ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ Παναγιώτη Αντωνόπουλου
Ρωτήστε τους πολιτικούς να σας πουν τι είναι το παναγιόχορτο και τι το πολυκόμπι. Θα ξινίσουν τα μούτρα τους, θα φέρουν με θεατρική τραγικότητα το χέρι στη γραβάτα τους και θα σας παρατήσουν, μπαίνοντας στο πλησιέστερο εστιατόριο να κάνουν το χατίρι της αυτής μεγαλειότητας της κοιλιάς τους. Κι αφού φάνε το καταπέτασμα και γίνουν στουπί, θα θυμηθούν ψήφους, μίζες, παραμίζες και λαγούς με πετραχήλια. Αυτοί ξέρουν μόνο να βαστάνε το στέμμα τους και να το ψηλαφίζουν για να βλέπουν αν στέκεται στη θέση του. Μιας και έχουμε Απρίλη, αν τους πεις: <<Μάγεμα η φύση κι όνειρο στην ομορφιά και χάρη, η μαύρη πέτρα ολόχρυση και το ξερό χορτάρι, με χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει, όποιος πεθαίνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει… >> θα το βάλουν στα πόδια να πάνε για ψήφους γιατί θα βρουν κάποιο << υπονοούμενο >> στα χρυσάφια του Σολωμού πως μιλάει για εκλογές! (Ή του Σουρρή που μιλά με το Δυστυχία μου Ελλάς παρακαλώ).
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ https://kyparissiagr.blogspot.com/2022/04/blog-post_34.html