Η έκθεση των αποτελεσμάτων της εκτέλεσης του προϋπολογισμό του Α΄ εξαμήνου του 2011 της Περιφέρειας Πελοποννήσου επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις και τις θέσεις της παράταξής μας για τον προϋπολογισμό του 2011. Τονίζαμε τότε μεταξύ των άλλων τα εξής:
«Μύθος 1ος. Κατά τον κ. Τατούλη «η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση δεν έχει καμία σχέση με τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις». Όμως η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας είναι συρραφή των προϋπολογισμών του 2010 των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, στον οποίον έχει προστεθεί η μισθοδοσία του προσωπικού και το επίδομα των νεφροπαθών.
Μύθος 2ος. Με τον «Καλλικράτη» και την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση οι Περιφέρειες και η χώρα θα βαδίσουν στο δρόμο της ανάπτυξης. Αυτά περίπου συνηθίζει να λέει και ο κ. Τατούλης και η κυβέρνηση.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι:
α) Ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας Πελοποννήσου σε ό,τι αφορά το σκέλος «επενδύσεις» και «γενικές λειτουργικές δαπάνες» είναι μειωμένος σε σχέση με το άθροισμα των προϋπολογισμών του 2009 των 5 πρώην Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων της Περιφέρειας Πελοποννήσου κατά 25%. Άρα ποια ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει;
β) Ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας είναι μικρότερος από το άθροισμα του προϋπολογισμού των Δήμων Καλαμάτας και Τρίπολης.
γ) Ο προϋπολογισμός της Περιφέρειας, με τον οποίο θα κάνει αναπτυξιακή και κοινωνική πολιτική, θα πληρώσει χρήματα για τη μεταφορά μαθητών κ.λπ. είναι μόλις 97 €!!! ανά κάτοικο, ποσό που επαυξάνεται στα 145 €!!! με τη χρήση ταμειακών υπολοίπων από τις τέως Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις.
δ) Ο προϋπολογισμός είναι ελλειμματικός και ισοσκελίζεται από τα ταμειακά υπόλοιπα των τέως Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
ε) Η δακοκτονία κινδυνεύει με αποτυχία, διότι τα κονδύλια είναι ανεπαρκή και αυτό θα έχει συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας και της μείωσης του εισοδήματος των ελαιοπαραγωγών.
Συμπερασματικά:
1) Ο πρώτος προϋπολογισμός της Περιφέρειας Πελοποννήσου είναι εικονικός, αναξιόπιστος, αμφίβολο αν θα υπάρξουν τα κονδύλια, ανεπαρκέστατος, αντιαναπτυξιακός και αντικοινωνικός. Δεν υπάρχει καμία πολιτική που να αφορά ούτε κατ’ ελάχιστο τη συντήρηση του «ανάπηρου» κοινωνικού κράτους και την κοινωνική αλληλεγγύη προς τους πολίτες, που υφίστανται τις συνέπειες των πολιτικών της κυβέρνησης του μνημονίου και της τρόικας. Ειδικότερα οι δαπάνες για επενδύσεις, ακόμα και αν προστεθούν τα ίδια έσοδα, αντιστοιχούν σε 54 €!!! για κάθε πολίτη της Περιφέρειας.
2) Είναι ελλειμματικός και «σώνεται» μόνο από τα ταμειακά υπόλοιπα των πρώην Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
3) Επιβεβαιώνεται για μια ακόμα φορά η θέση μας ότι ο «Καλλικράτης» αποτελεί το μνημόνιο στην Αυτοδιοίκηση και μέσω του «Καλλικράτη» η κυβέρνηση σκοπό έχει να περικόψει πόρους προς την Αυτοδιοίκηση.
4) Για μια ακόμη φορά και αυτή η κυβέρνηση δεν εφαρμόζει το άρθρο 102 του Συντάγματος, το οποίο τονίζει ότι η μεταφορά των αρμοδιοτήτων πρέπει υποχρεωτικά να συνοδεύεται από τη μεταφορά των αναγκαίων πόρων.
5) Εξακολουθεί να είναι επίκαιρη η θέση μας ότι δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρή Αυτοδιοίκηση, χωρίς να προηγηθεί μια προοδευτική φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία στα πλαίσια ενός ενιαίου δημοσιονομικού συστήματος, χωρίς επιπλέον νέους φόρους στους πολίτες, θα έκανε ανακατανομή των φορολογικών πόρων μεταξύ κεντρικής εξουσίας και Αυτοδιοίκησης, προκειμένου η Αυτοδιοίκηση να ασκήσει με επάρκεια και ανεξαρτησία τις νέες αρμοδιότητες.
6) Και αυτός ο ανεπαρκής προϋπολογισμός είναι αμφίβολο αν θα εφαρμοστεί, αφού τα έσοδα της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης εξαρτώνται από το 2,4% του εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων και του 4% του Φ.Π.Α. Τα έσοδα αυτά εν μέσω βαθιάς ύφεσης είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα είναι στο ύψος των προβλέψεων.
7) Καμία ουσιαστική εργασία δεν έχει γίνει μέχρι αυτή τη στιγμή, ώστε να κοστολογηθούν οι αρμοδιότητες που αναλαμβάνει η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, παρ’ ότι το άρθρο 270 του «Καλλικράτη» αναφέρει σαφώς ότι επιβάλλεται να κοστολογηθούν οι αρμοδιότητες.
8) Καμία θετική απάντηση δεν έδωσε ο Υπουργός Οικονομικών στη συνάντηση με το προσωρινό Δ.Σ. της ΕΝΠΕ για τα φλέγοντα οικονομικά θέματα των Περιφερειών. Ούτε όμως αυτό υπάρχει στην εισήγηση της πλειοψηφίας. Αντίθετα γράφονται αοριστολογίες περί δήθεν «στοχευμένου και σημαντικού προϋπολογισμού».
9) Είναι φανερό ότι η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση βρίσκεται μπροστά σε μεγάλο αδιέξοδο που δημιουργεί η μνημονιακή κυβερνητική πολιτική, η οποία δίνει ελάχιστους πόρους στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση για να καλύψει τις λειτουργίες της και να υλοποιήσει την αποστολή της, που υποτίθεται ότι έχει αναλάβει ελέω «Καλλικράτη». Το πρόβλημα είναι βέβαια ότι θα ενταθεί διότι υπάρχει η δέσμευση της Κυβέρνησης στο μνημόνιο να περικόψει 3 δισ. πόρους στην Αυτοδιοίκηση συνολικά στο επόμενο διάστημα, χωρίς φυσικά να υπολογίζουν τα πρόσθετα μέτρα που είναι πολύ πιθανόν να προκύψουν.
Επίλογος. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην ανάγκη για ένα διαφορετικό ρόλο της Περιφέρειας. Η αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αν ήθελε να προφυλάξει στοιχειωδώς το κύρος της και να ανταποκριθεί κατ’ ελάχιστο στις υποχρεώσεις, ένα μοναδικό δρόμο είχε και αυτός είναι ο δρόμος της αντίστασης και του αγώνα.
Γι’ αυτό θα έπρεπε:
α) Να απορρίψει τις κυβερνητικές επιλογές μηδενισμού του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
β) Να αρνηθεί την περικοπή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων που επιβάλλει το μνημόνιο και να διεκδικήσει άμεσα τουλάχιστον τον διπλασιασμό τους για να μπορεί να εξασφαλίσει και τη μισθοδοσία του προσωπικού και να γίνουν νέες προσλήψεις εργαζομένων για την κάλυψη των αναγκών και για να επιτελέσει το ρόλο της στον τομέα της ανάπτυξης, της κοινωνικής και της περιβαλλοντικής πολιτικής.
γ) Να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν και της στερεί η κυβέρνηση, τα στοιχειώδη δηλαδή για να ανταποκριθεί στην αποστολή της.
δ) Να πρωτοστατήσει στους κοινωνικούς αγώνες που ήδη αναπτύσσονται.
ε) Να ενθαρρύνει και να λάβει πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης για τους πολίτες και τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από την καταστροφική πολιτική του μνημονίου.
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ, ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΤΙΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΑΖΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ.
ΕΠΕΙΔΗ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΟΥ ΤΟΝΙΣΑΜΕ.
ΕΠΕΙΔΗ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΗ ΝΑ ΠΟΡΕΥΤΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΔΙΕΚΠΕΡΑΙΩΤΗ, ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟΥ ΒΡΑΧΙΟΝΑ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ.
ΕΠΕΙΔΗ Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ ΕΧΕΙ ΑΚΡΑΙΕΣ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΛΟΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ».
Τι βλέπουμε σήμερα στην έκθεση για την εκτέλεση των αποτελεσμάτων του Α΄ εξαμήνου;
1) Αναγκάζεται η πλειοψηφία να παραδεχθεί ορισμένες αλήθειες, τις οποίες τονίζαμε εμείς από την αρχή:
α) «Στην κατάρτιση του προϋπολογισμού, οι προβλέψεις σχηματίστηκαν για όλες τις κατηγορίες εσόδων, σύμφωνα με τις εισπράξεις οικονομικού έτους 2010 των πρώην Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, που αποτέλεσαν την Περιφέρεια Πελοποννήσου».
β) «Σημειώνεται ότι δεν έχει εκδοθεί η προβλεπόμενη από την παράγραφο 5 του άρθρου 260 του Ν. 3852/2010 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Οικονομικών, με την οποία θα καθοριστεί επί του συνόλου των ΚΑΠ τα ποσοστά που προορίζονται για την κάλυψη λειτουργικών και λοιπών δαπανών, καθώς και επενδύσεων των Περιφερειών, καθώς και ο τρόπος και η διαδικασία κατανομής αυτών για το οικονομικό έτος 2011. Επίσης δεν είναι γνωστή η τελική διαμόρφωση στις 31-12-2011 των ποσοστών διάθεσης πιστώσεων του κρατικού προϋπολογισμού».
2) Τα συνολικά έσοδα που προσδοκά η Περιφέρεια, μας λέει η εισήγηση ότι είναι 82.564.000 ευρώ δια 638.000 κατοίκους = 129 ευρώ ανά κάτοικο. Τα δε έξοδα 117.094.702 ευρώ τα οποία ισοσκελίζονται από τα 34.530.698 ευρώ που είναι το προβλεπόμενο (;) ταμειακό υπόλοιπο των πρώην Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων του 2010. Μαζί με το ποσό αυτό, αυτό σημαίνει ότι αντιστοιχούν σε κάθε κάτοικο της Περιφέρειας 183,50 ευρώ.
3) Οι προβλέψεις όμως αυτές, δείχνουν να επιβεβαιώνουν την εκτίμηση που είχαμε κάνει, ότι ο προϋπολογισμός είναι εικονικός, αναξιόπιστος, διότι είναι αμφίβολο αν θα υπάρξουν όλα τα κονδύλια τα οποία προβλέπονται. Φαίνεται αυτό να επιβεβαιώνεται, διότι τα έσοδα του Α΄ εξαμήνου είναι 40.063.614 ευρώ. Το ποσό αυτό, αν διαιρεθεί με τους 638.000 κατοίκους της Περιφέρειας Πελοποννήσου, σημαίνει ότι αντιστοιχούν στον κάθε κάτοικο της Περιφέρειας 62,80 ευρώ ή 62,80×2 εξάμηνα = 125,40 ευρώ.
Το πόσο ανεπαρκής, αντιαναπτυξιακός και αντικοινωνικός είναι ο προϋπολογισμός προκύπτει κυρίως από τα έσοδα για επενδύσεις, συν λοιπά, συν επιχορήγηση του Π.Δ.Ε. Δηλαδή, ό,τι αντιστοιχεί σε έργα.
Τα ποσά αυτά είναι 11.618.054 + 2.922.880 + 115.035 = 13.666.000 ευρώ περίπου. Αν διαιρέσουμε το ποσό αυτό πάλι με το σύνολο των κατοίκων της Περιφέρειας (638.000 κάτοικοι) αντιστοιχεί σε 21,40 ευρώ / κάτοικο ή 21,40 ευρώ ×2 εξάμηνα = 42,80 ευρώ/κάτοικο.
Αυτή είναι η περίφημη ανάπτυξη που προσδοκεί ο κάθε πολίτης της Περιφέρειας από τον προϋπολογισμό της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
4) Διαπιστώνουμε ότι έχει δοθεί μέχρι σήμερα λιγότερο από το 50% των προϋπολογισθέντων εσόδων και το πιο ανησυχητικό είναι ότι έχουν διατεθεί πολύ λιγότερα απ’ αυτά που έχουν εισπραχθεί. Το γιατί συμβαίνει αυτό, είναι ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί άμεσα.
Επειδή λοιπόν η σημερινή συζήτηση είναι ουσιαστικά και συζήτηση επί του προϋπολογισμού θα καταλήξω με τον επίλογο της αρχικής μας τοποθέτησης.
«Επίλογος. Όλα τα παραπάνω οδηγούν στην ανάγκη για ένα διαφορετικό ρόλο της Περιφέρειας. Η αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση, αν ήθελε να προφυλάξει στοιχειωδώς το κύρος της και να ανταποκριθεί κατ’ ελάχιστο στις υποχρεώσεις, ένα μοναδικό δρόμο είχε και αυτός είναι ο δρόμος της αντίστασης και του αγώνα.
Γι’ αυτό θα έπρεπε:
α) Να απορρίψει τις κυβερνητικές επιλογές μηδενισμού του προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
β) Να αρνηθεί την περικοπή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων που επιβάλλει το μνημόνιο και να διεκδικήσει άμεσα τουλάχιστον τον διπλασιασμό τους για να μπορεί να εξασφαλίσει και τη μισθοδοσία του προσωπικού και να γίνουν νέες προσλήψεις εργαζομένων για την κάλυψη των αναγκών και για να επιτελέσει το ρόλο της στον τομέα της ανάπτυξης, της κοινωνικής και της περιβαλλοντικής πολιτικής.
γ) Να διεκδικήσει αυτά που της ανήκουν και της στερεί η κυβέρνηση, τα στοιχειώδη δηλαδή για να ανταποκριθεί στην αποστολή της.
δ) Να πρωτοστατήσει στους κοινωνικούς αγώνες που ήδη αναπτύσσονται.
ε) Να ενθαρρύνει και να λάβει πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης για τους πολίτες και τις κοινωνικές ομάδες που πλήττονται από την καταστροφική πολιτική του μνημονίου.