Η επιδίωξη κάθε πολίτη ιδιόκτητη έκτασης (με ή χωρίς κτίσμα) ήταν η έγκαιρη έκδοση πράξης χαρακτηρισμού με χαρακτηρισμό της έκτασης ως μη δασική. Όμως, σε πολλές περιπτώσεις η έκδοση πράξης χαρακτηρισμού καθυστερούσε και καθυστερεί λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας των δασαρχείων ή, σε ακόμη χειρότερη περίπτωση, ο χαρακτηρισμός δεν ήταν ο αναμενόμενος - αγροτικός, με συνέπεια την αναγκαστική προσφυγή του ενδιαφερομένου πολίτη με άσκηση αντιρρήσεων στην πρωτοβάθμια επιτροπή ή και στη συνέχεια, σε περίπτωση ακύρωσης των αντιρρήσεων, στη δευτεροβάθμια επιτροπή. Βέβαια και στη μία και στην άλλη περίπτωση ο μέσος χρόνος εξέτασης των αντιρρήσεων από τις αντίστοιχες επιτροπές, στην περιοχή του λεκανοπέδιου Αττικής κυμαινόταν και κυμαίνεται σε περίπου 6-7 χρόνια από την ημέρα υποβολής των αντιρρήσεων.
Αποτέλεσμα αυτού είναι η ύπαρξη μεγάλων (και σε κάποιες περιπτώσεις και άδικων) καθυστερήσεων. Σε όλη την προαναφερόμενη διαδικασία πρέπει να ληφθούν υπόψη και διάφορες επιπλέον καθυστερήσεις που σχετίζονται με τα χρονικά διαστήματα από την ημέρα δημοσίευσης της πράξης χαρακτηρισμού σε 2 εφημερίδες κ.λπ. Όλα τα παραπάνω αφορούν στο 80% των περιπτώσεων που σχετίζονται με την αναγκαιότητα έκδοσης πράξης χαρακτηρισμού.