Οι ρίζες του πανηγυριού χάνονται στην αχλύ του χρόνου. Έρχονται από πολύ μακριά. Απ’ τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, αφού γινόταν μέσα κι έξω απ’ το «μπεζεστένι», ίσως κι απ’ τους βυζαντινούς χρόνους! Ήταν η πρώτη κοινωνική εκδήλωση μετά το καλοκαίρι, καθώς οι κάτοικοι γύριζαν απ’ τα κτήματά τους, που ’χαν και τα εξοχικά τους στέκια. Ο μεγάλος μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, που έζησε ένα χρόνο στην τότε Αρκαδιά, κοντά στον αδελφό του Έπαρχο, δίνει αναλυτική περιγραφή του πανηγυριού σε ανταποκρίσεις, που ’στειλε στην «Ακρόπολη» του Βλάση Γαβριηλίδη, σημειώνει: «…Αρχομένου δε του Σεπτεμβρίου αρχίζει και η επάνοδος των κατοίκων μετά των πλυντηρίων αυτών, καλάθων και καζανίων. Και η προετοιμασία του δια το μέγα γεγονός, δια το μάλλον αξιοσημείωτον εποχήν της ετήσιας αυτών διαδρομής εν τω βίω δια το πανηγύρι. Το πανηγύρι είναι εμπορική πανήγυρις κατά την δέκα λεπτά απέχουσαν της πόλεως δυσμικήν παραλίαν εντός λιθίνου περιφράγματος – σημ. συντ. επρόκειτο για το «μπεζεστένι» – και υπό παραπήγματα επί τω σκοπώ τούτω, εγγεγραμμένα, αρχομένη από τις 8-10 Σεπτεμβρίου και παρατεινόμενη μέχρι της 14 του αυτού μηνός και πλέον. Είναι το Πάσχα, το Μπαϊράμι, το GARNAVALE, το CHRISTMAS, το PAZAR, η έκθεσις, καθ’ εν χωριστά εις όλα ομου των περιχώρων…».
Σαν να ’ταν χτες, σαν να ’ναι σήμερα, το πανηγύρι έχει τη συνέχειά του. Όπως τότε, έτσι και τώρα. Είναι το γεγονός της χρονιάς. Και όλοι οι δρόμοι απ’ την παραμονή και ανήμερα, αλλά και χτες και σήμερα και αύριο και μεθαύριο οδηγούν στην Κυπαρισσία. Κόσμος πάει κι έρχεται. Βλέπει, βολτάρει, ψωνίζει, τρώει, πίνει, διασκεδάζει, επικοινωνεί. Παρά την κρίση κι εφέτος το ετήσιο ε εμποροπανήγυρο της Κυπαρισσίας σημείωσε επιτυχία και καλά κρατεί. Οσοι το χαίρονται δεν το «χορταίνουν» και όσοι δεν ήρθαν είναι καιρός να το επισκεφτούν και δεν θα μετανιώσουν. Να με θυμηθούν. Χρόνια πολλά και του χρόνου με οικονομική ανάκαμψη ή τουλάχιστον «μη χειρότερα».