Του Σωτήρη Παπαδημητρίου
Μέσα στην όλη διαδικασία της προεκλογικής κορύφωσης, γινόμαστε θεατές σε σεναριολογίες και σκηνοθεσίες διαφόρων έργων, που όμως έχουν έντονο χρώμα απ’ το παρελθόν και μοιάζουν σαν βαρετές και κουραστικές επαναλήψεις.Κάπως έτσι θα μπορούσε κανείς να προσεγγίσει την σημερινή πραγματικότητα με μια απλή και ανάλαφρη καταγραφή των τετεκτενωμένων στα αυτοδιοικητικά δρώμενα. Βλέπουμε εν δυνάμει υποψήφιους επικεφαλείς, να αποτάσσουν τα χρίσματα αλλά να εκλιπαρούν για στηρίξεις απ’ τα κόμματα, αλλά βλέπουμε και τα κόμματα να αποζητούν κάπου να εμπλακούν αλλά να μη βγαίνουν τα «κουκιά». Και εδώ γεννάται το ερώτημα: Η κότα έκανε το αβγό ή το αβγό την κότα;
Το θέμα μπορεί να πάρει άπειρες αναλύσεις και με διαφορετικές παραμέτρους. Η προσωπική μου εκτίμηση όμως είναι ότι το όλο θέμα ίσως απείχε σε μια άλλη εποχή. Ίσως στην προηγούμενη δεκαετία και πιο πίσω, θα είχε ισχυρό ακροατήριο, θιασώτες και εκτελεστές. Σήμερα όμως έχουν αντιστραφεί οι ρόλοι. Η κοινωνία αποζητά ρήξεις, διαχωρισμούς, ανατροπές. Αποζητά με έντονο ύφος και καταδικαστική διάθεση την ανάληψη ευθυνών, απόδοση πραγματικού έργου και απόλυτη τήρηση των υποσχέσεων.
Αυτά όλα τα στοιχεία και των παραμέτρων, μας οδηγούν στο αυτονόητο συμπέρασμα:
• Πρώτον να κοπεί ο ομφάλιος λώρος του κομματισμού και των διάφορων ιδεολογικών πλατφόρμων από τους θεσμούς και ιδιαιτέρως των αυτοδιοικητικών οργάνων.
• Δεύτερον, οι διάλογοι πάνω απ’ το τραπέζι και συγκεκριμένη θεματολογία.
• Τρίτον, ανάληψη ευθυνών όσων εμπλέκονται στις αυτοδιοικητικές διαβουλεύσεις ανεξαρτήτου εκλογικού αποτελέσματος.
• Και τέταρτον, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα να έχουν πραγματική συναίσθηση του φορτίου που μπορούν να επωμισθούν.Δε μπορεί εν έτει 2014, μέσα σε μία ήδη ταραγμένη και ταλαιπωρημένη κοινωνία, εκτός από τα πραγματικά θέματα και προβλήματα που την αφορούν, να μπαίνουν και άλλου είδους διλήμματα, τα οποία εκτός των άλλων να είναι ΚΑΙ διχαστικά.Ας αφήσουμε τις κοινωνίες να βρουν το δρόμο τους, χαράζοντας την πορεία τους με μοναδική πυξίδα, τον πιο ασφαλή και σύντομο δρόμο, ως προς την επίλυση των προβλημάτων της και την αναπτυξιακή της πορεία.
• Πρώτον να κοπεί ο ομφάλιος λώρος του κομματισμού και των διάφορων ιδεολογικών πλατφόρμων από τους θεσμούς και ιδιαιτέρως των αυτοδιοικητικών οργάνων.
• Δεύτερον, οι διάλογοι πάνω απ’ το τραπέζι και συγκεκριμένη θεματολογία.
• Τρίτον, ανάληψη ευθυνών όσων εμπλέκονται στις αυτοδιοικητικές διαβουλεύσεις ανεξαρτήτου εκλογικού αποτελέσματος.
• Και τέταρτον, τα εμπλεκόμενα πρόσωπα να έχουν πραγματική συναίσθηση του φορτίου που μπορούν να επωμισθούν.Δε μπορεί εν έτει 2014, μέσα σε μία ήδη ταραγμένη και ταλαιπωρημένη κοινωνία, εκτός από τα πραγματικά θέματα και προβλήματα που την αφορούν, να μπαίνουν και άλλου είδους διλήμματα, τα οποία εκτός των άλλων να είναι ΚΑΙ διχαστικά.Ας αφήσουμε τις κοινωνίες να βρουν το δρόμο τους, χαράζοντας την πορεία τους με μοναδική πυξίδα, τον πιο ασφαλή και σύντομο δρόμο, ως προς την επίλυση των προβλημάτων της και την αναπτυξιακή της πορεία.
Ας καταλάβουμε επιτέλους ότι οι πολιτικοί σχηματισμοί και οι «ιδεολογικές παρέες» μπορούν να έχουν μόνο προσθετικό λόγο και συμπληρωματική θεματολογία και όχι καθοριστική συμβολή στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι εποχές των «δαχτυλιδιών» και των υποκινούμενων, χρωματικών και στημένων «παρεών», πρέπει να μείνουν αποκλειστικά στο παρελθόν.