Με αφορμή τοποθέτηση του ιατρού Γιώργου Καλαφάτη, διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας και της Α΄ Χειρουργικής του Νοσοκομείου Καλαμάτας, που σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ελευθερία» πρότεινε να καταργηθεί το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, ο διοικητής του Ιδρύματος κ. Μπόζος, σε επιστολή του στην εφημερίδα, την οποία κοινοποίησε και στο «Θ», αναφέρει:«Κύριε Διευθυντά, στην Αρχαία Ρώμη ο Κάτωνας ο Τιμητής (Marcius Porcius Cato Censor) θεωρώντας ότι η Καρχηδόνα είναι η μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα του, σε κάθε ομιλία του στο Καπιτώλιο κατέληγε: “Κάνω την πρόταση να καταστραφεί η Καρχηδόνα!!”.
Στην Ανατολική Μεσσηνία κάποιοι σύγχρονοι “τιμητές” χρόνια τώρα θεωρούν την ύπαρξη και λειτουργία του Γενικού Νοσοκομείου Κυπαρισσίας ως απειλή (άραγε ποιών συμφερόντων;…) και σε κάθε ευκαιρία διατυπώνουν την πρόταση: “Να κλείσει το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας!!”. Χρόνια τώρα θεωρούν ότι τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας θα πάψουν να υπάρχουν, οι υπηρεσίες προς τους πολίτες θα βελτιωθούν, το Νοσοκομείο Καλαμάτας θα λειτουργήσει άριστα, αν (άκουσον άκουσον) μια μονάδα της Δημόσιας Υγείας εξαφανιστεί!!
Αυτές οι απόψεις, όταν διατυπώνονται από τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και τους θιασώτες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, έχουν ίσως μια λογική, γιατί αυτοί βλέπουν μόνο αριθμούς και δεν τους ενδιαφέρει ο παράγων άνθρωπος. Γι’ αυτό και οι μόνιμες εντολές τους είναι: “κόψτε – κόψτε – κόψτε”. Όταν, όμως, διατυπώνονται από επιστήμονες - ιατρούς που (αλίμονο) είναι ταγμένοι να υπηρετούν τη Δημόσια Υγεία και να εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ δίχτυ ασφαλείας στις δύσκολες ώρες που περνάμε, είναι βέβαιο ότι άλλες είναι οι προθέσεις τους και άλλους σκοπούς υπηρετούν.
Παρουσιάζεται εδώ το εξής παράδοξο φαινόμενο. Ο κ. Καλαφάτης και οι συνοδοιπόροι του δε θέτουν θέμα καλύτερης οργάνωσης των Δημόσιων Νοσοκομείων Καλαμάτας και Κυπαρισσίας (που, πράγματι, υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης), αλλά θέτουν θέμα κατάργησης και εξαφάνισης του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας. Δε θέτουν θέμα καλύτερης, πιο οργανωμένης συνεργασίας και ρόλων των δύο (2) Νοσοκομείων, αλλά (με περισσή αφέλεια;) διατυπώνουν την άποψη να μείνουν χωρίς ιατρική κάλυψη και φροντίδα 50.000 άνθρωποι (που τους θερινούς μήνες σχεδόν τριπλασιάζονται) σε ακτίνα 60 χλμ. από την Κυπαρισσία! Δεν τους απασχολεί, προφανώς, τι θα γίνει με όλους αυτούς. Το μόνο που τους απασχολεί είναι η μείωση των εφημεριών τους...
Όμως, ο κ. Καλαφάτης και όσοι υποστηρίζουν παρόμοια άποψη πρέπει να μάθουν ότι:
1. Tο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, που λειτουργεί ανελλιπώς από το 1947, είναι δωρεά του αείμνηστου Γ. Αλεξόπουλου, ο οποίος το 1932 δώρισε άπασα την περιουσία του για την ίδρυση Νοσοκομείου και το “προίκισε” με τεράστια περιουσία για να λειτουργεί χωρίς προβλήματα.
2. Το παράδειγμα του Αλεξόπουλου το ακολούθησαν δεκάδες Τριφύλιοι και Ολύμπιοι συμπολίτες μας, που, αναγνωρίζοντας την τεράστια προσφορά του νοσοκομείου στην τοπική κοινωνία, το ενισχύουν συνεχώς. Έτσι κατορθώσαμε να διαθέτουμε μια από τις καλύτερες Μονάδες Τεχνητού Νεφρού στην Ελλάδα, σύγχρονα χειρουργεία, πλήρως ανακαινισμένες αίθουσες νοσηλείας, αρκετά πανάκριβα μηχανήματα, χωρίς καμία επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
3. Το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας είναι ο κύριος φορέας ανάπτυξης της Δυτικής Μεσσηνίας, αφού όλοι οι εργαζόμενοι σ’ αυτό είναι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής και κάθε ευρώ που δαπανάται ενισχύει την τοπική οικονομία.
Κύριε Διευθυντά,
λέγεται ότι όταν κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή.
Αναλογίζεται, άραγε, ο κ. Καλαφάτης τι συμβαίνει, όταν κλείνει ένα νοσοκομείο;
Σκέφτηκε, άραγε, ο κ. Καλαφάτης, αν το τεράστιο κενό που θα δημιουργηθεί θα τρέξουν να το καλύψουν ιδιωτικά συμφέροντα που εξαπλώνονται παντού (ή μήπως είναι αυτός ο στόχος τους;);
Κύριε Διευθυντά,
τελειώνοντας επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω ότι σύσσωμη η κοινωνία της Δυτικής Μεσσηνίας θα υπερασπιστεί την ύπαρξη και τη λειτουργία του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας, θα υπερασπιστεί το δικαίωμα των κατοίκων για άριστη ποιότητα υπηρεσιών στον τομέα της Υγείας και θα αναγκάσει όσους συντάσσουν παρόμοια άποψη με τον κ. Καλαφάτη να παραδεχθούν ότι διαπράττουν μέγα σφάλμα, όταν προτείνουν το κλείσιμο του νοσοκομείου, υποστηρίζοντας ότι η ύπαρξή του συνιστά πολυτέλεια!».
Στην Ανατολική Μεσσηνία κάποιοι σύγχρονοι “τιμητές” χρόνια τώρα θεωρούν την ύπαρξη και λειτουργία του Γενικού Νοσοκομείου Κυπαρισσίας ως απειλή (άραγε ποιών συμφερόντων;…) και σε κάθε ευκαιρία διατυπώνουν την πρόταση: “Να κλείσει το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας!!”. Χρόνια τώρα θεωρούν ότι τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας θα πάψουν να υπάρχουν, οι υπηρεσίες προς τους πολίτες θα βελτιωθούν, το Νοσοκομείο Καλαμάτας θα λειτουργήσει άριστα, αν (άκουσον άκουσον) μια μονάδα της Δημόσιας Υγείας εξαφανιστεί!!
Αυτές οι απόψεις, όταν διατυπώνονται από τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και τους θιασώτες του άκρατου νεοφιλελευθερισμού, έχουν ίσως μια λογική, γιατί αυτοί βλέπουν μόνο αριθμούς και δεν τους ενδιαφέρει ο παράγων άνθρωπος. Γι’ αυτό και οι μόνιμες εντολές τους είναι: “κόψτε – κόψτε – κόψτε”. Όταν, όμως, διατυπώνονται από επιστήμονες - ιατρούς που (αλίμονο) είναι ταγμένοι να υπηρετούν τη Δημόσια Υγεία και να εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ δίχτυ ασφαλείας στις δύσκολες ώρες που περνάμε, είναι βέβαιο ότι άλλες είναι οι προθέσεις τους και άλλους σκοπούς υπηρετούν.
Παρουσιάζεται εδώ το εξής παράδοξο φαινόμενο. Ο κ. Καλαφάτης και οι συνοδοιπόροι του δε θέτουν θέμα καλύτερης οργάνωσης των Δημόσιων Νοσοκομείων Καλαμάτας και Κυπαρισσίας (που, πράγματι, υπάρχουν τεράστια περιθώρια βελτίωσης), αλλά θέτουν θέμα κατάργησης και εξαφάνισης του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας. Δε θέτουν θέμα καλύτερης, πιο οργανωμένης συνεργασίας και ρόλων των δύο (2) Νοσοκομείων, αλλά (με περισσή αφέλεια;) διατυπώνουν την άποψη να μείνουν χωρίς ιατρική κάλυψη και φροντίδα 50.000 άνθρωποι (που τους θερινούς μήνες σχεδόν τριπλασιάζονται) σε ακτίνα 60 χλμ. από την Κυπαρισσία! Δεν τους απασχολεί, προφανώς, τι θα γίνει με όλους αυτούς. Το μόνο που τους απασχολεί είναι η μείωση των εφημεριών τους...
Όμως, ο κ. Καλαφάτης και όσοι υποστηρίζουν παρόμοια άποψη πρέπει να μάθουν ότι:
1. Tο Νοσοκομείο Κυπαρισσίας, που λειτουργεί ανελλιπώς από το 1947, είναι δωρεά του αείμνηστου Γ. Αλεξόπουλου, ο οποίος το 1932 δώρισε άπασα την περιουσία του για την ίδρυση Νοσοκομείου και το “προίκισε” με τεράστια περιουσία για να λειτουργεί χωρίς προβλήματα.
2. Το παράδειγμα του Αλεξόπουλου το ακολούθησαν δεκάδες Τριφύλιοι και Ολύμπιοι συμπολίτες μας, που, αναγνωρίζοντας την τεράστια προσφορά του νοσοκομείου στην τοπική κοινωνία, το ενισχύουν συνεχώς. Έτσι κατορθώσαμε να διαθέτουμε μια από τις καλύτερες Μονάδες Τεχνητού Νεφρού στην Ελλάδα, σύγχρονα χειρουργεία, πλήρως ανακαινισμένες αίθουσες νοσηλείας, αρκετά πανάκριβα μηχανήματα, χωρίς καμία επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού.
3. Το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας είναι ο κύριος φορέας ανάπτυξης της Δυτικής Μεσσηνίας, αφού όλοι οι εργαζόμενοι σ’ αυτό είναι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής και κάθε ευρώ που δαπανάται ενισχύει την τοπική οικονομία.
Κύριε Διευθυντά,
λέγεται ότι όταν κλείνει ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή.
Αναλογίζεται, άραγε, ο κ. Καλαφάτης τι συμβαίνει, όταν κλείνει ένα νοσοκομείο;
Σκέφτηκε, άραγε, ο κ. Καλαφάτης, αν το τεράστιο κενό που θα δημιουργηθεί θα τρέξουν να το καλύψουν ιδιωτικά συμφέροντα που εξαπλώνονται παντού (ή μήπως είναι αυτός ο στόχος τους;);
Κύριε Διευθυντά,
τελειώνοντας επιθυμώ να σας διαβεβαιώσω ότι σύσσωμη η κοινωνία της Δυτικής Μεσσηνίας θα υπερασπιστεί την ύπαρξη και τη λειτουργία του Νοσοκομείου Κυπαρισσίας, θα υπερασπιστεί το δικαίωμα των κατοίκων για άριστη ποιότητα υπηρεσιών στον τομέα της Υγείας και θα αναγκάσει όσους συντάσσουν παρόμοια άποψη με τον κ. Καλαφάτη να παραδεχθούν ότι διαπράττουν μέγα σφάλμα, όταν προτείνουν το κλείσιμο του νοσοκομείου, υποστηρίζοντας ότι η ύπαρξή του συνιστά πολυτέλεια!».