Ήταν ο φιλόσοφος ‘του μέτρου’. Θα μπορούσαμε να τον πούμε συντηρητικό σε πολλά θέματα, και στα ερωτικά. Ήταν από τους λίγους φιλοσόφους που είχαν μια υγιή σεξουαλική και συζυγική ζωή, μετρημένος σε όλα του.
Παντρεύτηκε την Πυθία και έκανε μαζί της μια κόρη. Αργότερα χήρεψε και συγκατοίκησε με μια άλλη γυναίκα της Ερπυλλίδα, με την οποία έκανε τον Νικόμαχο. Είχε και με τις δύο γυναίκες του πολύ καλές σχέσεις
Ωστόσο οι σεξουαλικές γνώσεις του ήταν περιορισμένες, δεν γνώριζε την ύπαρξη του ωαρίου, (δεν είχε ανακαλυφθεί στην εποχή του) ,νόμιζε πως μόνο το σπέρμα του άντρα γονιμοποιεί τη γυναίκα.
Αλλά ας πάμε στο γνωστό βιβλίο του: ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ. Ο τίτλος μοιάζει λίγο παραπλανητικός, νομίζουμε πως συμβουλεύει μια γυναίκα, τη Νικομάχεια, να είναι σεμνή , να είναι ‘ηθική’. Αλλά απλώς είναι ένα ‘βιβλίο’ σημειώσεων που προοριζόταν ως βοηθητικό για τη σχολή του, δεν ήταν επίσημο βιβλίο προς έκδοσιν. Αναφέρεται σε θέματα καλού και κακού, θέματα ηθικής, αρετής, φιλίας, δικαιοσύνης, σωφροσύνης, γάμου, κλπ. και το είχε αφιερώσει στο γιό του Νικόμαχο.
Στο βιβλίο αυτό λέει πολλά ενδιαφέροντα, αλλά από τα πιο αλατοπιπεράτα είναι η αναφορά του στο πάντα επίκαιρο θέμα της ομοφυλοφιλίας.
Λέει , λοιπόν, στο 8ο κεφάλαιο, 6 υποκεφάλαιο:
(περί) τῶν ἀφροδισίων τοῖς ἄρρεσιν˙ τοῖς μέν γάρ φύσει, τοῖς δ̉ ἐξ ἔθους συμβαίνουσιν, οἷον τοῖς ὑβριζομένοις ἐκ παίδων.
Ὅσοις μεν οὖν φύσις αἰτία, τούτους μέν οὐδείς ἄν εἴπειεν ἀκρατεῖς, ὥσπερ οὐδέ τάς γυναῖκας, ὅτι οὐκ ὀπύουσιν ἀλλ̉ ὀπύονται.
Μετάφραση: σχετικά με την αντρική ομοφυλοφιλία. Άλλοι είναι από φυσική προδιάθεση, άλλοι από συνήθεια, όπως είναι εκείνοι που από μικρή ηλικία πέφτουν θύματα διαφθορέων.
Όσους είναι από τη φύση τους, αυτούς κανείς δεν μπορεί να τους κατακρίνει ως ακόλαστους (ακρατείς), όπως και δεν μπορεί να κατηγορήσει τις γυναίκες, διότι (που) είναι παθητικές και όχι ενεργητικές.
Ελεύθερη μετάφραση: Άλλοι είναι θηλυπρεπείς από τη φύση τους, λόγω ορμονών. Άλλοι που το συνήθισαν και τους άρεσε, σαν αυτούς που τους έκαναν άλλοι από μικρή ηλικία. Όσοι είναι εκ φύσεως, δεν μπορείς να τους κατηγορήσεις πως δεν έχουν εγκράτεια, πως δεν μπορούν να αντισταθούν, όπως ακριβώς και τις γυναίκες, γιατί δεν ‘τον δίνουν’, αλλά ‘τον παίρνουν’. (οὐκ ὀπύουσιν ἀλλ̉ ὀπύονται)
Ακόμα πιο ελεύθερη…
Άλλοι gayφέρνουν γιατί έτσι γεννήθηκαν. Άλλοι γιατί τους πήδησαν σε μικρή ηλικία. Τους πρώτους να μην τους κατηγορείς, μοιάζουν με τις γυναίκες, δεν μπορούν να αντισταθούν στον φαλλό . Αυτούς που τους πηδάνε να κατηγορείς, (είτε πηδάνε άντρες, είτε γυναίκες)
----παρατηρούμε 3 πράγματα, πως:
1. Ο Αριστοτέλης διαχωρίζει ρητά όσους έχουνε γεννηθεί με θηλυκές ορμόνες, σε σχέση με τους άλλους που έγιναν στην πορεία από την επαφή τους με άντρες. Οι σημερινοί ομοφυλόφιλοι δεν δέχονται τον διαχωρισμό αυτό, λένε πως όλοι ήταν από προδιάθεση. Προφανώς ο φιλόσοφος έχει δίκιο.
2. Μας λέει πως όσοι είναι εκ φύσεως (και είναι πολύ λίγοι), δεν επιτρέπεται να τους κοροϊδεύεις.
Η άλλη κατηγορία είναι η πιο συνήθης, και τότε πρέπει να κατηγορούμε αυτούς που τούς διέφθειραν εκ παίδων. Αυτήν την ομοφυλοφιλία την κατηγορεί ο Αριστοτέλης. Την παιδεραστία. Και μάλιστα, δεν κατηγορεί τους παθητικούς, αλλά τους ενεργητικούς!.... Προφανώς και σ’ αυτό έχει δίκιο.
3. Κάνει –όμως- έναν παραλληλισμό των παθητικών ομοφυλόφιλων με τις γυναίκες: αυτοί που ‘τις’ και ‘τους’ πηδάνε –ίσως- φταίνε. Οι παθητικοί, άντρες και γυναίκες, δεν φταίνε!!! Εν τέλει αν θέλουμε να κατηγορήσουμε κάποιον, ας δώσουμε ευθύνες σε όσους δεν ελέγχουν τι κάνουν τον φαλλό τους, τους ενεργητικούς άντρες, τους πολύ αρσενικούς, τους ‘διαφθορείς’. Και ας αθωώνουμε γυναίκες και παθητικούς άντρες…
------είναι πράγματι αξιόλογος ο διαχωρισμός που κάνει, και το κριτήριο που θέτει για να αποδώσουμε ευθύνες. Και μας βάζει σε πολλές σκέψεις. Διότι αν αποσύρουμε τους εραστές από gay , άντρες και γυναίκες, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με όλους αυτούς…
Κ ά τ ι τ έ τ ο ι ο έ γ ι ν ε κ α ι μ ε τ ο ν Α ρ ι σ τ ο τ έ λ η :
Για να δούμε τι έπαθε ο Α ρ ι σ τ ο τ έ λ η ς από μια γυναίκα…
Στο βιβλίο του φιλοσόφου Σοπενχάουερ : ‘η τέχνη να ζεις με γυναίκες’, αναφέρεται μια αρχαία ιστορία σχετική με τον Αριστοτέλη.
Η Φυλλίς, μια όμορφη εταίρα, συναντάει τον Μέγα Αλέξανδρο τον καιρό που ήταν μαθητής του φιλοσόφου. Φυσικό ήταν να τον αποσπά από τα μαθήματα, τον ξελόγιασε. Ο Αριστοτέλης τότε παραπονέθηκε στον Φίλιππο, στον Βασιλιά, ο οποίος απαγόρεψε πλέον στον Αλέξανδρο να συναντάει την Φυλλίδα. Εκείνη, όμως, σαν γυναίκα πήρε την εκδίκησή της... Υπόσχεται στον μέγα φιλόσοφο πως δεν θα ξαναενοχλήσει τον έφηβο Αλέξανδρο, με την προϋπόθεση να πέσει ο Αριστοτέλης στα τέσσερα, σαν πρόβατο, σαν γαϊδουράκι, και να τον καβαλικέψει αυτή. Τον πείθει, και πράγματι έγινε αυτό. Πού να φανταζόταν ο φιλόσοφος πως στο μεταξύ είχε ειδοποιήσει το Βασιλιά και άλλους και έβλεπαν το θέαμα… Έτσι ο Μέγας Αριστοτέλης έγινε ο μέγας περίγελως της μακεδονικής αυλής. Ντροπιάστηκε τόσο, που αποσύρθηκε σ’ ένα νησί για να γράψει ένα δοκίμιο σχετικά με την γυναικεία διπλοπροσωπία… Δεν γνωρίζουμε αν ο Αλέξανδρος συνέχισε με τη Φυλλίδα, πιθανόν όχι, άλλωστε ο σκοπός της ήταν να εκδικηθεί το φιλόσοφο και το κατάφερε.
Ο αναγνώστης ας πάρει το βιβλίο του Αριστοτέλη: ‘Ηθικά Νικομάχεια’, ας το μελετήσει. Και ας εξακριβώσει την ακρίβεια των πληροφοριών…
antoniosantonopouloskyparissia.blogspot.gr