Λοιπόν, να το πω κι εδώ. Το ερχόμενο Σάββατο, στις 26 του μηνός και περί τις 9 το βράδυ, θα μαζευτούμε στο στενάκι έξω απ’ το σπίτι μου να μιλήσουμε για το «στΩμα» (τις ειδικότερες πληροφορίες τις δίνει η πρόσκληση από κάτω). Ο χώρος είναι αυτό που λέει η λέξη: στενός. Δεν ξέρω, λοιπόν, αν θα είναι και πολύ βολικά, αλλά θέλω να πιστεύω ότι θα είναι απολύτως άνετα –θα κάνουμε ό,τι μπορούμε γι’ αυτό. Τα βασικά υπάρχουν ήδη: αυλές, μπαλκόνια, πηγάδι, στέρνα, κληματαριά, γιασεμί, βασιλικός κι ασβέστη. Βέβαια, δεν μπορούν να είναι όλοι ευχαριστημένοι, αφού θα υπάρχουν ακροβολισμένα και δυσφορούντα για τη φασαρία τα γατάκια της γειτονιάς, το Μοντέλο, ο Μπελάς, ο Τσιλιμπίθρας, η Σωσώ (μακάρι κι η Μπουκίτσα, που έχω κάτι μέρες να τη δω κι ανησυχώ), αλλά τι να κάνουμε;
Είθε να ανταμώσουμε τόσο κεφάτοι και ευφάνταστοι, όσο και η τετράχρονη κόρη των Σκίουρων, που ακούει για «Κυπαρισσία», ακούει και «παρουσίαση», κι ετοιμάζει από τώρα τα πραγματάκια της για να συνοδεύσει τους γονείς της στην… «κυπαρουσίαση» –κοίτα πάντρεμα που έκανε το μικρό!
Άντε γείτονες, υπεργείτονες και λοιπές αγωνιστικές δυνάμεις, τα λέμε…