Ο τίτλος είναι ελαφρώς παραπλανητικός διότι μπορεί κάποιος να νομίσει πως πρόκειται για απαγωγή του Αντώνη Σαμαρά, όμως μιλάει για την απαγωγή του Τριφύλιου πρώην Πρωθυπουργού Σωτήρη Σωτηρόπουλου, που έγινε πριν 150 χρόνια, το 1866 στον Αγρίλη Φιλιατρών!!!
Ο αρχιληστής που τον απήγαγε ήταν ο μέγας ληστής Μήτσος Λαφαζάνης, πολύ πιθανόν πρόγονος του σημερινού πρ. Υπουργού Λαφαζάνη, εκτός κι αν είναι απλή συνωνυμία…
Τον συνέλαβαν στην περιοχή Αγρίλι Τριφυλίας στις 28 Ιουλίου 1866 μέσα στο κτήμα του 150 στρεμμάτων που καλλιεργούσε. Ήταν τότε βουλευτής είχε ήδη διατελέσει υπουργός Οικονομικών. Παρέμεινε αιχμάλωτος επί 36 ημέρες και απελευθερώθηκε με την καταβολή λύτρων 80.000 δραχμών, που ήταν ποσό υπέρογκο για την εποχή εκείνη.
Μόλις τον άφησαν εξέδωσε το βιβλίο «Τριάκοντα έξ ημερών αιχμαλωσία και συμβίωσις μετά ληστών».
Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος , (1831-1898) είχε σπουδάσει Νομικά και είχε ασκήσει Δικηγορία στην Αθήνα. Γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1831, αλλά λόγω του γάμου και της στενής σχέσης που απέκτησε με την πατρίδα της συζύγου του,που ήταν Φιλιατρινιά, πολιτεύθηκε στην Τριφυλία. Αναδείχτηκε μέγας Πολιτικός .
Εξελέγη το 1863 πληρεξούσιος Τριφυλίας στη Β΄ Εθνική Συνέλευση. Στη συνέχεια, εκλεγόταν συνεχώς βουλευτής Τριφυλίας και Μεσσηνίας για περίπου 27 χρόνια!!! Έγινε πολλές φορές Υπουργός Οικονομικών , δύο φορές Πρόεδρος της βουλής, και για 6 μήνες Πρωθυπουργός!!!
Το Μάιο του 1893 ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας και το υπουργείο Οικονομικών. Επί της πρωθυπουργίας του έγιναν τα εγκαίνια της Διώρυγας της Κορίνθου . Η κυβέρνησή του ανετράπη τον Οκτώβριο του ιδίου έτους.
Παρατηρούμε πως έγινε πρωθυπουργός 27 χρόνια μετά την απαγωγή του!.
Στα φιλιατρά έχουν δώσει το όνομά του σε κεντρικό δρόμο.
—-Βρήκαμε κάπου και κοινοποιούμε το εξαίρετο βιβλίο του, όπου αναφέρει για την απαγωγή του από τους ληστές. Σε πολλά σημεία μιλάει για την περιοχή της Τριφυλίας,αναφέρει και την περιοχή ‘Βαρκαριό’, στην αποβάθρα Κυπαρισσίας όπου τον έκρυψαν οι ληστές. Είναι ένα εξαίρετο έργο από λογοτεχνικής απόψεως. Μπορεί να το εκδώσει όποιος επιθυμεί, αξίζει να βρίσκεται στις βιβλιοθήκες των σπιτιών της τριφυλίας.
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη Τον Ιούλιο του 1866, ενώ η προσοχή όλων είναι στραμμένη στην Κρήτη που ξεσηκώθηκε και ζητούσε ένωση με την Ελλάδα και οι Τούρκοι κατέσφαζαν τους επαναστάτες, στα Φιλιατρά o υπουργός των Οικονομικών και μετέπειτα πρωθυπουργός Σωτήρης Σωτηρόπουλος, συλλαμβάνεται από τον λήσταρχο Μήτσο Λαφαζάνη και παραμένει σε αιχμαλωσία επί έναν και πλέον μήνα! Ελευθερώνεται όταν καταβάλλονται τα λύτρα και θα γράψει μετά από χρόνια, όταν έγινε πρωθυπουργός το 1893 για 6 μήνες, ένα αποκαλυπτικό φυλλάδιο, με τίτλο « 36 ημερών αιχμαλωσία και συμβίωσις μετά ληστών». Ο Σωτηρόπουλος στις 28 Ιουλίου 1866, βρισκόταν με την οικογένειά του στο αγρόκτημά του με τα 150 στρέμματα με αμπέλια, μεταξύ Φιλιατρών και Κυπαρισσίας. Μόλις βράδιασε και καθώς κάπνιζε αμέριμνος στη βεράντα της αγροικίας, εμφανίζονται μπροστά του, δύο ρυπαροί πάνοπλοι ληστές, οι Λαφαζάνης και Λύγκος και τον υποχρεώνουν να τους ακολουθήσει στην ομηρία στα βουνά, έως ότου η γυναίκα του στείλει τις 80.000 δρχ ως λύτρα που ζητούσαν. \ Στον ένα μήνα ομηρίας, ο Σωτηρόπουλος έμαθε πολλά κοντά στους ληστές. Κρατούσαν νηστεία της Παναγίας δεν έτρωγαν κρέας και προσεύχονταν. Μια μέρα ακούστηκαν φωνές κοριτσιών που έβοσκαν αγελάδες και ο ληστής Ευθύμης είπε ότι εξ αιτίας των παλιοκόριτσων χάνονται πολλά παλληκάρια. Και όταν ρώτησε πώς χάνονται, είπε ότι «μερικοί μασκαράδες από εμάς τους κλέφτες, που δεν μπορούν να κρατηθούν, άμα βρουν ένα κορίτσι ξεμοναχιασμένο, το ατιμάζουν. Όταν κάνεις τέτοια αμαρτία είσαι καταδικασμένος να σκοτωθείς ή να πιαστείς. Έτσι χάθηκε ο Νταβέλης που μαγαρίστηκε με μια παλιογυναίκα. Γι αυτό ο «παππούς» ( άλλος λήσταρχος της περιοχής) κόντεψε να σκοτώσει έναν ληστή που χάλασε ένα κορίτσι. Πέσαμε και τον σώσαμε από τα χέρια του με δυσκολία! Όμως τον έδιωξε από τη ομάδα και κανείς δεν τον ήθελε. Μετά από λίγο τον πιάσαν τα αποσπάσματα και τον φάγανε…» Μόλις πήρε τα χρήματα ο Λαφαζάνης, είπε στον Σωτηρόπουλο: «Κύριε Σωτηρόπουλε, σε λίγο θα βρίσκεσαι στον κόσμο. Ας μπορούσαμε να έρθουμε κι εμείς κι ας μέναμε μ’ ένα μάτι…» Φεύγοντας ο Σωτηρόπουλος, ο Λαφαζάνης έβγαλε από το σακίδιο του και του έδωσε έναν φάκελο. Τι είναι; Ρωτά ο Σωτηρόπουλος. «Δεν είναι τίποτα, λίγα λεφτά για τα έξοδά σου μέχρι να γυρίσεις στο σπίτι σου…» ΄Ήταν 120 δρχ. Μετά τον αποχαιρέτησε με φιλί στο στόμα λέγοντας. «Ο Θεός να σου δώσει δεκαπλάσια απ’ όσα σου πήραμε και να γίνεις ακόμα πιο σπουδαίος απ’ ότι είσαι». Ο αποχωρισμός έγινε με βαθιά συγκίνηση.
Τα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια ολονών !… Λες κι έχαναν έναν πολύ πολύτιμο φίλο ! Όταν ο Σωτηρόπουλος γύρισε στο σπίτι του έγραψε τις εντυπώσεις του: «Δεν νομίζω ότι σκοπός τους ήτο να λάβωσι χρήματα. ΄Όχι ! Σκοπός τους ήτο να εκδικηθώσι εις το πρόσωπόν μου τους πολιτικούς εν γένει διότι δεν έδωκαν αμνηστείαν και τους υπουργούς οίτινες τους επικήρυξαν και όρισαν αμοιβάς δια τας κεφαλάς των…» Στο ημερολόγιό του ο Σωτηρόπουλος κατέγραψε τη συνομιλία που είχε μαζί του ο αρχιληστής. Του είχε πει : « Θα υποφέρεις ολίγας ημέρας αφεντικό αλλά δεν πταίομεν ημείς, πταίετε σεις οι μεγάλοι, οι Βουλευταί και οι Υπουργοί, οι οποίοι δεν θέλετε να λάβητε ένα μέτρον και αφήνετε τόσον κόσμον να χάνεται και από το άλλο μέρος να υποφέρη από την πτώχεια».
