Χρειάζεται στροφή στην ελαιοκομική πολιτική της ΕΕ.Οι ισπανοί συνειδητοποιούν ότι η υπερπαραγωγή έχει γίνει δομικό πρόβλημα και πρέπει να αντιμετωπισθεί με άλλα μέσα από την ΚΑΠ...Η ελαιοκομική περίοδος 2010-2011 που έκλεισε στις 30 Σεπτέμβρη έπληξε αμείλικτα για τέταρτη κατά σειρά χρονιά το εισόδημα των παραγωγών ιδιαίτερα των δυο πλεονασματικών ελαιοπαραγωγικών ευρωπαϊκών χωρών: της Ισπανίας και της Ελλάδας. Χώρες όπου οι τιμές στον παραγωγό καθ’ όλη την διάρκεια του έτους έμειναν καθηλωμένες σε επίπεδα που
δεν κάλυπταν το κόστος παραγωγής ακόμη κι αν προστεθούν σ’ αυτές και οι επιδοτήσεις. Ενώ στην Ελλάδα η περίοδος έκλεισε ουσιαστικά με τιμές μόλις κατά το 2% μεγαλύτερες από εκείνες του τέλους Σεπτεμβρίου 2010 στην Σπάρτη και στην Κρήτη και κατά το 0,4% στην Καλαμάτα, στην Ισπανία τουναντίον η περίοδος έκλεισε με τιμές ακόμη πιο χαμηλές, 5-6%, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Φέτος όμως οι τοπικοί συνεταιρισμοί προσπαθούν λόγω της οικονομικής κρίσης να διαμορφώσουν την τιμή τουλάχιστον στην συγκομιδή του ελαιολάδου ιδίως σε περιοχές της Τριφυλίας δεδομένου ότι το κόστος παραγωγής αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Ετσι ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Σπηλιάς Κυπαρισσίας που αποτελεί το μεγαλύτερο κοινοτικό διαμέρισμα του Δήμου, η Τοπική κοινότητα και οι κάτοικοι του χωριού ανακοίνωσαν ότι η τιμή συγκομιδής πλέον θα είναι 30 ευρώ ημερησίως με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον....