Οι περισσότερες ελληνικές πόλεις υποφέρουν από την έλλειψη ελεύθερων χώρων. Η ανεπάρκεια στην εφαρμογή του πολεοδομικού σχεδιασµού, η άρνηση της πολιτείας να διαθέσει οικονοµικούς πόρους για απαλλοτριώσεις και αγορές οικοπέδων µε σκοπό την εξασφάλιση και δηµιουργία των απαραίτητων κοινοχρήστων χώρων, η συστηµατική και ανεξέλεγκτη καταπάτηση των δηµόσιων ελεύθερων χώρων είναι µερικές από τις αιτίες, που προκαλούν την έλλειψη πρασίνου και βιώσιμης κινητικότητας μέσα στην πόλη.
Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση στις πόλεις επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο µε την υπέρμετρη κατάληψη των ελεύθερων χώρων από τις επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής. Τα τραπεζοκαθίσµατα, τα στέγαστρα και οι ποικίλες άλλες µόνιµες ή ηµιµόνιµες εγκαταστάσεις καταστηµάτων αναψυχής (µπαρ, καφετέριες, εστιατόρια) καταλαµβάνουν τους πεζόδροµους, τις πλατείες, τα πάρκα και τις ακτές, µειώνοντας και περιορίζοντας τη διέλευση των πολιτών, κατά παράβαση της νομοθεσίας.