Χτες το βράδυ, όπως σχεδόν κάθε βράδυ, πήγα στο θέατρο. Πήγα στο Θέατρο Μεταξουργείο και παρακολούθησα την παράσταση της Θεατρικής Ομάδας Repente «Τολμάς;». Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα: Όλα τα ζευγάρια της Αθήνας πρέπει να δουν το «Τολμάς;». Όποιο ζευγάρι δει το «Τολμάς;» και δεν φύγει αγκαλιασμένο από το θέατρο, δεν θα πρέπει να είναι μαζί. Αλλά θα φύγουν όλα τα ζευγάρια αγκαλιασμένα από το θέατρο, αφού δουν το «Τολμάς;».
Θεωρώ πως η φρεσκάδα είναι το σημαντικότερο συστατικό για κάθε καλλιτέχνη· είτε γράφει, είτε παίζει, είτε τραγουδάει, είτε οτιδήποτε άλλο. Η φρεσκάδα είναι το κύριο χαρακτηριστικό της παράστασης «Τολμάς;» στο Θέατρο Μεταξουργείο. Γέλιο, τρυφερότητα, και ούτε μια προβλέψιμη ατάκα. Οι ηθοποιοί, Αγνή Χιώτη, Σήφης Μάινας, Ιωάννα Αγγελίδη, Απόστολος Αποστολόπουλος, Μαρία Θεοδωρίδου και Χάρης Χιώτης, έχουν όλη την φρεσκάδα των νιάτων τους, του ταλέντου τους και των μυαλών τους. Οι τρεις κυρίες είναι έξοχες -δεν γράφω για την κάθε κυρία ξεχωριστά, για να μην σπείρω την διχόνοια-, ο Απόστολος Αποστολόπουλος είναι πολύ μοντέρνος ηθοποιός και με εξέπληξε, ενώ ο Σήφης Μάινας -εκτός του ότι είναι κούκλος- θυμίζει πάρα πολύ τον σπουδαίο πατέρα του, ο οποίος τον απολάμβανε περήφανος χτες το βράδυ. Για τον Χάρη Χιώτη -ο οποίος είναι υπεύθυνος και για το κείμενο και την σκηνοθεσία, και είναι φέτος υποψήφιος για το βραβείο «Κάρολος Κουν»-, δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός γιατί τον αγαπάω. Πάντως, έσκισε! Μπράβο Χάρη!
Τι όμορφο που είναι το θέατρο. Τι όμορφες που είναι οι θεατρικές σκηνές. Τι όμορφοι που είναι οι ηθοποιοί. «Πιτσιρίκο, τον βλέπεις τον Χάρη;» μου είπε χτες το βράδυ μετά την παράσταση ο Γιώργος Κιμούλης μπροστά στον Χάρη Χιώτη, «γράφει, σκηνοθετεί, παίζει…». Κοκκίνισε ο Χάρης με το πείραγμα του Γιώργου Κιμούλη. Ο Χάρης Χιώτης μιλάει στον Γιώργο Κιμούλη στον πληθυντικό. Κι εμένα στον πληθυντικό μου μιλούσε για μερικές εβδομάδες. Έκανα αγώνα και τον απείλησα, για να το σταματήσει. Είναι ωραίοι οι ηθοποιοί, μαγικά πλάσματα. Να τους αγαπάτε. Εγώ τους αγαπάω.