Σε ανακοίνωση της η Κοινή Δράση αναφέρει τα εξής:
Οι πινακίδες για την επικινδυνότητα του δρόμου θα παραμείνουν. Το ίδιο και τα διόδια. Τελικά οι μόνοι που καλούνται να είναι συνεπείς με τις "υποχρεώσεις" της σύμβασης είναι οι πολίτες...
Στις 6 Αυγούστου του 2008 ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Σήμερα υπογράψαμε την έναρξη της παραχώρησης και των προθεσμιών υλοποίησης της Βορειοδυτικής Οδού Πελοποννήσου, δηλαδή του αυτοκινητοδρόμου «Ελευσίνα – Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα. ….. πρόκειται για το μεγαλύτερο και δυσκολότερο από τα μεγάλα έργα που εκκίνησαν με τη μέθοδο της παραχώρησης, ένα έργο μαμούθ μήκους 365 χλμ. και συνολικού κόστους 2,8 δισ ευρώ μεγαλύτερου από το κόστος της Αττικής Οδού και της γέφυρας Ρίου Αντιρρίου μαζί.»
Από τη συνολική χρηματοδότηση, το 29% είναι εισφορά του Ελληνικού δημοσίου, το 50% είναι έσοδα από διόδια ενώ μόλις το υπόλοιπο 21% αφορά την εισφορά της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΔΟΥ μοιρασμένο σε ίδια συμμετοχή και δάνεια από τράπεζες για τα οποία είναι υπεύθυνη εκείνη. Δηλαδή από τα 1,89 δισ € που κοστίζει το έργο μόνο τα 400 εκ € θα πληρώσει η εταιρεία ενώ τα υπόλοιπα θα πληρώσουμε εμείς (μέσω των διοδίων) και το Ελληνικό κράτος (δηλαδή πάλι εμείς). Η παραχώρηση της εκμετάλλευσης των διοδίων στην ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟ, εξυπηρετεί απόλυτα τον κατασκευαστή του έργου: όχι μόνο δεν τον συμφέρει να τελειώσει το έργο αλλά, αντίθετα, κερδίζει πολύ περισσότερα καθυστερώντας το, αφού ήδη πληρώνεται, μέσω των διοδίων, δηλαδή από όλους εμάς.
Τον Νοέμβριο του 2010 οι ελληνικές και ξένες τράπεζες που χρηματοδοτούν την κατασκευή, σταμάτησαν εξ ολοκλήρου τη χρηματοδότηση, κρίνοντας το έργο επισφαλές εξαιτίας των «αλλαγών στις συνθήκες της ελληνικής οικονομίας». Τον περασμένο Μάρτιο ο τότε υφυπουργός Υποδομών, κ. Μαγκριώτης, ανακοινώνει διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης, της κοινοπραξίας και των τραπεζών για την ανεύρεση λύσης.
Στις 9 Ιουνίου 2011 υπογράφεται «μνημόνιο συναντίληψης» και το έργο επί της ουσίας «κλείνει».
Σήμερα ανακοινώνεται και επίσημα ότι τα έργα σταματούν . Οι κατασκευαστικές εταιρίες που απαρτίζουν την κοινοπραξία έχουν παγώσει πλήρως το έργο, τα περισσότερα εργοτάξια έχουν κλείσει, μηχανήματα εκποιούνται ή μεταφέρονται, ενώ περισσότεροι από 2.800 εργαζόμενοι είτε έχουν ήδη απολυθεί είτε αναμένουν την απόλυσή τους έως το τέλος του μήνα.
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΦΑΝΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
1. Η αποικιοκρατική σύμβαση παραχώρησης και η εμπλοκή πολυεθνικών (VINCI, HOCHTIEF), μεγάλων εργολάβων (ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), τραπεζών, ληστρικών διοδίων οδήγησαν σε πλήρες αδιέξοδο.
2. Η κυβέρνηση όλο αυτο το διάστημα δρα ως συνήγορος της κοινοπραξίας και δεν προασπίζει το συμφέρον της κοινωνίας και το δικαίωμα στην εργασία των 2800 εργαζομένων.
3. Τα παιχνίδια κατασκευαστών-κυβέρνησης και το πάγωμα του έργου σημαίνουν ότι ο δρόμος θα συνεχίζει να αποτελεί αρένα θανάτου για δεκάδες συμπολίτες μας.
4. Επαληθεύονται με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο οι προτάσεις μας για δημόσιο φορέα οδοποιίας με κοινωνικό έλεγχο ο οποίος θα αναλάβει τις οδικές υποδομές, χωρίς διόδια αφού τόσα χρόνια οι δρόμοι έχουν χρυσοπληρωθεί και πληρώνονται ούτως ή άλλως από την άμεση και έμμεση φορολογία μας.
ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΦΑΝΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
- Γιατί εμείς, ο απλός λαός, να πληρώνουμε διόδια για ένα έργο που έχει σταματήσει; Από πού κι ως πού οι πολίτες καλούνται να τηρούν τις προβλέψεις τις σύμβασης για τα διόδια από τη στιγμή που η κοινοπραξία έχει προχωρήσει σε πλήρη αθέτησή της;
- Αν δεν ολοκληρωθούν τα έργα, πώς το κράτος θα πάρει πίσω τα λεφτά που έχουμε ήδη πληρώσει μέσω των διοδίων;
- Θα πληρώσει η Ολυμπία Οδός ποινικές ρήτρες για αθέτηση συμβατικών της υποχρεώσεων; Και τελικά τι ποσοστό του έργου έχει πραγματικά κατασκευάσει;
- Ποιος θα υπερασπιστεί το συμφέρον του Έλληνα πολίτη που έχει ήδη καταβάλει 312 εκατ. ευρώ (202 εκατ. ευρώ από τα διόδια και 110 εκατ. η συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου) και συνεχίζει να πληρώνει διόδια για την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου;
- Σύμφωνα με τη Σύμβαση παραχώρησης, το τμήμα Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012, πράγμα ολωσδιόλου απίθανο. Ποιός θα είναι ο ηθικός αυτουργός για πιθανά ατυχήματα που θα συμβούν εξαιτίας της διακοπής του έργου;
Οι πινακίδες για την επικινδυνότητα του δρόμου θα παραμείνουν. Το ίδιο και τα διόδια. Τελικά οι μόνοι που καλούνται να είναι συνεπείς με τις "υποχρεώσεις" της σύμβασης είναι οι πολίτες...
Στις 6 Αυγούστου του 2008 ο Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δηλώνει στους δημοσιογράφους: «Σήμερα υπογράψαμε την έναρξη της παραχώρησης και των προθεσμιών υλοποίησης της Βορειοδυτικής Οδού Πελοποννήσου, δηλαδή του αυτοκινητοδρόμου «Ελευσίνα – Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος – Τσακώνα. ….. πρόκειται για το μεγαλύτερο και δυσκολότερο από τα μεγάλα έργα που εκκίνησαν με τη μέθοδο της παραχώρησης, ένα έργο μαμούθ μήκους 365 χλμ. και συνολικού κόστους 2,8 δισ ευρώ μεγαλύτερου από το κόστος της Αττικής Οδού και της γέφυρας Ρίου Αντιρρίου μαζί.»
Από τη συνολική χρηματοδότηση, το 29% είναι εισφορά του Ελληνικού δημοσίου, το 50% είναι έσοδα από διόδια ενώ μόλις το υπόλοιπο 21% αφορά την εισφορά της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΟΔΟΥ μοιρασμένο σε ίδια συμμετοχή και δάνεια από τράπεζες για τα οποία είναι υπεύθυνη εκείνη. Δηλαδή από τα 1,89 δισ € που κοστίζει το έργο μόνο τα 400 εκ € θα πληρώσει η εταιρεία ενώ τα υπόλοιπα θα πληρώσουμε εμείς (μέσω των διοδίων) και το Ελληνικό κράτος (δηλαδή πάλι εμείς). Η παραχώρηση της εκμετάλλευσης των διοδίων στην ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟ, εξυπηρετεί απόλυτα τον κατασκευαστή του έργου: όχι μόνο δεν τον συμφέρει να τελειώσει το έργο αλλά, αντίθετα, κερδίζει πολύ περισσότερα καθυστερώντας το, αφού ήδη πληρώνεται, μέσω των διοδίων, δηλαδή από όλους εμάς.
Τον Νοέμβριο του 2010 οι ελληνικές και ξένες τράπεζες που χρηματοδοτούν την κατασκευή, σταμάτησαν εξ ολοκλήρου τη χρηματοδότηση, κρίνοντας το έργο επισφαλές εξαιτίας των «αλλαγών στις συνθήκες της ελληνικής οικονομίας». Τον περασμένο Μάρτιο ο τότε υφυπουργός Υποδομών, κ. Μαγκριώτης, ανακοινώνει διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης, της κοινοπραξίας και των τραπεζών για την ανεύρεση λύσης.
Στις 9 Ιουνίου 2011 υπογράφεται «μνημόνιο συναντίληψης» και το έργο επί της ουσίας «κλείνει».
Σήμερα ανακοινώνεται και επίσημα ότι τα έργα σταματούν . Οι κατασκευαστικές εταιρίες που απαρτίζουν την κοινοπραξία έχουν παγώσει πλήρως το έργο, τα περισσότερα εργοτάξια έχουν κλείσει, μηχανήματα εκποιούνται ή μεταφέρονται, ενώ περισσότεροι από 2.800 εργαζόμενοι είτε έχουν ήδη απολυθεί είτε αναμένουν την απόλυσή τους έως το τέλος του μήνα.
ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΦΑΝΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
1. Η αποικιοκρατική σύμβαση παραχώρησης και η εμπλοκή πολυεθνικών (VINCI, HOCHTIEF), μεγάλων εργολάβων (ΑΒΑΞ, ΑΚΤΩΡ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ), τραπεζών, ληστρικών διοδίων οδήγησαν σε πλήρες αδιέξοδο.
2. Η κυβέρνηση όλο αυτο το διάστημα δρα ως συνήγορος της κοινοπραξίας και δεν προασπίζει το συμφέρον της κοινωνίας και το δικαίωμα στην εργασία των 2800 εργαζομένων.
3. Τα παιχνίδια κατασκευαστών-κυβέρνησης και το πάγωμα του έργου σημαίνουν ότι ο δρόμος θα συνεχίζει να αποτελεί αρένα θανάτου για δεκάδες συμπολίτες μας.
4. Επαληθεύονται με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο οι προτάσεις μας για δημόσιο φορέα οδοποιίας με κοινωνικό έλεγχο ο οποίος θα αναλάβει τις οδικές υποδομές, χωρίς διόδια αφού τόσα χρόνια οι δρόμοι έχουν χρυσοπληρωθεί και πληρώνονται ούτως ή άλλως από την άμεση και έμμεση φορολογία μας.
ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΟΦΑΝΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:
- Γιατί εμείς, ο απλός λαός, να πληρώνουμε διόδια για ένα έργο που έχει σταματήσει; Από πού κι ως πού οι πολίτες καλούνται να τηρούν τις προβλέψεις τις σύμβασης για τα διόδια από τη στιγμή που η κοινοπραξία έχει προχωρήσει σε πλήρη αθέτησή της;
- Αν δεν ολοκληρωθούν τα έργα, πώς το κράτος θα πάρει πίσω τα λεφτά που έχουμε ήδη πληρώσει μέσω των διοδίων;
- Θα πληρώσει η Ολυμπία Οδός ποινικές ρήτρες για αθέτηση συμβατικών της υποχρεώσεων; Και τελικά τι ποσοστό του έργου έχει πραγματικά κατασκευάσει;
- Ποιος θα υπερασπιστεί το συμφέρον του Έλληνα πολίτη που έχει ήδη καταβάλει 312 εκατ. ευρώ (202 εκατ. ευρώ από τα διόδια και 110 εκατ. η συμμετοχή του ελληνικού Δημοσίου) και συνεχίζει να πληρώνει διόδια για την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου;
- Σύμφωνα με τη Σύμβαση παραχώρησης, το τμήμα Κόρινθος – Πάτρα – Πύργος πρέπει να ολοκληρωθεί μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012, πράγμα ολωσδιόλου απίθανο. Ποιός θα είναι ο ηθικός αυτουργός για πιθανά ατυχήματα που θα συμβούν εξαιτίας της διακοπής του έργου;