google.com, pub-4409140963597879, DIRECT, f08c47fec0942fa0 Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ


 ΕΛΕΩ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ 

ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΛΥΜΠΙΑΣ Πρός τον Ιερόν κλήρον και τον ευσεβή λαόν της Ιεράς Μητροπόλεώς μας 

Ευλαβέστατοι κληρικοί, Χριστιανοί μου αγαπητοί

Ό κορωνοϊός θα φανερώσει την πίστη και την υποταγή μας στό Θεό. Οι πραγματικοί πιστοί, σε όλες τις δοκιμασίες που περνούν, αναδεικνύονται νικητές χάρη στη σταθερή πίστη, πού τούς συνδέει με τον Κύριο. Η πίστη αυτή, πού μπορεί και βουνά να μετακινήσει, χαρίζει στούς δικαίους την αδιάκοπη κοινωνία μέ τό Θεό

Το Άγιον Πνεύμα ευδόκησε να γραφούν στις Άγιες Γραφές περιπτώσεις δικαίων, οι οποίοι βρέθηκαν μακριά από τον μοναδικό Ναό, τις θυσίες και τις άλλες ιερουργίες. Ο προφήτης που έγραψε τον 419 ψαλμό ζούσε μέσα σε μεγάλη θλίψη. Γινόταν μεγαλύτερη, εφόσον συλλογιζόταν ότι έχει στερηθεί τη συμμετοχή στη λατρεία, διότι κατ' ανάγκην κατοικούσε μακριά από τη σκηνή του Μαρτυρίου. Παρηγοριόταν βέβαια, με την προσδοκία, ότι πάλι θα πλησίαζε τη σκηνή του Μαρτυρίου και έψαλλε «ταύτα εμνήσθην και εξέχεα επ' εμέ τήν ψυχήν μου, ότι διελεύσομαι εν τόπω Σκηνής θαυμαστής έως του οίκου του Θεού έν φωνή αγαλλιάσεως και εξομολογήσεως ήχου εορτάζοντος» (Ψαλμ. 41, 5), δηλαδή «Έφερα στη θύμησή μου γλυκές αναμνήσεις απ' τα παλιά, και ανακουφίσθηκα απ' τις ελπίδες και τα συναισθήματα που γεννήθηκαν μέσα μου και ξεχύθηκαν από τα βάθη της ψυχής μου. Και από τις αναμνήσεις αυτές του παρελθόντος παρακινήθηκα να δω και πάλι νοερά ότι διαβαίνω ξανά μέσα από 

τη θαυμαστή σκηνή του Κυρίου μέχρι τον άβατο και πανάγιο οίκο του Θεού, μαζί με τους άλλους προσκυνητές, μέσα σε χαρμόσυνες ψαλμωδίες και δοξολογίες και εορταστικό ενθουσιασμό». Η μέγιστη όμως παρηγοριά του ήταν ή σταθερή ελπίδα του στό Θεό «ανατί περίλυπος εί, η ψυχή μου, και ίνατί συνταράσσεις με; Έλπισον επί τόν Θεόν, ότι εξομολογήσομαι αυτώ σωτήριον του προσώπου μου και ο Θεός μου» (Ψαλμ. 41, 6), δηλαδή «Γιατί, ψυχή μου, είσαι τόσο βαθιά λυπημένη; Και γιατί με αναστατώνεις με τους στεναγμούς σου; ΕΔΩ Η ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ https://kyparissialive.blogspot.com/2021/02/blog-post_30.html

Post a Comment

أحدث أقدم