φλερτάρει ανοιχτά με όλους τους πολιτικούς αντιπάλους του κ. Νίκα που προέρχονται από τη "δεξιά πολυκατοικία" και έχουν αποφασίσει να είναι υποψήφιοι δήμαρχοι Καλαμάτας, όπως ο Μιχάλης Αντωνόπουλος, ή να ακολουθήσουν κάποιον άλλο συνδυασμό, όπως ο δημοτικός σύμβουλος Χάρης Βγενής, που επίσης παρευρέθηκε προχθές στην κοπή της πίτας του συνδυασμού του κ. Μάκαρη. Επίσης ο κ. Τατούλης φλερτάρει ανοιχτά και με κεντροαριστερούς υποψήφιους που έτσι και αλλιώς δεν θα ακολουθήσουν τις επιλογές του Κινήματος Αλλαγής στην Περιφέρεια, όπως έδειξαν με την απουσία τους από την πρώτη συγκέντρωση στην Καλαμάτα του υποψήφιου περιφερειάρχη Γιάννη Μπουντρούκα. Ουσιαστικά ο Πέτρος Τατούλης παρέχοντας στήριξη σε "πρόθυμους συνεργάτες" επιχειρεί να δημιουργήσει μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας μια άτυπη παράταξη που θα εξυπηρετεί τα μελλοντικά του σχέδια. Ο κ. Τατούλης θα χρησιμοποιήσει αυτό το “Δούρειο Ιππο” αφενός για να ασκήσει πίεση στον υποψήφιο περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα και αφετέρου για να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία του Αντώνη Σαμαρά στη Μεσσηνία. Πιέζοντας τον κ. Νίκα θα διεκδικήσει μετεκλογική συνδιοίκηση της Περιφέρειας, ενώ η σύγκρουση με τον κ. Σαμαρά έχει έπαθλο τον τίτλο του πελοποννησιάρχη για τα επόμενα χρόνια.
Ο κ. Τατούλης ενδιαφέρεται να συνδιοικήσει τόσο την Περιφέρεια όσο και το Δήμο Καλαμάτας με στόχο όταν δώσει το "δαχτυλίδι" στην κόρη του, η διαδοχή να είναι ουσιαστική και όχι άνευ αντικειμένου. Εννοείται ότι η απόπειρα άλωσης του Δήμου Καλαμάτας από τον Αρκά θα συναντήσει σθεναρή αντίσταση όχι μόνο από τον υποψήφιο περιφερειάρχη Παναγιώτη Νίκα και τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, αλλά και από άλλους ενοίκους της δεξιάς πολυκατοικίας που αισθάνονται απειλημένοι από τις επεκτατικές κινήσεις του κ. Τατούλη. Με ενδιαφέρον επίσης αναμένεται η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, αφού το τελευταίο χρονικό διάστημα πληθαίνουν τα στελέχη του που βλέπουν με προβληματισμό τις σχέσεις του κ. Τατούλη με την κυβέρνηση.
Συγκεκριμένα δεν είναι λίγα τα τοπικά στελέχη που υποψιάζονται ότι πίσω από τη συνεργασία κυβέρνησης - Περιφέρειας για τη ΣΔΙΤ των σκουπιδιών υπάρχει μια ευρύτερη "αφανής συνεργασία" που βασίζεται σε ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς. Σε κάθε περίπτωση η άτυπη επιβεβαίωση μιας τέτοιας συνεργασίας, για παράδειγμα μέσα από μια ενδεχόμενη τρίγωνη σχέση ΣΥΡΙΖΑ - Μάκαρη - Τατούλη, ενδέχεται να προκαλέσει στο κυβερνών κόμμα μεγαλύτερους τριγμούς από όσους προκάλεσε στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ η συνεργασία με τον νυν περιφερειάρχη. Θ.Λ.,Ελευθερία