Εν ψυχρώ δολοφονίες στην αγριλιά Κοπανακίου. Ο μπλακ μου στην πόρτα του σπιτιού μου. Το αγαθότερο σκυλί του χωριού μας. Την ημέρα έπαιζε με όλο τον κοσμο και το βράδυ έδιωχνε τους κλέφτες και τα τσακάλια.
Dimitris Giannopoylos Πριν 3 χρόνια περίπου, ένα πρωινό, ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού μου, είδα ενα σκυλι ξαπλωμένο μπροστά της. Δεν είχα αγαθές σχέσεις με τα σκυλιά, γιατί στα μικράτα μου, ανεβαίνοντας στο χωριό του πατέρα μου το Αρτίκι, είχα …φάει μια γερή δαγκωνιά από ένα τσοπανόσκυλο. Έκανα ξουτ-ξουτ στο σκυλί, αλλά εκείνο εκεί …ξαπλωμένο με …έγραφε κανονικά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ http://kyparissialive.blogspot.com/2020/05/blog-post_31.html?m=1
Dimitris Giannopoylos Πριν 3 χρόνια περίπου, ένα πρωινό, ανοίγοντας την πόρτα του σπιτιού μου, είδα ενα σκυλι ξαπλωμένο μπροστά της. Δεν είχα αγαθές σχέσεις με τα σκυλιά, γιατί στα μικράτα μου, ανεβαίνοντας στο χωριό του πατέρα μου το Αρτίκι, είχα …φάει μια γερή δαγκωνιά από ένα τσοπανόσκυλο. Έκανα ξουτ-ξουτ στο σκυλί, αλλά εκείνο εκεί …ξαπλωμένο με …έγραφε κανονικά.
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ http://kyparissialive.blogspot.com/2020/05/blog-post_31.html?m=1