Αλλά όταν στα πανηγύρια -και πολλές φορές προηγούνται τα μνημόσυνα, μακριά από εμάς- η εικόνα ξεφεύγει από τον παραδοσιακό τρόπο και λόγο ύπαρξης τα πράγματα αλλάζουν. Ιδίως όταν στα πανηγύρια η προσφιλής τακτική των αυτοδιοικητικών και αιρετών είναι να πιάνουν ένα τραπέζι, να ξεστομίζουν υποσχέσεις και παχιά λόγια που δεν πρόκειται να εκπληρώσουν ποτέ, τότε το πράμα αποκτά ενδιαφέρον. Όπως σε μια εκδήλωση που δόθηκαν τόσες υποσχέσεις που οι διοργανωτές δεν το πίστευαν ότι πλησιάζουν ακόμα και εκλογές. Προφανώς η προεκλογική περίοδος των Δήμων θα αργήσει να έρθει. Αλλά τα προεόρτια μεταξύ γουρνουπούλας, σαλάτας και οίνου επικρατούν. Το πάν μέτρον άριστον δεν βλάπτει εξάλλου.
Σε μια Ελλάδα και μια Τριφυλία που η καθημερινότητα είναι απειλητική με οικογένειες στη μιζέρια, με υπηρεσίες που κόβουν το νερό από δημότες και δη άπορους, με τα έσοδα να βρίσκονται στο ναδίρ μάλλον έχουμε δει το δέντρο και όχι το δάσος. Γιατί από φθινόπωρο η τσέπη θα αδειάσει. Και τότε να δούμε ποιοι θα λένε όσα υπόσχονται σήμερα...
Από την ΦΩΝΗ