Τα περισσότερα Πεζοδρόμια και Πλατείες της Ελλάδας (και του κόσμου) είναι λάθος για δύο λόγους: βάζουν τις τ σ ι μ ε ν τ ό π λ α κ ε ς πάνω σε τ σ ι μ έ ν τ ο. Το λάθος είναι κοινό : είναι το τ σ ι μ έ ν τ ο.
Θα έπρεπε να έβαζαν πλάκες από μάρμαρο ή από πέτρα ή κεραμικό, καλά ταιριασμένες επάνω σε ά μ μ ο ή στο χώμα!!!
Το τσιμέντο δεν είναι φυσικό υλικό. Είναι αντιαισθητικό, λερώνει τους εργάτες με τη σκόνη, είναι και καρκινογόνο. Δεν απορροφάει το νερό και λιμνάζει. Το βασικό του ελάττωμα είναι πως δεν επισκευάζεται: για να γίνει αλλαγή μιας πλάκας στο δάπεδο, πρέπει να σπάσεις το αποκάτω τσιμέντο. Το πρόβλημα μεγαλώνει όταν χρειαστεί να γίνει επισκευή στο δίκτυο νερού, αποχέτευσης, κλπ.
Η άμμος είναι το τέλειο φυσικό οικοδομικό υλικό για υποδαπέδιο στρώμα σε εξωτερικό χώρο. Υπάρχει άμμος ‘θαλασσινή’ (που είναι εντελώς δωρεάν), ‘ποταμίσια’, ‘νταμαρίσια’, χοντρή, ψιλή, κλπ. Η άμμος, ενώ είναι ‘στερεό’, συμπεριφέρεται σαν ‘υγρό’. (υπάρχουν κλεψύδρες με ψιλή άμμο)
Το βασικά πλεονεκτήματα της άμμου είναι δύο: πρώτον πως απορροφά το νερό!!! . Αν οι πλάκες ‘πατάνε’ πάνω σε άμμο, 5 λεπτά μετά τη βροχή το έδαφος είναι στεγνό!!! Και δεύτερον: στρώνεται εύκολα : τη βάζουμε σε πάχος 5-10 πόντους, την βρέχουμε και την πατάμε με τα πόδια ή με κύλινδρο για να ισιώσει, και μετά τοποθετούμε ‘ακουμπητά’ και προσεκτικά τις πλάκες .
---Επισκευάζονται πανεύκολα. Αν σπάσει μια πλάκα την αντικαθιστάμε, αν βουλιάξει την σηκώνουμε λίγο, και προσθέτουμε λίγη άμμο ή βάζουμε από κάτω ένα-δύο χαλικάκια ή μικρές πετρούλες.
Το χώμα δεν στρώνεται τόσο εύκολα, ούτε απορροφά το νερό τόσο γρήγορα όπως η άμμος, αλλά είναι ε ν τ ε λ ώ ς δ ω ρ ε ά ν , υπάρχει παντού, δεν χρειάζεται μεταφορά. Το να τοποθετήσουμε πλάκες πεζοδρομίου σε χώμα είναι λίγο πιο δύσκολο απ’ ό,τι σε άμμο. Ανάμεσα στις πλάκες βγαίνουν χορταράκια, που έχουν τη χάρη τους, αλλά κατά καιρούς θέλουν κόψιμο με χορτοκοπτικό ή βγάλσιμο. Αν περπατούν πολλοί διαβάτες δεν βγαίνει χορτάρι...
υποσημείωση ---αν είναι καλά ταιριασμένες οι τσιμεντόπλακες πάνω στην άμμο ή το χώμα, μπορεί να περάσει και μηχανάκι ! Αλλά αν περάσει αυτοκίνητο μπορεί να σπάσει η πλάκα. Είναι μια ωραία αφορμή να την επισκευάσει ο ασεβής οδηγός που ανέβηκε σε πεζοδρόμιο ή πλατεία!
Εύκολη υπόγεια παροχή ρεύματος - οτε, νερού .
Μέχρι τώρα η παροχή ρεύματος-οτε στις περισσότερες πόλεις γίνεται με κολώνες και εναέρια καλώδια. Οι κολώνες είναι άχαρες, επικίνδυνες, πολυέξοδες.
Η λύση στο πρόβλημα αυτό συνδυάζεται με τα πεζοδρόμια χωρίς τσιμέντο. (ή τουλάχιστον χωρίς τσιμέντο στην τελευταία πλάκα, σύριζα με το οίκημα) Μπορούμε να βγάλουμε τελείως τις τελευταίες πλάκες, και 70 εκατοστά μέσα στη γη βάζουμε την παροχή ρεύματος , και 40 εκατοστά πιο πάνω την παροχή νερού. Προσθέτουμε χώμα, λουλούδια, θάμνους.
Είναι μια σημαντική καινοτομία που θα ομορφύνει τις πόλεις, θα γλυτώσουμε από τις κολώνες, και θα ευκολύνει τους υδραυλικούς του δήμου και δεητζήδες…
Αυτή είναι και η λύση για να αντικαταστήσουμε τους καρκινογόνους σωλήνες ύδρευσης από αμίαντο. Δεν χρειάζεται να σκάψουμε τους δρόμους.
Τέλος το τσιμέντο στα δάπεδα! μάρμαρο - πέτρα - κεραμικά...
Υπάρχουν τσιμεντόπλακες με πλάτος 40 ή 50 πόντους , και με διάφορα σχέδια και χρώματα. Παρόμοιοι είναι και οι ‘κυβόλιθοι’, αλλά λένε ψέμματα, δεν είναι ‘λίθοι’, δεν είναι πέτρες, αλλά είναι σχέτο τσιμέντο… Υπάρχουν και εντελώς τσιμεντένια δάπεδα, που παριστάνουν τα πέτρινα: είναι τα ‘βιομηχανικά’ και τα ‘σταμπωτά δάπεδα’, που τον τελευταίο καιρό έγιναν πολύ της μόδας...
Όλα αυτά θα καταργηθούν. Στο εγγύς μέλλον θα αφαιρεθεί το τσιμέντο από όλα τα δάπεδα εξωτερικού χώρου, και θα μπούνε πέτρες, μάρμαρα (γκριθωτά, για να μη γλιστράνε, όχι γυαλιστερά), και συμπαγή κεραμικά ψημένα , πάχους πάνω από 4-5 πόντους, π ά ν ω σ ε ά μ μ ο . Αν είναι καλά ταιριασμένα, μπορεί να περάσει και μικρό αυτοκίνητο, είναι ο τέλειος δρόμος.
Εξαίρεση αποτελούν οι ψηφιδωτές τσιμεντόπλακες, που έχουν μικρές πετρούλες-ψηφίδες στην επάνω πλευρά. Είναι έργο τέχνης και πάμφθηνες (μόνο 2 ευρώ η μία) .
Πώς φτιάχνουμε ένα καλντερίμι
Το ίδιο όπως φτιάχνουμε ένα πεζοδρόμιο με πλάκες επάνω σε άμμο ή χώμα, αλλά αντί για πλάκες βάζουμε μικρές πέτρες ‘όρθιες’, ή πλάκες μεγάλου πάχους πάνω από 6-7 πόντους, καλά ταιριασμένες πάνω σε χώμα. Επειδή οι πέτρες δεν είναι ιδίου πάχους, σκάβουμε το χώμα ανάλογα με την πέτρα. Τις ταιριάζουμε καλά, τις χτυπάμε με τα πόδια και μ’ ένα ξύλο για να ‘πατήσουν’ γερά στο χώμα, τις βρέχουμε με νερό για να πάει το χώμα στα κενά, κλπ. Με το χρόνο ‘σφίγγει’, ‘δένει’ το καλντερίμι…
Υποσημείωση: Η φωτογραφία είναι από καλντερίμι στην άνω πόλη Κυπαρισσίας , χωρίς τσιμέντο, που φτιάχτηκε πριν λίγα χρόνια με τον αρχαίο τρόπο. Η δεξιά μάντρα είναι πολλών αιώνων, σπάνιο δείγμα αρχιτεκτονικής: δεν είναι τοίχος σπιτιού, αλλά ίσως έγινε για ασφάλεια, μην πέσει κανείς από κάτω...
antoniosantonopouloskyparissia.blogspot.gr
--υστερόγραφο: είναι ντροπή που η ιστορική Πλατεία Συντάγματος της Αθήνας έχει τσιμεντόπλακες, και οι μισές είναι φθαρμένες. Αν μας έβλεπαν οι αρχαίοι που έχουμε παντού τσιμέντο, θα ντρέπονταν για μας.
---Θα χρειαστεί να μπεί μεγάλος φ ό ρ ο ς τ σ ι μ έ ν τ ο υ, για να μειωθεί η χρήση του. Αρκετό κακό έχει γίνει με τις τσιμεντένιες πολυκατοικίες. Είναι λάθος που έχουμε καλύψει τη μισή γη με τσιμέντο και άσφαλτο, δεν ‘αναπνέει’ το χώμα, και βγάζει ασθένειες που μεταδίδονται σε φυτά, ζώα και ανθρώπους.