Η μεγάλη ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι το Δ.Σ. του Α.Ο.Κ. πέτυχε σε δύο χρόνια ένα μεγάλο άθλο. Κατάφερε και μάτωσε οικονομικά αλλά έφερε στην ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ που κάποιοι την είχαν ξεγραμμένη όχι μόνο ένα Κύπελλο που γιορτάσαμε στην κεντρική πλατεία της πόλης αλλά και ένα ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ. Και δεν έμεινε εκεί. Προχώρησε και έφτασε ως το τέλος. Νικητής μπορεί λοιπόν στα χαρτιά του φύλλου αγώνος να ήταν η Σπάρτη και ευχόμαστε καλή άνοδο, αλλά νικητής στο ποδόσφαιρο ήταν ο Α.Ο. ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑΣ. Ήταν γιατί πέρα από το όνειρο κατάφερε σε μικρό χρονικό διάστημα να συσπειρώσει όλη την Μεσσηνία. Αυτό είναι ένας άθλος ιδίως για τους Μεσσήνιους που συπαραστάθηκαν....
Αλλά η Διοίκηση με τον άξιο Πρόεδρό της που ολάκερα βράδια ξενυχτούσε για το καλό της ομάδας είχε και άξιους συνεργάτες. Τον προπονητή με τον γυμναστή αλλά και ένα ρόστερ που πολλοί θα ήθελαν να ανταγωνιστούν. Ένας συνδυασμός που ήταν κοκτέιλ ουσίας. Μας προβλημάτισε πάντως η ξεκάθαρη ανακοίνωση της Διοίκησης για την άφιξη στα αποδυτήρια του μεγαλομετόχου της Σπάρτης παρότι του είχε απαγορευθεί η πρόσβαση στα γήπεδα. Όπως μας προβληματίζει το κλίμα που δημιουργήθηκε από την Σπάρτη μετά την αποχώρηση Μαντζούνη. Ακόμα και οι δηλώσεις σε ιστοσελίδα του Πρόεδρου της Σπάρτης που γνώριζε ως προφήτης το αποτέλεσμα του παιχνιδιού.
ΟΛΑ αυτά μας αποδεικνύουν ότι ο ΑΟΚ ήταν και ήταν αυτός που κέρδισε τις καρδιές των φιλάθλων της Μεσσηνίας. Και την αξιοπρέπειά του δεν μπορεί να την σπιλώσει κανείς...ΚΑΙ ΠΟΤΕ...