google.com, pub-4409140963597879, DIRECT, f08c47fec0942fa0 Απότομη κατρακύλα τιμών για το ελαιόλαδο...

Απότομη κατρακύλα τιμών για το ελαιόλαδο...

Mετά από την καλοκαιρινή αναμονή και σχετική απραξία βρισκόμαστε στον προθάλαμο της νέας ελαιοκομικής περιόδου 2013/14 που ήδη εκπέμπει τα πρώτα μηνύματα.Ισοζύγιο πλεονασματικό στη Μεσόγειο – Ελλειμματικό στην Ελλάδα Σε ό,τι αφορά στο ισοζύγιο προσφοράς – ζήτησης πέντε είναι οι βασικές διαπιστώσεις.
1. Το συνολικό ισοζύγιο όλων των ελαιοπαραγωγών χωρών της Μεσογείου αναμένεται να εμφανίσει ένα πλεόνασμα περί τους 100.000 τόνους......
Αυτό βασικά οφείλεται στο ότι η Ισπανία επανέρχεται μεν σε μια φυσιολογική / καλή παραγωγή, όμως όλες οι άλλες χώρες θα έχουν μειωμένη παραγωγή (Δείτε «Η Ιnfaoliva προβλέπει…»). Τελικά, η άνοδος της Ισπανίας αντισταθμίζει την πτώση των υπολοίπων.
2. Οι προβλέψεις για την Ισπανία ξεκίνησαν από το 1,2 εκατ. τόνους, ήδη όμως ακούγονται οι 1,3 έως και 1,35 εκατ. τόνοι.
3. Για την Ελλάδα οι προβλέψεις είναι απογοητευτικές και κυμαίνονται περίπου στους 150.000 τόνους, δηλαδή στο ήμισυ της περυσινής. Η μείωση δεν είναι ομοιόμορφη. Η Κρήτη αναμένεται να υποστεί απώλειες ίσως και 60.000 τόνων, που οφείλονται κυρίως στην ανατολική (Λασίθι) και λιγότερο στη Δυτική (Χανιά). Μεγάλη η μείωση και για την Χαλκιδική μετά από μια χρονιά υψηλού ρεκόρ. Η Λέσβος θα πέσει στους 5-6.000 τόνους με το 80% λαμπάντε. Αντίθετα η Πελοπόννησος και ιδίως η Δυτική αναμένουν πιο ήπιες μειώσεις (όπως και τα Ιόνια), ενώ περιοχές όπως η Ηλεία μάλλον θα διατηρήσουν την περυσινή παραγωγή ίσως και με μικρή αύξηση. Εκτός της Χαλκιδικής, κάθετη είναι η μείωση και στη ζώνη κονσερβολιάς της Φθιώτιδας αποκλείοντας το περυσινό φαινόμενο της ελαιοποίησης σημαντικών ποσοτήτων επιτραπέζιας πράσινης ελιάς (Δείτε «Μεγάλη η μείωση της παραγωγής 2013/14», «Αν δεν ανθίσουν οι ελιές λάδι δεν θα κάνει», «Το λάδι, λαδάκι στη Χαλκιδική», «Αστικά Δικαστήρια κατά των Δάκων»). 4. Στο μέτωπο της ζήτησης, οι εισαγωγές από τις καταναλώτριες χώρες παρουσιάζουν μια αντιφατική εικόνα (Δείτε «Αγκομαχά η παγκόσμια κατανάλωση ελαιολάδου»). Η εσωτερική κατανάλωση στην Ελλάδα παραμένει μεν με αρνητικό πρόσημο, έχοντας όμως περιορίσει τις απώλειες σε ετήσια βάση, περίπου στο -15%. Μικρότερες είναι οι μειώσεις και στις άλλες ελαιοπαραγωγές χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου όπως η Ιταλία και η Ισπανία, που επίσης βρίσκονται στη δίνη της οικονομικής κρίσης και ύφεσης. Συνολικά για τον Ευρωπαϊκό Νότο υπολογίζεται σε -13%.
Αυτά σε ό,τι αφορά στην κατανάλωση, παρά την όποια σύγχυση προκάλεσαν ορισμένα δημοσιεύματα που ξεκίνησαν από το γερμανικό περιοδικό Οil World, πέρασαν στο πρακτορείο Bloomberg και μετά τα διαβάσαμε και στην Ελλάδα να αναπαράγονται από καθημερινές εφημερίδες και «επιστημονικούς σύμβουλους» που δεν βλέπουν μείωση της κατανάλωσης (Δείτε «Η αγορά ελαιολάδου υποφέρει»). 5. Τα αποθέματα με τα οποία κλείνει η 2012/13 στην Ισπανία ναι μεν έχουν κατέβει όπως ήταν φυσιολογικό λόγω της κακής παραγωγής των 624 χιλ. τόνων στην Ισπανία, όμως επειδή επαρκούν για τις ανάγκες της βιομηχανίας μέχρι την έναρξη της νέας περιόδου, γι αυτό και δεν είδαμε την άνοδο τιμών που ορισμένοι προέβλεπαν / ήθελαν (Δείτε «Ομαλά κλείνει η 2012/13 στην Ισπανία» και «Το ισπανικό ισοζύγιο ελαιολάδου»). Γιατί η κατρακύλα των τιμών; Σύμφωνα με τα ισοζύγια προσφοράς-ζήτησης που προαναφέραμε, λογικά θα ανέμενε κανείς ότι οι τιμές θα διατηρούσαν το περυσινό περίπου επίπεδο χωρίς «περίεργα» σκαμπανεβάσματα. Το σενάριο της ανόδου των τιμών που παρουσίασαν πριν λίγο καιρό το Bloomberg και οι λοιποί εγχώριοι αναλυτές και αναπαραγωγοί του, εμφανώς δεν έστεκε από τη στιγμή που άρχισε να διαφαίνεται ότι η Ισπανία επανέρχεται σε μια φυσιολογική / καλή παραγωγή άνω του 1,0 εκατ. τόνων (Δείτε «Η αγορά ελαιολάδου υποφέρει»). Όμως εξίσου ακατανόητη και επικίνδυνη είναι η πτώση τιμών που παρατηρούμε τις τελευταίες εβδομάδες, πτώση που επιταχύνθηκε τις τελευταίες ημέρες (Δείτε «Καλό μήνα» και «Οι τιμές πέφτουν γιατί δεν ακούν»).
Στην Ισπανία παρατηρούμε ότι μέσα σε ένα μήνα έχουμε μια πτώση στα έξτρα που ξεπερνά το 10% και στα λαμπάντε το 13%. Στην Ιταλία έσπασε καθοδικά και το φράγμα των 3,0 ευρώ για τα έξτρα και των 2,0 ευρώ για τα λαμπάντε. Στην Ελλάδα η τιμή των καλών έξτρα 2,75 ευρώ παράδοση Ιταλία αποτελεί παρελθόν, ενώ και τα 2,65 ευρώ αποτελούν μάλλον ονομαστική τιμή χωρίς εμπορικές πράξεις. Ορισμένες ελληνικές μονάδες τυποποίησης μπορεί να αγόρασαν 1-2 βυτία με συγκεκριμένες προδιαγραφές ποιότητας και προέλευσης σε υψηλότερες τιμές, όμως αυτό αποτελεί μάλλον εξαίρεση και είναι άγνωστο αν θα διαρκέσει.

Post a Comment

Νεότερη Παλαιότερη